مقدمه: استفاده از بیومارکرهای هوای بازدمی طی سال‌های اخیر برای بررسی مواجهه و بیماری در سم‌شناسی شغلی و پزشکی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش، سیستمی ساده جهت جمع‌آوری کاندنس هوای بازدمی تهیه شده و نمونه‌گیری و آنالیز مقدار مالون دی آلدهید با آن مورد بررسی قرار گرفته است. روش بررسی: طرح اولیه نمونه‌بردار بر اساس سیستم مبتنی بر چگالش با استفاده از آب انتخاب گردید. تاثیر طول نمونه‌بردار، زمان و دما در جمع‌آوری کندانس مورد بررسی قرار گرفت. نمونه‌ها از دو گروه سیگاری و غیر‌‌سیگاری برای تعیین مقدار مالون دی آلدهید با استفاده از کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها: در این مطالعه برای ساخت دستگاه نمونه‌برداری از هوای بازدمی از بین مبردهای با طول 15، 25 و 40 سانتی‌متر و دمای صفر و 5 درجه سانتی‌گراد، مبرد با طول 25 سانتی‌متر و دمای صفر درجه به دلیل بازدهی بالاتر به منظور جمع‌آوری کاندنس هوای بازدمی انتخاب گردید. در این مطالعه میزان مالون دی آلدهید هوای بازدمی افراد سیگاری به طور معناداری بالاتر از افراد سالم بود‌(05/0>P). نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه، ساخت ابزار نمونه‌برداری هوای بازدمی با یک تکنولوژی نه چندان پیچیده با کارایی مناسب می‌باشد. این مطالعه همچنین افزایش مقدار مالون دی آلدهید را به عنوان معیار پراکسیداسیون لپیدی در افراد سیگاری نشان می‌دهد.

واژه‌های کلیدی: پراکسیداسیون لپیدی، نمونه‌برداری از هوای بازدمی، مالون دی آلدهید، بیومارکر

متن کامل [PDF 498 kb]   (1322 دریافت)    

* نشانی نویسنده مسئول: دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد