مقدمه: شغل آتش نشانی، از جمله مشاغل دشوار است که به علت مواجهه دائمی با خطرات جانی، از درجه استرس بالایی برخوردار است. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجیگرانه انگیزش شغلی درونی در رابطه تعهد شغلی و اخلاق حرفه ای با عملکرد فرانقش در بین آتش نشانان شهر اصفهان انجام گردید.
روش بررسی: روش پژوهش توصیفی - همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه آتش نشانان شهر اصفهان بود که از میان آنان، تعداد 228 نفر به عنوان نمونه از طریق نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه های انگیزش شغلی درونی(گنگه و همکاران، 2015)، تعهد شغلی (بلاو، 2009)، اخلاق حرفه ای (هاکرینا، 2011) و عملکرد فرانقش (لی و آلن، 2002) بوده است. داده ها ازطریق ضریب همبستگی پیرسون و الگوی مدلسازی معادلات ساختاری تحلیل و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS23 و   Smart PLS3استفاده شد.
نتایج: نتایج نشان داد که اخلاق حرفه ای بر انگیزش شغلی درونی، عملکرد فرانقش معطوف به سازمان و افراد؛ انگیزش شغلی درونی بر عملکرد فرانقش معطوف به افراد؛ تعهد شغلی بر انگیزش شغلی درونی و عملکرد فرانقش معطوف به سازمان تأثیر مستقیم دارد (P<0/05). همچنین، مدل ارائه شده از برازش مطلوبی برخوردار است و با بررسی اثرات غیرمستقیم و میانجی از طریق روش بوت استراپینگ در نرم افزار PLS نشان داده که انگیزش شغلی درونی میانجی کننده تأثیر تعهد شغلی و اخلاق حرفه ای بر عملکرد فرانقش معطوف به افراد است.
نتیجه گیری: یافته­ های پژوهش حاضر نشان داد که اخلاق حرفه ای و تعهد شغلی از طریق انگیزش شغلی درونی سبب افزایش رفتار های فرانقش می گردد. بنابراین، به دلیل نقش و اهمیت رفتار های فرانقش در شغل آتش نشانی، توجه به این یافته مهم باید مد نظر مدیران و سیاستگزاران این سازمان قرار بگیرد.

واژه‌های کلیدی: تعهد شغلی، اخلاق حرفه ای، عملکرد فرانقش، انگیزش شغلی درونی، آتش نشانان

متن کامل [PDF 716 kb]   (670 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (971 مشاهده)