دوره 12، شماره 3 - ( فصلنامه علمی تخصصی طب کار یزد 1399 )                   جلد 12 شماره 3 صفحات 74-64 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


مرکز تحقیقات بیماریهای تنفسی مزمن، پژوهشکده ملی سل و بیماریهای ریه ، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران ، mseyedmehdi@gmail.com
چکیده:   (1564 مشاهده)
مقدمه: حوادث عروقی مغزی یک بیماری نسبتاً شایع در جوامع در حال توسعه محسوب می‌گردد. این بیماری یکی از مهمترین دلایل ناتوانی ناگهانی غیر قلبی محسوب می‌گردد. از طرف دیگر طبعاً این بیماری می‌تواند در سنین کاری و در رانندگان رخ دهد؛ بنابراین ارزیابی تناسب شغلی در یک راننده با سابقه حوادث عروقی مغزی می‌تواند یک چالش مهم برای پزشک سلامت شغلی و ایمنی راه باشد.
روش بررسی: در این مطالعه جهت شناخت شاخص‌های اصلی و نحوه ارزیابی تناسب شغلی در یک راننده با سابقه حوادث عروقی مغزی به جستجوی پژوهش‌ها در پایگاه‌های اطلاعاتی معتبر Embase,UpToDate, PubMed, Medline (Ovid), Scopus و web of science پرداخته‌شده است. شاخص‌هایی که در این ارزیابی باید مد نظر قرار گیرد شامل نوع و شدت حوادث عروقی مغزی، میزان احتمال خطر تکرار حمله حوادث عروقی مغزی، نوع و میزان نقص عضو در راننده متعاقب حوادث عروقی مغزی و... می‌باشد. همچنین در این مطالعه به چند راهنما در مورد کمک به تصمیم­سازی در مورد نحوه ادامه رانندگی پرداخته شده است.
یافته ها: سکته مغزی رایج‌ترین بیماری عصبی حاد در بین بزرگسالان در سن کار است. تقریباً یک چهارم سکته‌های مغزی در سنین کاری رخ می‌دهد. بیماری مغزی عروقی می‌تواند منجر به ناتوانی ناگهانی غیرمنتظره شود. تقریباً 50 درصد از افراد مبتلا به سکته مغزی در کشورهای توسعه‌یافته مایل به ادامه رانندگی هستند.
نتیجه‌گیری: مواردی همچون احتمال رخداد حوادث عروقی مغزی و ناتوانی ناگهانی در آینده و مقایسه این میزان با خطر قابل پذیرش و همچنین میزان نقص عضو به وجود آمده به علت حوادث عروقی مغزی و تداخل آن با رانندگی باید مدنظر قرار گیرد. همچنین داروهای مصرفی و عوارض جانبی آن‌ها و بیماری‌های همراه دیگر باید در این ارزیابی تناسب شغلی مدنظر قرار گیرد.

متن کامل [PDF 845 kb]   (726 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (2150 مشاهده)  
نوع مطالعه: مروری | موضوع مقاله: ایمنی و حوادث ناشی از کار
دریافت: 1399/2/31 | پذیرش: 1399/10/10 | انتشار: 1399/10/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.