دوره 11، شماره 4 - ( فصلنامه علمی تخصصی طب کار یزد 1398 )
جلد 11 شماره 4 صفحات 98-91 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: A-10-1027-1
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rafeemanesh E, Rahimpour F, Memarzadeh M. Approaches for Covid-19 infection control in the workplaces. tkj 2020; 11 (4) :91-98
URL: http://tkj.ssu.ac.ir/article-1-1061-fa.html
URL: http://tkj.ssu.ac.ir/article-1-1061-fa.html
رفیعی منش احسان، رحیم پور فرزانه، معمارزاده مریم. راهکارهای کنترل عفونت کوید-19 در محیطهای کاری. فصلنامه علمی تخصصی طب کار. 1398; 11 (4) :91-98
دانشگاه علوم پزشکی مشهد ، memarzadehtm961@mums.ac.ir
متن کامل [PDF 632 kb]
(1054 دریافت)
| چکیده (HTML) (2323 مشاهده)
راهکارهای کنترل عفونت کوید-19 در محیطهای کاری
احسان رفیعی منش[1]، فرزانه رحیم پور2، مریم معمارزاده2*
چکیده
مقدمه: با توجه به گسترش ویروس کرونای جدید در سراسر جهان، محیطهای کاری نیز از این بیماری مصون نیستند. دستورالعمل‌های متعددی توسط سازمان‌های بین‌المللی در خصوص مشاغل پرخطر و لزوم رعایت موازین بهداشتی در محیطهای کاری تهیه و ارائه گردیده است. با توجه به موارد زیاد بروز این بیماری در کشور، هدف ما از نگارش این مقاله مروری، بررسی و تحلیل مطالعات انجام شده در خصوص پیشگیری و کنترل بیماری کرونا در محیطهای کاری است.
روش بررسی: در این مطالعه بانک‌های اطلاعاتی Google Scholar, PubMed, Scopus از سال 2019 تا 2020 و همچنین دستورالعمل‌های CDC (Centers for Disease Control and Prevention)، NIOSH(National Institute for Occupational Safety and Health)، OSHA (Occupational Safety and Health Administration) و WHO (World Health Organization) با روش جستجوی موضوعی بررسی شد. تعداد 19 مقاله و 5 دستورالعمل انتخاب و در نگارش این مقاله مورد استفاده قرار گرفت.
نتایج: بررسی‌ها نشان داد که بسیاری از مشاغل از جمله کارکنان مراکز بهداشتی درمانی، کارگران جمع‌آوری و دفع پسماند و کارکنان وسایل نقلیه عمومی در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند.
نتیجه‌گیری: تمام اجزای جامعه از جمله کارفرمایان، صاحبان کسب‌وکار، کارگران و کارمندان می‌بایست آمادگی کامل برای مبارزه با ویروس کرونا را داشته باشند، حتی اگر اپیدمی کرونا هنوز به آن کشور یا منطقه نرسیده باشد. این موضوع می‌تواند در کاهش روزهای کاری از دست رفته، غیبت‌های کارکنان و جلوگیری از انتشار ویروس در سطح جامعه تأثیرگذار باشد.
واژه‌های کلیدی: ویروس کرونا، محیط کار، شغل، کنترل
مقدمه
References:
Approaches for Covid-19 infection control in the workplaces
Rafeemanesh E1, Rahimpour F2, Memarzadeh M3
1 Associate Professor of Occupational Medicine, Faculty of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
2 Assistant Professor of Occupational Medicine, Faculty of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
3 Resident of Occupational Medicine, Faculty of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
Abstract
Introduction: Due to the spread of the new coronavirus around the world, workplaces are not safe against this disease. Different guidelines have been proposed by international organizations regarding high-risk jobs and the necessity of implementing health rules in the workplaces. According to the high incidence of this disease in our country, the aim of this review article was to evaluate the epidemiologic studies on prevention and control of new coronavirus in the workplaces.
Materials and Methods: In this study, different databases such as Scopus, PubMed, and Google Scholar from 2019 to 2020 and CDC, NIOSH, OSHA, and WHO instructions were evaluated. Eighteen articles and 5 instructions were selected for this review article.
Results: Investigations revealed that most of occupations such as healthcare workers, waste workers, and public transportation staff are at increased risk of this disease.
Conclusion: All members of the society including employers, employees and laborers should be completely ready to overcome the virus, even if the epidemic has not been spreading in that country or area. This point can be effective on the reduction of lost workdays, work absenteeism and prevent the spread of the virus in the community.
Key words: Control, Coronavirus, Occupation, Workplaces
*Corresponding Author:
Email: memarzadehtm961@mums.ac.ir
Tel: +985138002176, +989151229940
Received: 11.03.2020 Accepted: 11.05.2020
متن کامل: (2862 مشاهده)
راهکارهای کنترل عفونت کوید-19 در محیطهای کاری
احسان رفیعی منش[1]، فرزانه رحیم پور2، مریم معمارزاده2*
چکیده
مقدمه: با توجه به گسترش ویروس کرونای جدید در سراسر جهان، محیطهای کاری نیز از این بیماری مصون نیستند. دستورالعمل‌های متعددی توسط سازمان‌های بین‌المللی در خصوص مشاغل پرخطر و لزوم رعایت موازین بهداشتی در محیطهای کاری تهیه و ارائه گردیده است. با توجه به موارد زیاد بروز این بیماری در کشور، هدف ما از نگارش این مقاله مروری، بررسی و تحلیل مطالعات انجام شده در خصوص پیشگیری و کنترل بیماری کرونا در محیطهای کاری است.
