چکیده مقدمه: بر اساس شاخص کار پرستاری- تجدید نظر شده (NWI-R) خود‌مختاری، کنترل فراتر از عملکرد و همکاری پزشک و پرستار سه ویژگی عملکرد ‌حرفه‌ای پرستاری می‌باشد. در مطالعه حاضر رابطه توانمندسازی ساختاری محیط بیمارستان با عملکرد حرفه‌ای پرسنل پرستاری بررسی شده است. روش بررسی: این پژوهش به صورت مقطعی در سال 1389 انجام شد. جامعه پژوهش پرستاران شاغل در یک مرکز آموزشی درمانی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی‌ ایران بود و 100 نفر از طریق نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند. جهت بررسی توانمندسازی ساختاری و عملکرد حرفه‌ای پرستاری به ترتیب از پرسشنامه‌های استاندارد شرایط اثر‌بخشی کار- فرم مختصر شده 2، Conditions of Work Effectiveness Questionnaire –II (CEWQ-II) و شاخص کار پرستاری تجدید نظر شده (Nursing Work Index–Revised: NWI-R) استفاده گردید. جهت تحلیل داده‌ها آزمون تحلیل همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چند متغیره‌ استفاده شد و به این منظور نرم‌افزار SPSS16به کار رفت. یافته‌ها: رابطه معنادار مثبت بین توانمند‌سازی ساختاری و عملکرد حرفه‌ای پرستاری تایید شد‌(01/0‌P≤). همچنین سه زیر مقیاس توانمند‌سازی ساختاری یعنی توانمند‌سازی کلی، دسترسی به فرصت و دسترسی به منابع‌ توانسته‌ 1/51% تغییرات عملکرد حرفه‌ای پرستاری را تبیین نماید. نتیجه‌گیری: گرچه بیمارستان مورد بررسی از نظر عملکرد حرفه‌ای پرستاری‌، خود‌مختاری، کنترل فراتر از عملکرد و همکاری پزشک و پرستار‌ امتیاز بیش از 60% را کسب نموده است، اما لازم است جهت ارتقا عملکرد حرفه‌ای در این بیمارستان برنامه‌ریزی شود تا ‌پرستاران و بیماران از پیامدهای مثبت عملکرد حرفه‌ای در بیمارستان بهره‌مند شوند و با توجه به رابطه توانمندسازی ساختاری و عملکرد حرفه‌ای پرستاری، لازم است سازه‌های توانمند‌سازی ساختاری در محیط کار پیاده شود. کلید واژه‌ها: توانمندسازی ساختاری‌، ‌عملکرد حرفه‌ای پرستاری، شاخص کار پرستاری‌ تجدید نظر شده‌، خود‌مختاری، کنترل فراتر از عملکرد، همکاری پزشک و پرستار

واژه‌های کلیدی: توانمندسازی ساختاری‌، ‌عملکرد حرفه‌ای پرستاری، شاخص کار پرستاری‌ تجدید نظر شده‌، خود‌مختاری، کنترل فراتر از عملکرد، همکاری پزشک و پرستار

متن کامل [PDF 1142 kb]   (2219 دریافت)