مقدمه: در دنیای امروز نقش استرس‌های شغلی در ایجاد مشکلات، انواع بیماری‌ها و معلولیت‌های جسمی و روانی و هزینه‌های سرسام‌آور ناشی از آن به خصوص در مشاغل ویژه و خطرناک بر کسی پوشیده نیست، یکی از عواملی که می‌تواند باعث افزایش استرس شود نوبت کاری است، بنابراین مطالعه مزبور به منظور تعیین ارتباط نوبت‌کاری با استرس شغلی در رانندگان آژانس‌های درون‌شهری یزد انجام شد. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه کوهورت- تاریخی است. تعداد نمونه پژوهش شامل 267 نفر از رانندگان آژانس‌های درون‌شهری یزد می‌باشند که نمونه‌گیری آن به شکل خوشه‌ای انجام شد در این مطالعه رانندگان بر اساس شیفت کاری خود به دو دسته نوبت کار و غیرنوبت‌کار تقسیم شدند. 142 نفر از افراد مورد مطالعه را گروه نوبت‌کار و 125 نفر را نیز گروه غیرنوبت‌کار تشکیل داده‌اند. متغیرهای سن و جنس در هر دو گروه همانندسازی شد. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه استرس شغلی اسیپو و برای انجام آزمون آماری از آزمون T-Test استفاده شد. یافته‌ها: بر اساس نتایج این تحقیق 8/76% رانندگان در گروه غیرنوبت‌کار و 1/90% رانندگان در گروه نوبت‌کار دارای نمره استرس بیشتر از 140 و دارای سطح استرس بالایی‌ بوده‌اند. به علاوه میانگین نمره استرس در گروه نوبت‌کار بالاتر از گروه غیرنوبت‌کار می‌باشد. همچنین از لحاظ آماری بین میانگین نمره استرس و نوبت کاری ارتباط معناداری وجو‌د دارد (021/0P=). نتیجه‌گیری: نتایج بدست آمده حاکی از آن است که نوبت کاری اثر بسزایی بر روی استرس شغلی رانندگان داشته و این موضوع می‌تواند سبب پیامدهایی از قبیل حوادث ترافیکی، بیماری‌های شغلی و غیره گردد. بنابراین مدیریت کنترل استرس محیط کار در چهارچوب اهداف مدیریت ریسک می‌تواند در کاهش پیامدهای ناشی از آن بسیار موثر باشد.

واژه‌های کلیدی: استرس شغلی‌، نوبت کاری، رانندگان

متن کامل [PDF 387 kb]   (1557 دریافت)