روش بررسی: در این مطالعه بانک‌های اطلاعاتی Google Scholar, PubMed, Scopus از سال 2019 تا 2020 و همچنین دستورالعمل‌های CDC (Centers for Disease Control and Prevention)، NIOSH(National Institute for Occupational Safety and Health)، OSHA (Occupational Safety and Health Administration) و WHO (World Health Organization) با روش جستجوی موضوعی بررسی شد. تعداد 19 مقاله و 5 دستورالعمل انتخاب و در نگارش این مقاله مورد استفاده قرار گرفت.
نتایج: بررسی‌ها نشان داد که بسیاری از مشاغل از جمله کارکنان مراکز بهداشتی درمانی، کارگران جمع‌آوری و دفع پسماند و کارکنان وسایل نقلیه عمومی در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند.
نتیجه‌گیری: تمام اجزای جامعه از جمله کارفرمایان، صاحبان کسب‌وکار، کارگران و کارمندان می‌بایست آمادگی کامل برای مبارزه با ویروس کرونا را داشته باشند، حتی اگر اپیدمی کرونا هنوز به آن کشور یا منطقه نرسیده باشد. این موضوع می‌تواند در کاهش روزهای کاری از دست رفته، غیبت‌های کارکنان و جلوگیری از انتشار ویروس در سطح جامعه تأثیرگذار باشد.
واژه‌های کلیدی: ویروس کرونا، محیط کار، شغل، کنترل
مقدمه
در ماه دسامبر سال 2019 میلادی، نوع جدیدی از عفونت‌های تنفسی شدید در شهر ووهان چین گزارش گردید. در مطالعات اولیه یک نوع کرونا ویروس جدید که قرابت ژنتیکی زیادی با سارس داشت، به‌عنوان عامل ایجادکننده بیماری مطرح شد. در 11 ژانویه 2020 اولین مورد مرگ ناشی از این بیماری در چین گزارش گردید و گزارش‌های موارد مثبت در سایر کشورها نظیر تایلند، ژاپن، کره جنوبی و آمریکا تا 20 ژانویه 2020 اعلام شد. این بیماری که عامل ایجادکننده آن ویروس کرونای جدیدCovid-19 نام‌گذاری شده، تا تاریخ 1 می 2020، بیش از 3 میلیون نفر را در جهان مبتلا و حدود 220 هزار نفر را به کام مرگ برده است. در حال حاضر بیش از 200 کشور جهان درگیر این ویروس می‌باشند و بیشترین میزان ابتلا در کشورهای آمریکا، اسپانیا و ایتالیا است (2-1).
کرونا ویروس‌ها خانواده بزرگی از ویروس‌های زئونوتیک هستند که عامل ایجاد بیماریهایی از قبیل سرماخوردگی گرفته تا بیماریهای شدیدتر مانند MERS-CoV (سندرم تنفسی خاورمیانه) و SARS-CoV (سندرم تنفسی حاد شدید) می‌باشند. تحقیقات دقیق نشان می‌دهد که SARS-CoV از نوع خاصی از گربه‌ها به انسان و MERS-CoV از شتر به انسان منتقل‌شده است. شناسایی راه‌های انتقال عامل ایجادکننده بیماری نقش مهمی در کنترل آن خواهد داشت. راه‌های انتقال این ویروس هنوز به‌طور دقیق مشخص نشده ولی به‌عنوان یک اصل کلی ویروس‌های تنفسی به‌طور عمده از طریق قطرات ریز موجود در سرفه یا عطسه و یا لمس اشیاء آلوده منتقل می‌گردند (3). افرادی که به منطقه‌ای که ویروس کرونای جدید 2019 در آن گزارش شده مسافرت می‌نمایند ممکن است در معرض خطر عفونت باشند. در ابتدای اپیدمی اغلب کسانی که از کشورهای دیگر آلوده‌شده بودند سابقه سفر به چین را داشتند. در چین افراد مبتلا، یا تماس نزدیک با بیماران، مانند اعضای خانواده داشته‌اند و یا در بین متخصصان کادر پزشکی و بهداشتی که قبل از اینکه بیماری شناسایی گردد، آلوده‌شده‌اند. افراد با عفونت ویروس کرونای جدید 2019، آنفولانزا یا سرماخوردگی به‌طور معمول دارای علائم تنفسی مانند تب، سرفه و آبریزش بینی می‌باشند اگرچه بسیاری از علائم یکسان هستند اما در اثر ویروس‌های مختلف ایجاد می‌شوند. به دلیل شباهت آن‌ها، تشخیص بیماری تنها بر اساس علائم، می‌تواند دشوار باشد. به همین دلیل لازم است که تستهای آزمایشگاهی و رادیولوژیک برای تأیید افراد دارای ویروس کرونای جدید 2019 انجام شود (3-1).
بر اساس مطالعه Guan و همکاران در چین که روی 1099 بیمار مبتلا به کوید 19 انجام شد، تب در 9/87 درصد و سرفه در 7/67 درصد موارد شایع‌ترین علائم بودند. اسهال و تهوع از علائم نادر بیماری شناخته می‌شوند به ترتیب در 7/3 و 5 درصد بیماران گزارش شده است. در این مطالعه اختلال در سی‌تی‌اسکن ریه در 96 درصد و لنفوپنی در 1/82 درصد بیماران از شایع‌ترین یافته‌های پاراکلینیکی ذکر شده‌اند (4).
