دوره 14، شماره 1 - ( بهار 1401 )
جلد 14 شماره 1 صفحات 39-29 |
برگشت به فهرست نسخه ها
استادیار، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اهواز ،اهواز ،ایران ، maryam.nourollahi@gmail.com
چکیده: (935 مشاهده)
مقدمه: اختلالات اسکلتی – عضلانی ناشی از کار جزء شایعترین بیماریهایی هستند که باعث غیبت از کار و ازکارافتادگی میشوند. مواجهه با ریسک فاکتورهای ارگونومیکی در کارگران ساختمان‌سازی خطر ابتلا به ناراحتی اسکلتی-عضلانی را در این گروه افزایش می‌دهد. هدف از مطالعه حاضر بررسی فاکتورهای شغلی و فردی پیش‌بینی کننده ناراحتی اسکلتی-عضلانی و ناتوانیهای ناشی از درد در کارگران ساختمان‌سازی می‌باشد.
روش بررسی: مطالعه توصیفی-تحلیلی حاضر در بین 346 کارگر یک پروژه ساخت‌وساز در تهران انجام شد. جهت مطالعه شیوع ناراحتی اسکلتی – عضلانی، استرس شغلی و ناتوانیهای ناشی از درد از پرسشنامههای کرنل، محتوی شغلی و ناتوانی ناشی از درد استفاده شد.
نتایج: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که بیشترین ناراحتی اسکلتی – عضلانی به ترتیب در گردن (%68)، زانوی چپ (%64)، زانوی راست (%86) و کمر (%61) بود. میانگین امتیاز ناتوانی ناشی از درد 18/20 ±43/35 بود و 16% از افراد در سطح ناتوانی شدید بودند. نتایج نشان داد با افزایش سابقه کار، ساعات کار در روز و شاخص توده بدنی ناتوانی ناشی از درد افزایش می‌یابد و سن، سابقه کاری و شاخص توده بدنی و مؤلفه نیازهای فیزیکی شغل فاکتورهای پیش‌بینی کننده ناراحتی اسکلتی – عضلانی می‌باشند.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج، سن، سابقه کار، شاخص توده بدنی و استرس شغلی به‌عنوان عوامل مؤثر در ایجاد ناراحتی اسکلتی – عضلانی و ناتوانیهای ناشی از درد تعیین شدند. لذا نتایج این مطالعه می‌تواند به درک بهتر ریسک فاکتورهای مؤثر در ایجاد ناراحتی اسکلتی – عضلانی و ناتوانیهای ناشی از درد در کارگران ساختمان‌سازی کمک کند.
روش بررسی: مطالعه توصیفی-تحلیلی حاضر در بین 346 کارگر یک پروژه ساخت‌وساز در تهران انجام شد. جهت مطالعه شیوع ناراحتی اسکلتی – عضلانی، استرس شغلی و ناتوانیهای ناشی از درد از پرسشنامههای کرنل، محتوی شغلی و ناتوانی ناشی از درد استفاده شد.
نتایج: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که بیشترین ناراحتی اسکلتی – عضلانی به ترتیب در گردن (%68)، زانوی چپ (%64)، زانوی راست (%86) و کمر (%61) بود. میانگین امتیاز ناتوانی ناشی از درد 18/20 ±43/35 بود و 16% از افراد در سطح ناتوانی شدید بودند. نتایج نشان داد با افزایش سابقه کار، ساعات کار در روز و شاخص توده بدنی ناتوانی ناشی از درد افزایش می‌یابد و سن، سابقه کاری و شاخص توده بدنی و مؤلفه نیازهای فیزیکی شغل فاکتورهای پیش‌بینی کننده ناراحتی اسکلتی – عضلانی می‌باشند.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج، سن، سابقه کار، شاخص توده بدنی و استرس شغلی به‌عنوان عوامل مؤثر در ایجاد ناراحتی اسکلتی – عضلانی و ناتوانیهای ناشی از درد تعیین شدند. لذا نتایج این مطالعه می‌تواند به درک بهتر ریسک فاکتورهای مؤثر در ایجاد ناراحتی اسکلتی – عضلانی و ناتوانیهای ناشی از درد در کارگران ساختمان‌سازی کمک کند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |