مقدمه: بیمارستان به‌عنوان محلی برای ارائه خدمات درمانی می‌تواند تحت تاثیر منابع آلودگی صدا قرار گیرد و آرامش بیماران و رفاه کارکنان راتحت تأثیر منفی قرار دهد. هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین حساسیت و آزاردهندگی با شاخص‌های مختلف صوتی(PNC, SIL) در بیمارستان‌های شهر بهبهان می‌باشد.

روش بررسی: در این مطالعه الودگی صدا در کلیه بخش‌های بیمارستان‌های شهر بهبهان در 3 شیفت کاری مورد مطالعه قرار گرفت. در ایستگاه‌های تعیین شده صدا‌ سنجی مطابق ISO 9612 انجام شد. همچنین تراز معادل صوتی با رعایت زمان 30 دقیقه اندازه‌گیری شد. در قدم بعد، شاخص‌های PNC- SIL محاسبه شدند. همزمان پرسشنامه استاندارد شده بمنظور ارزیابی حساسیت و آزار صوتی توسط 158 نفر از کارکنان تکمیل شد. و در نهایت روابط بین میزان صدا، حساسیت و آزاردهندگی و شاخصPNC - SILبوسیله نرم‌افزارهای SPSS ویرایش16 و Excel بدست آمد.

نتایج: نتایج نشان داد که بین دو شاخص حساسیت و آزار صوتی رابطه معنی‌داری وجود دارد(001/0P<). آزمون‌های آماری ارتباط معنی‌داری بین حساسیت، آزار با تراز معادل صدا نشان دادند(05/0p=). به‌علاوه آزار صوتی و حساسیت با شاخص‌های PNC، SIL ارتباط آماری معنی‌داری دارند.

نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، سطوح صدا در بعضی بیمارستان‌ها از مقادیر استاندارد کشوری بالاتر است. مقادیر شاخص‌های SPIL و  PNC حاکی از مشکل و نامفهوم‌بودن مکالمات است، و این امر موجب بالا بردن صدای مکالمه و به تبع آن آزار ناشی از صدا در کارکنان می‌شود.