این بیماری در حال حاضر واکسن و درمان شناخته شده‌ای ندارد و تلاش از سوی مراکز علمی دنیا برای کشف واکسن و داروی بیماری در حال انجام می‌باشد. شناسایی این ویروس از طریق انجام آزمایش‌های تخصصی (PCR) (Polymerase Chain Reaction) می‌باشد. طبق گزارش‌های اخیر ممکن است افراد آلوده به ویروس کرونای جدید 2019 قبل از نشان دادن علائم بیماری، آلوده به ویروس باشند. با این‌حال بر اساس داده‌های موجود، افرادی که علائم بیماری را دارند، باعث شیوع بیشتر ویروس می‌شوند (5). سازمان بهداشت جهانی در حال انجام مطالعات اپیدمیولوژیک گسترده روی چرخه انتقال ویروس و روش‌های محافظت و پیشگیری از ابتلا به بیماری است. دانستن دوره عفونی ویروس، مدت‌زمانی که بیماران آلوده ممکن است ویروس را به دیگران منتقل کنند و راه‌های دقیق انتقال آن، برای پیش‌بینی اقدامات کنترلی ضروری در محیطهای کاری بسیار مهم است (6).
با توجه به گسترش پیشرونده این بیماری در سراسر جهان و تایید موارد مثبت فروان ابتلا به کرونا ویروس در کشور، هدف ما از نگارش این مقاله بررسی و تحلیل مطالعات انجام شده در خصوص پیشگیری و کنترل بیماری کرونا در محیطهای کاری است.
روش بررسی
در این مطالعه با هدف بررسی عوامل خطر شغلی ابتلا به بیماری کرونا، بانک‌های اطلاعاتیGoogle Scholar, PubMed, Scopus از سال 2019 تا 2020 و همچنین دستورالعمل‌های CDC، NIOSH،OSHA و WHO با کلید واژه‌های "covid, workplace, worker,…" با روش جستجوی موضوعی بررسی شد. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش شامل کلیه مقالات و دستورالعمل‌هایی منتشرشده در زمینه بیماری کرونا و نحوه پیشگیری از آن در محیطهای کاری بود. تعداد 19 مقاله و 5 دستورالعمل از کل مقالات انتخاب و در نگارش این مقاله مورد استفاده قرارگرفت.
نتایج
کارکنان در معرض خطر مواجهه با کرونا ویروس جدید: اقدامات پیشگیرانه و کنترلی برای محافظت از کارگران در برابر مواجهه با ویروس کرونا و ابتلا به آن بستگی به نوع کار انجام شده و ریسک مواجهه با افراد آلوده و آلودگی محیط کار دارد (7). بر اساس دستورالعمل مرکز مراقبت و کنترل بیماری‌ها (CDC) مشاغل اصلی که دارای مواجهه بالاتر با ویروس کرونای جدید بوده و احتمال بیشتر ابتلا دارند به شرح ذیل می‌باشند (8):
آماده‌سازی محیط کار برای کنترل اپیدمی کرونا ویروس جدید: کارفرمایان باید استراتژی‌های کنترل عفونت را بر اساس یک ارزیابی ریسک دقیق و فنی با استفاده از نظرات کارشناسان بهداشتی در محیط کار اجرایی کنند تا از بروز بیماری در کارکنان سازمان پیشگیری شود. به‌طور حتم خطرات مرتبط با کرونا برای همه و در همه محل‌ها یکسان نیست. به‌عنوان‌مثال کارکنان مراکز بهداشت‌کار یا خانه‌های بهداشت کارگری یا کارگران دارای مواجهه با عوامل زیان‌آور شیمیایی در خطر بیشتری هستند. همچنین نزدیک شدن به افراد مبتلا یا مشکوک خطر ابتلا را افزایش می‌دهد. با توجه به این موضوع به‌خصوص باید توجه جدی‌تری به موارد با ریسک بالا داشت (10). به هر صورت با توجه به شرایط و ملاحظات فنی، سیاسی و اقتصادی بایستی میزان خطر را بررسی و نسبت به انجام اقدامات کنترلی متناسب اقدام نمود. بسیاری از این راهکارهای کنترلی کم‌هزینه و ارزان بوده و بدون استفاده از تجهیزات یا ابزارهای خاص و با تدابیر مدیریتی در محیط کار قابل‌اجرا هستند (11). مهم‌ترین اقدامات قابل‌اجرا جهت کنترل بیماری کرونا بر اساس اصول طب کار و سلامت شغلی در محیطهای کاری شامل سلسله‌مراتب ذیل می‌باشد (12-13):
بحث
مشاغل دندانپزشکی به دلیل ارتباط چهره به چهره با مراجعین و مواجهه فراوان با ترشحات بزاق، خون و هوای بازدم بیماران و همچنین استفاده زیاد از ابزار برنده و تیز، بشدت در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند. لذا اجرای تدابیر کنترلی در این شغل به‌منظور کنترل عفونت و جلوگیری از انتقال فردی بسیار حائز اهمیت است (7).
یک شرکت چندملیتی، از 20 تا 22 ژانویه 2020 یک نشست کسب‌وکار بین‌المللی برای 109 کارمند در سنگاپور برگزار کرد. در این رویداد، کارکنان شرکت سالم با سایر شرکت‌کنندگان مبتلا تعامل داشتند که منجر به انتقال ویروس به سه کارمند مستقر در سنگاپور شد. علاوه بر افراد آلوده‌شده از سنگاپور، یک کارمند از مالزی، دو شرکت‌کننده از کره جنوبی و یک کارمند از انگلیس نیز آلوده شدند. آن‌ها بعد از ترک سنگاپور به‌عنوان موارد ابتلا معرفی شدند (9). خدمه کشتی‌های گردشی به دلیل تماس با مسافران آلوده نیز در معرض خطر ابتلا هستند. حداقل 10 مورد ابتلا در میان 1035 خدمه کشتی Diamond Princess گزارش‌شده که با حدود 3600 مسافر از 3 تا 19 فوریه 2020 در یوکوهامای ژاپن قرنطینه شد. یک مرد هنگ‌کنگی در 20 ژانویه در یوکوهاما برای سفر 14 روزه سوار کشتی شد. این مسافر از یوکوهاما به هنگ‌کنگ سفر می‌کرد و در 25 ژانویه در آنجا پیاده شد. این کشتی به سفر خود ادامه داد تا اینکه در 1 فوریه اخباری مبنی بر اینکه آزمایش این مسافر مثبت بوده دریافت کرد. کشتی یک روز زودتر به یوکوهاما بازگشت و از آن زمان قرنطینه شد و میهمانان داخل کابینهای خود ایزوله شدند (18).
نتایج یک مطالعه انجام‌شده در ژاپن در سال 2020 نشان داد که مهم‌ترین عامل مؤثر در ترغیب پرسنل بهداشتی درمانی برای کار کردن در شرایط بحرانی مثل اپیدمی‌ها، داشتن احساس اطمینان خاطر از حمایت کشور، دولت و مدیریت بیمارستان و وجود اعتماد بین کارکنان و سازمان می‌باشد. بر اساس نتایج این مطالعه بهترین راهکارهای افزایش اعتماد بین سازمان و کارکنان بهداشتی در دوره اپیدمی، در اختیار گذاشتن مکرر اطلاعات به پرسنل، ارتباط مداوم مسئولان با پرسنل و تشویق آن‌ها، پرداخت غرامت دستمزد در صورت ابتلا کارکنان به عفونت و تأمین تجهیزات حفاظتی مناسب برای آنان می‌باشد (19). در یک مقاله مرور سیستماتیک دیگر در همین زمینه مشخص شده که حس اعتماد باعث تقویت تعاملات اجتماعی و همکاری در پرسنل بهداشتی و همین‌طور باعث بهبود انگیزه، ارتقاء عملکرد و کیفیت مراقبت‌ها می‌شود (20). در مطالعه دیگری که در فوریه 2020 انجام‌شده، کارگران مهاجر به‌عنوان یک گروه دیگر در معرض خطر عفونت با ویروس کرونای جدید مطرح شده‌اند. در این مطالعه ذکر شده که این افراد برای دستیابی به خدمات بهداشتی در کشور میزبان با موانع بیشتری روبرو هستند (مثل دستیابی به خدمات بیمه). به‌علاوه اختلالات روانی در این افراد بیشتر است و از کیفیت زندگی پایین‌تری برخوردارند که این شرایط در زمان قرنطینه به علت اپیدمی ویروس کرونای جدید و بعلت از دست دادن شغل بدتر نیز می‌شود. همین‌طور ممکن است به علت فقدان وجود اطلاعات معتبر به زبان آن‌ها متوجه جدیت اپیدمی و نحوه محافظت از خود در برابر اپیدمی نشوند. ازاین‌رو توصیه شده کارکنان مهاجر در طی اپیدمی‌ها دسترسی بیشتری به خدمات بهداشتی داشته باشند و کمپین‌های بهداشت عمومی به زبانهای مختلف در اسرع وقت از طریق شبکه‌های ارتباطی مختلف در اختیار آن‌ها قرار بگیرد (21). Webster و همکارانش در یک مطالعه مروری عنوان کردند که در مواجهه با بیماریهای عفونی، توجه به شغل افراد برای جلوگیری از شیوع بیماری در سطح جامعه بسیار مهم است. برای جلوگیری از شیوع بیماری و پیامدهای بهداشتی آن در محیط کار، سازمان‌ها باید هم جهت با ترویج فرهنگ کار، به توسعه سیاست‌های عدم حضور کارمندان بیمار توجه نمایند. تحقیقات بیشتری در زمینه شناسایی عوامل خطر شیوع عفونت‌های ویروسی در محیطهای کاری، مراکز آموزشی و صنعتی موردنیاز است که از این طریق می‌توان برای ایجاد مداخلات پیشگیرانه در سطح سازمانی و فردی برنامه‌ریزی نمود (22).
در هر فاجعه بیولوژیکی، ایجاد ترس، اضطراب و عدم اطمینان شایع می‌باشد و می‌تواند به‌عنوان مانعی برای انجام مداخلات پزشکی و روانی مناسب در نظر گرفته شود. بر اساس تجارب به‌دست‌آمده از اپیدمی‌های قبلی بیماریهای ویروسی و عوارض روانی- اجتماعی آن‌ها، به‌کارگیری و ارائه خدمات حمایتی و درمان‌های روحی-روانی برای رسیدن به اهداف سلامت در همه‌گیری ویروس کرونای جدید الزامی می‌باشد (23).
