چکیده مقدمه : ریسک فاکتور های بسیاری در شغل پرستاری برای ابتلا به اختلالات خواب وجود دارد. اختلال خواب در پرستاران از دو جنبه مهم است: تأثیر اختلال خواب روی ایمنی و سلامت بیمار و پرستار و تأثیر ریسک فاکتورهای شغل پرستاری روی ابتلا به اختلال خواب و عوارض آن. روش بررسی: ما برای سنجش بی خوابی از پرسشنامه Impairment Index Sleep، برای سنجش خواب آلودگی مفرط روزانه از پرسشنامهEpworth sleepiness scale و برای سنجش سندرم وقفه تنفسی حین خواب از روش Martinez استفاده کرده و اختلال خواب را با وجود insomnia یاHypersomnolaence تعریف کردیم. این مطالعه روی 190 نفر از پرستاران غیر طرحی بخشهای درمانی بیمارستان امام خمینی (ره) دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. یافته‌ها: شیوع اختلال خواب، بی خوابی، خواب آلودگی مفرط طی روز، سندرم وقفه تنفس حین خواب ونارکولپسی 8/83%، 5/81%، 1/33%،1/12% و 7/3% بدست آمد. با وجود معنی دار بودن در t-test ، در مدل چند متغیره شیفت کاری فقط روی شیوع اختلال خواب مؤثر بود. نتیجه‌گیری: در این مطالعه شیوع انواع مهم اختلالات خواب با استفاده از روشهای استاندارد در پرستاران تعیین شد. برای درک علت عدم تأثیر بسیاری از عوامل خطر ذکر شده در منابع معتبر، روی اختلال خواب در پرستاران ایرانی، توصیه می شود یک مطالعه برای مقایسه نوع فعالیت کاری و تعریف شغلی پرستاران در ایران و جوامع غربی انجام شود.

واژه‌های کلیدی: اختلال خواب، پرستاری، نوبت کاری.

متن کامل [PDF 167 kb]   (3157 دریافت)