مقدمه: کشف مکمل‌هایی که تاثیر مثبت بر عملکرد بدن ورزشکاران و غیرورزشکاران دارد دغدغه‌ی اصلی متخصصین امر تغذیه، می‌باشد. یکی از موادی که اخیراً در محافل علمی به عنوان یک مکمل به شمار می‌رود بی‌کربنات سدیم می‌باشد. روش بررسی: در یک مطالعه نیمه تجربی 20 نفر از دانشجویان به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (10 نفر) و کنترل (10 نفر) قرارگرفتند. 70 دقیقه قبل از شروع تمرین اصلی به آزمودنی‌های گروه کنترل، دارونما و آزمودنی‌های گروه آزمایش، بی‌کربنات سدیم داده شد. درست قبل و بعد از تمرین اوج توان، اوج خستگی و سطح لاکتات اندازه‌گیری شد. در نهایت داده‌های به دست آمده با استفاده از ویرایش 18 نرم‌افزار spss تحلیل شده است. یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار اوج توان، خستگی و سطح اسیدلاکتیک خون در گروه کنترل قبل از تمرین به ترتیب 14/1±94/8، 63/1±23/5، 73/2±33/11 و در گروه آزمایش 52/1±82/9، 73/1±36/5، 67/1±89/11 بود و میانگین و انحراف معیار اوج توان، اوج خستگی و سطح اسید‌لاکتیک خون گروه کنترل بعد تمرین به ترتیب 41/1±85/11، 725/0±89/7، 93/3±09/16 و در گروه آزمایش 30/1±43/11، 683/0±12/8، 50/2±18/13 بود. لذا بین مصرف بی‌کربنات سدیم و پلاسیبو روی متغیر اسید‌لاکتیک تفاوت معناداری مشاهده شد‌(5/0>p) ولی روی متغیر اوج خستگی و اوج توان، پس از مصرف بی‌کربنات سدیم و پلاسیبو تفاوت معناداری مشاهده نشد‌(5/0p>). نتیجه‌گیری: یافته‌ها حاکی از عدم تغییر معنی‌دار بین میانگین اوج توان و اوج خستگی پس از مصرف بی‌کربنات سدیم در دو گروه بود و تنها سطح لاکتات گروه آزمایش پس از مصرف بی‌کربنات سدیم نسبت به گروه کنترل کاهش معنی‌داری از خود نشان داد.

واژه‌های کلیدی: بی‌کربنات سدیم، توان بی‌هوازی، خستگی، لاکتات

متن کامل [PDF 420 kb]   (3447 دریافت)