در نبود اقدامات درمانی مناسب جهت این ویروس بهترین راه مقابله، پیشگیری از گسترش عفونت و کنترل منابع عفونت است. استراتژی‌های اصلی بر اساس توصیه سازمان جهانی بهداشت تشخیص به‌موقع و گزارش بیماری، بررسی مداوم الگوی اپیدمیولوژیک بیماری، ایزوله کردن و درمان به‌موقع بیماران و انجام اقدامات کنترلی همچون فاصله‌گذاری اجتماعی در سطح جامعه می‌باشد. تمام اجزای جامعه ازجمله کارفرمایان، کارگران و کارمندان می‌بایست آمادگی کامل برای مبارزه با ویروس کرونا را داشته باشند، حتی اگر اپیدمی کرونا هنوز به آن کشور یا منطقه نرسیده باشد. این اقدام در کاهش روزهای کاری ازدست‌رفته، غیبت‌های کارکنان و کند کردن سرعت انتشار ویروس در صورت رسیدن اپیدمی به منطقه تأثیر بسزایی دارد.
نتیجه گیری
با توجه به افزایش شیوع بیماری کرونای جدید در کشور طی چند هفته اخیر، ضروری است به کلیه مدیران، کارفرمایان و صاحبان کسب و کار اطلاع‌رسانی و آموزش لازم در خصوص راهکارهای پیشگیری و کنترل این بیماری بر اساس دستورالعمل‌ها و استانداردهای علمی ارائه شود. این موضوع می‌تواند در کاهش تعداد مبتلایان و جلوگیری از انتشار ویروس در سطح جامعه نقش مؤثری داشته باشد.
کرونا ویروس‌ها خانواده بزرگی از ویروس‌های زئونوتیک هستند که عامل ایجاد بیماریهایی از قبیل سرماخوردگی گرفته تا بیماریهای شدیدتر مانند MERS-CoV (سندرم تنفسی خاورمیانه) و SARS-CoV (سندرم تنفسی حاد شدید) می‌باشند. تحقیقات دقیق نشان می‌دهد که SARS-CoV از نوع خاصی از گربه‌ها به انسان و MERS-CoV از شتر به انسان منتقل‌شده است. شناسایی راه‌های انتقال عامل ایجادکننده بیماری نقش مهمی در کنترل آن خواهد داشت. راه‌های انتقال این ویروس هنوز به‌طور دقیق مشخص نشده ولی به‌عنوان یک اصل کلی ویروس‌های تنفسی به‌طور عمده از طریق قطرات ریز موجود در سرفه یا عطسه و یا لمس اشیاء آلوده منتقل می‌گردند (3). افرادی که به منطقه‌ای که ویروس کرونای جدید 2019 در آن گزارش شده مسافرت می‌نمایند ممکن است در معرض خطر عفونت باشند. در ابتدای اپیدمی اغلب کسانی که از کشورهای دیگر آلوده‌شده بودند سابقه سفر به چین را داشتند. در چین افراد مبتلا، یا تماس نزدیک با بیماران، مانند اعضای خانواده داشته‌اند و یا در بین متخصصان کادر پزشکی و بهداشتی که قبل از اینکه بیماری شناسایی گردد، آلوده‌شده‌اند. افراد با عفونت ویروس کرونای جدید 2019، آنفولانزا یا سرماخوردگی به‌طور معمول دارای علائم تنفسی مانند تب، سرفه و آبریزش بینی می‌باشند اگرچه بسیاری از علائم یکسان هستند اما در اثر ویروس‌های مختلف ایجاد می‌شوند. به دلیل شباهت آن‌ها، تشخیص بیماری تنها بر اساس علائم، می‌تواند دشوار باشد. به همین دلیل لازم است که تستهای آزمایشگاهی و رادیولوژیک برای تأیید افراد دارای ویروس کرونای جدید 2019 انجام شود (3-1).
بر اساس مطالعه Guan و همکاران در چین که روی 1099 بیمار مبتلا به کوید 19 انجام شد، تب در 9/87 درصد و سرفه در 7/67 درصد موارد شایع‌ترین علائم بودند. اسهال و تهوع از علائم نادر بیماری شناخته می‌شوند به ترتیب در 7/3 و 5 درصد بیماران گزارش شده است. در این مطالعه اختلال در سی‌تی‌اسکن ریه در 96 درصد و لنفوپنی در 1/82 درصد بیماران از شایع‌ترین یافته‌های پاراکلینیکی ذکر شده‌اند (4).
این بیماری در حال حاضر واکسن و درمان شناخته شده‌ای ندارد و تلاش از سوی مراکز علمی دنیا برای کشف واکسن و داروی بیماری در حال انجام می‌باشد. شناسایی این ویروس از طریق انجام آزمایش‌های تخصصی (PCR) (Polymerase Chain Reaction) می‌باشد. طبق گزارش‌های اخیر ممکن است افراد آلوده به ویروس کرونای جدید 2019 قبل از نشان دادن علائم بیماری، آلوده به ویروس باشند. با این‌حال بر اساس داده‌های موجود، افرادی که علائم بیماری را دارند، باعث شیوع بیشتر ویروس می‌شوند (5). سازمان بهداشت جهانی در حال انجام مطالعات اپیدمیولوژیک گسترده روی چرخه انتقال ویروس و روش‌های محافظت و پیشگیری از ابتلا به بیماری است. دانستن دوره عفونی ویروس، مدت‌زمانی که بیماران آلوده ممکن است ویروس را به دیگران منتقل کنند و راه‌های دقیق انتقال آن، برای پیش‌بینی اقدامات کنترلی ضروری در محیطهای کاری بسیار مهم است (6).
با توجه به گسترش پیشرونده این بیماری در سراسر جهان و تایید موارد مثبت فروان ابتلا به کرونا ویروس در کشور، هدف ما از نگارش این مقاله بررسی و تحلیل مطالعات انجام شده در خصوص پیشگیری و کنترل بیماری کرونا در محیطهای کاری است.
روش بررسی
در این مطالعه با هدف بررسی عوامل خطر شغلی ابتلا به بیماری کرونا، بانک‌های اطلاعاتیGoogle Scholar, PubMed, Scopus از سال 2019 تا 2020 و همچنین دستورالعمل‌های CDC، NIOSH،OSHA و WHO با کلید واژه‌های "covid, workplace, worker,…" با روش جستجوی موضوعی بررسی شد. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش شامل کلیه مقالات و دستورالعمل‌هایی منتشرشده در زمینه بیماری کرونا و نحوه پیشگیری از آن در محیطهای کاری بود. تعداد 19 مقاله و 5 دستورالعمل از کل مقالات انتخاب و در نگارش این مقاله مورد استفاده قرارگرفت.
نتایج
کارکنان در معرض خطر مواجهه با کرونا ویروس جدید: اقدامات پیشگیرانه و کنترلی برای محافظت از کارگران در برابر مواجهه با ویروس کرونا و ابتلا به آن بستگی به نوع کار انجام شده و ریسک مواجهه با افراد آلوده و آلودگی محیط کار دارد (7). بر اساس دستورالعمل مرکز مراقبت و کنترل بیماری‌ها (CDC) مشاغل اصلی که دارای مواجهه بالاتر با ویروس کرونای جدید بوده و احتمال بیشتر ابتلا دارند به شرح ذیل می‌باشند (8):
- کارکنان خدمات بهداشتی و درمانی
- کارکنان آرامستانها و مسئولین کفن و دفن
- مسئولین و کارکنان فرودگاه‌ها و شرکت‌های هوایی و ریلی و مترو و کلیه وسایل حمل‌ونقل عمومی (اتوبوس، تاکسی و غیره)
- مرزبانان
- کارکنان جمع‌آوری زباله، پسماند و یا فاضلاب و افراد زباله گرد
- کارکنانی که مرتب در مسافرت هستند به‌خصوص به مناطق آلوده
آماده‌سازی محیط کار برای کنترل اپیدمی کرونا ویروس جدید: کارفرمایان باید استراتژی‌های کنترل عفونت را بر اساس یک ارزیابی ریسک دقیق و فنی با استفاده از نظرات کارشناسان بهداشتی در محیط کار اجرایی کنند تا از بروز بیماری در کارکنان سازمان پیشگیری شود. به‌طور حتم خطرات مرتبط با کرونا برای همه و در همه محل‌ها یکسان نیست. به‌عنوان‌مثال کارکنان مراکز بهداشت‌کار یا خانه‌های بهداشت کارگری یا کارگران دارای مواجهه با عوامل زیان‌آور شیمیایی در خطر بیشتری هستند. همچنین نزدیک شدن به افراد مبتلا یا مشکوک خطر ابتلا را افزایش می‌دهد. با توجه به این موضوع به‌خصوص باید توجه جدی‌تری به موارد با ریسک بالا داشت (10). به هر صورت با توجه به شرایط و ملاحظات فنی، سیاسی و اقتصادی بایستی میزان خطر را بررسی و نسبت به انجام اقدامات کنترلی متناسب اقدام نمود. بسیاری از این راهکارهای کنترلی کم‌هزینه و ارزان بوده و بدون استفاده از تجهیزات یا ابزارهای خاص و با تدابیر مدیریتی در محیط کار قابل‌اجرا هستند (11). مهم‌ترین اقدامات قابل‌اجرا جهت کنترل بیماری کرونا بر اساس اصول طب کار و سلامت شغلی در محیطهای کاری شامل سلسله‌مراتب ذیل می‌باشد (12-13):
- حذف یا جایگزینی خطر: Substitution
- ممانعت از ورود شاغلین بیمار به محیط کار
- دادن مرخصی استعلاجی اجباری به کارکنان مبتلا یا مشکوک به ابتلا بیماری
- کنترل‌های فنی و مهندسی: Engineering Controls
- جداسازی و ایزوله کردن بیماران یا افراد مشکوک از بقیه کارکنان
- برقراری تهویه مناسب در محیطهای کاری
- استفاده از موانع شیشه‌ای یا پلاستیکی بین کارکنان و مراجعین یا بازدیدکنندگان
- استفاده از وسایل و ابزار یک‌بارمصرف
- کنترل‌های مدیریتی: Administrative Controls
- آموزش مداوم کارکنان در خصوص رعایت ضوابط بهداشتی، شستشوی دست‌ها و نحوه استفاده از وسایل حفاظت فردی
- فاصله‌گذاری مناسب بین شاغلین در زمان کار- حداقل دو متر
- کاهش ساعت کاری کارکنان یا انجام دورکاری
- کاهش مأموریت‌ها و سفرهای غیرضروری کارکنان
- شستشو و ضدعفونی مداوم سطوح و تجهیزات
- محدود کردن تجمعات کارکنان در مراکز ورزشی، مذهبی و برگزاری جلسات به‌صورت غیرحضوری
- استفاده از وسایل حفاظت فردی: Personal Protective Equipment (PPE)
- استفاده از ماسک و رسپیراتور مناسب
- استفاده از محافظ چشم، دستکش و لباس مخصوص
بحث
- گسترش بیماری ویروس کرونا سبب ضرر و زیان اقتصادی فراوان به محیطهای کسب‌وکار، کاهش روند فعالیت‌های تولیدی و افت شاخصهای اقتصادی در جهان شده است. لذا با توجه به درگیر شدن تمامی کشورهای جهان در این بیماری و سیر پیشرونده آن سازمان جهانی بهداشت به همه کشورها توصیه کرده آمادگی لازم برای کنترل اپیدمی و مهار بیماری را داشته باشند. با توجه به تفاوت وضعیت اجتماعی اقتصادی و الگوی زندگی در کشورها، وضعیت شیوع بیماری در کشورهای مختلف متفاوت بوده و لازم است هر کشوری با توجه به وضعیت خود اقدامات لازم را اجرایی کند چرا که یک نسخه یکسان برای مقابله با این ویروس وجود ندارد (8 ، 10).
- بر اساس مقاله منتشرشده در مجله of Medicine New England Journal در ماه فوریه 2020، بخش قابل‌توجهی از موارد ابتلا مربوط به مواجهات شغلی می‌باشد. از آنجایی‌که باور بر این است که این ویروس از حیات‌وحش سرچشمه گرفته و سپس انسان‌ها را آلوده کرده است، دور از انتظار نیست که اولین گروه‌های شغلی در معرض خطر افرادی بودند که در بازارهای عمده‌فروشی غذاهای دریایی در ووهان چین کار می‌کردند. در آغاز این شیوع، یعنی قبل از ژانویه 2020 که بازار عمده‌فروشی بسته شد کارگران و بازدیدکنندگان بازار 55 درصد از 47 مورد مبتلا را تشکیل می‌دادند. تنها 8.5 درصد از 378 مورد که علائمشان بعد از 1 ژانویه 2020 شروع شد با مواجهه در بازار رابطه داشتند (15).
مشاغل دندانپزشکی به دلیل ارتباط چهره به چهره با مراجعین و مواجهه فراوان با ترشحات بزاق، خون و هوای بازدم بیماران و همچنین استفاده زیاد از ابزار برنده و تیز، بشدت در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند. لذا اجرای تدابیر کنترلی در این شغل به‌منظور کنترل عفونت و جلوگیری از انتقال فردی بسیار حائز اهمیت است (7).
یک شرکت چندملیتی، از 20 تا 22 ژانویه 2020 یک نشست کسب‌وکار بین‌المللی برای 109 کارمند در سنگاپور برگزار کرد. در این رویداد، کارکنان شرکت سالم با سایر شرکت‌کنندگان مبتلا تعامل داشتند که منجر به انتقال ویروس به سه کارمند مستقر در سنگاپور شد. علاوه بر افراد آلوده‌شده از سنگاپور، یک کارمند از مالزی، دو شرکت‌کننده از کره جنوبی و یک کارمند از انگلیس نیز آلوده شدند. آن‌ها بعد از ترک سنگاپور به‌عنوان موارد ابتلا معرفی شدند (9). خدمه کشتی‌های گردشی به دلیل تماس با مسافران آلوده نیز در معرض خطر ابتلا هستند. حداقل 10 مورد ابتلا در میان 1035 خدمه کشتی Diamond Princess گزارش‌شده که با حدود 3600 مسافر از 3 تا 19 فوریه 2020 در یوکوهامای ژاپن قرنطینه شد. یک مرد هنگ‌کنگی در 20 ژانویه در یوکوهاما برای سفر 14 روزه سوار کشتی شد. این مسافر از یوکوهاما به هنگ‌کنگ سفر می‌کرد و در 25 ژانویه در آنجا پیاده شد. این کشتی به سفر خود ادامه داد تا اینکه در 1 فوریه اخباری مبنی بر اینکه آزمایش این مسافر مثبت بوده دریافت کرد. کشتی یک روز زودتر به یوکوهاما بازگشت و از آن زمان قرنطینه شد و میهمانان داخل کابینهای خود ایزوله شدند (18).
نتایج یک مطالعه انجام‌شده در ژاپن در سال 2020 نشان داد که مهم‌ترین عامل مؤثر در ترغیب پرسنل بهداشتی درمانی برای کار کردن در شرایط بحرانی مثل اپیدمی‌ها، داشتن احساس اطمینان خاطر از حمایت کشور، دولت و مدیریت بیمارستان و وجود اعتماد بین کارکنان و سازمان می‌باشد. بر اساس نتایج این مطالعه بهترین راهکارهای افزایش اعتماد بین سازمان و کارکنان بهداشتی در دوره اپیدمی، در اختیار گذاشتن مکرر اطلاعات به پرسنل، ارتباط مداوم مسئولان با پرسنل و تشویق آن‌ها، پرداخت غرامت دستمزد در صورت ابتلا کارکنان به عفونت و تأمین تجهیزات حفاظتی مناسب برای آنان می‌باشد (19). در یک مقاله مرور سیستماتیک دیگر در همین زمینه مشخص شده که حس اعتماد باعث تقویت تعاملات اجتماعی و همکاری در پرسنل بهداشتی و همین‌طور باعث بهبود انگیزه، ارتقاء عملکرد و کیفیت مراقبت‌ها می‌شود (20). در مطالعه دیگری که در فوریه 2020 انجام‌شده، کارگران مهاجر به‌عنوان یک گروه دیگر در معرض خطر عفونت با ویروس کرونای جدید مطرح شده‌اند. در این مطالعه ذکر شده که این افراد برای دستیابی به خدمات بهداشتی در کشور میزبان با موانع بیشتری روبرو هستند (مثل دستیابی به خدمات بیمه). به‌علاوه اختلالات روانی در این افراد بیشتر است و از کیفیت زندگی پایین‌تری برخوردارند که این شرایط در زمان قرنطینه به علت اپیدمی ویروس کرونای جدید و بعلت از دست دادن شغل بدتر نیز می‌شود. همین‌طور ممکن است به علت فقدان وجود اطلاعات معتبر به زبان آن‌ها متوجه جدیت اپیدمی و نحوه محافظت از خود در برابر اپیدمی نشوند. ازاین‌رو توصیه شده کارکنان مهاجر در طی اپیدمی‌ها دسترسی بیشتری به خدمات بهداشتی داشته باشند و کمپین‌های بهداشت عمومی به زبانهای مختلف در اسرع وقت از طریق شبکه‌های ارتباطی مختلف در اختیار آن‌ها قرار بگیرد (21). Webster و همکارانش در یک مطالعه مروری عنوان کردند که در مواجهه با بیماریهای عفونی، توجه به شغل افراد برای جلوگیری از شیوع بیماری در سطح جامعه بسیار مهم است. برای جلوگیری از شیوع بیماری و پیامدهای بهداشتی آن در محیط کار، سازمان‌ها باید هم جهت با ترویج فرهنگ کار، به توسعه سیاست‌های عدم حضور کارمندان بیمار توجه نمایند. تحقیقات بیشتری در زمینه شناسایی عوامل خطر شیوع عفونت‌های ویروسی در محیطهای کاری، مراکز آموزشی و صنعتی موردنیاز است که از این طریق می‌توان برای ایجاد مداخلات پیشگیرانه در سطح سازمانی و فردی برنامه‌ریزی نمود (22).
در هر فاجعه بیولوژیکی، ایجاد ترس، اضطراب و عدم اطمینان شایع می‌باشد و می‌تواند به‌عنوان مانعی برای انجام مداخلات پزشکی و روانی مناسب در نظر گرفته شود. بر اساس تجارب به‌دست‌آمده از اپیدمی‌های قبلی بیماریهای ویروسی و عوارض روانی- اجتماعی آن‌ها، به‌کارگیری و ارائه خدمات حمایتی و درمان‌های روحی-روانی برای رسیدن به اهداف سلامت در همه‌گیری ویروس کرونای جدید الزامی می‌باشد (23).
در نبود اقدامات درمانی مناسب جهت این ویروس بهترین راه مقابله، پیشگیری از گسترش عفونت و کنترل منابع عفونت است. استراتژی‌های اصلی بر اساس توصیه سازمان جهانی بهداشت تشخیص به‌موقع و گزارش بیماری، بررسی مداوم الگوی اپیدمیولوژیک بیماری، ایزوله کردن و درمان به‌موقع بیماران و انجام اقدامات کنترلی همچون فاصله‌گذاری اجتماعی در سطح جامعه می‌باشد. تمام اجزای جامعه ازجمله کارفرمایان، کارگران و کارمندان می‌بایست آمادگی کامل برای مبارزه با ویروس کرونا را داشته باشند، حتی اگر اپیدمی کرونا هنوز به آن کشور یا منطقه نرسیده باشد. این اقدام در کاهش روزهای کاری ازدست‌رفته، غیبت‌های کارکنان و کند کردن سرعت انتشار ویروس در صورت رسیدن اپیدمی به منطقه تأثیر بسزایی دارد.
نتیجه گیری
با توجه به افزایش شیوع بیماری کرونای جدید در کشور طی چند هفته اخیر، ضروری است به کلیه مدیران، کارفرمایان و صاحبان کسب و کار اطلاع‌رسانی و آموزش لازم در خصوص راهکارهای پیشگیری و کنترل این بیماری بر اساس دستورالعمل‌ها و استانداردهای علمی ارائه شود. این موضوع می‌تواند در کاهش تعداد مبتلایان و جلوگیری از انتشار ویروس در سطح جامعه نقش مؤثری داشته باشد.
References:
- Zhu N, Zhang D, Wang W, et al. A novel coronavirus from patients with pneumonia in China, 2019. The New England Journal of Medicine 2020; 382: 727.
- World Health Organization. Coronavirus disease 2019 (COVID-19). Situation report-102. 2020.
- World Health Organization. Clinical management of severe acute respiratory infection when novel coronavirus (nCoV) infection is suspected. Available from: www.who.int/publications-detail/clinical-management-of-severe-acute-respiratory-infection-when-novel-coronavirus-(ncov)-infection-is-suspected. (Accessed January 31, 2020)
- Guan W, Ni Z, Hu Y, et al. Clinical characteristics of coronavirus disease 2019 in China. The New England Journal of Medicine 2020. DOI: 10.1056/NEJMoa2002032.
- Habibzadeh P, Stoneman EK. The novel coronavirus: A bird’s eye view. International Journal of Occupational and Environmental Medicine 2020; 11(2): 65.
- Sun P, Lu X, Xu C, Sun W, Pan B. Understanding of COVID‐19 based on current evidence. Journal of Medical Virology 2020. (in press)
- Peng X, Xu X, Li Y, Cheng L, Zhou X, Ren B. Transmission routes of 2019-nCoV and controls in dental practice. International Journal of Oral Science 2020; 12(1): 9.
- Centers for Disease Control and Prevention. Interim US Guidance for Risk Assessment and Public Health Management of Persons with Potential Coronavirus Disease 2019 Exposures: Geographic Risk and Contacts of Laboratory-confirmed Cases. Available from: https://www.cdc.gov/coronavirus/2019-ncov/php/risk-assessment.html. (Accessed March 7, 2020).
- Koh D. Occupational risks for COVID-19. Occupational Medicine 2020.
- World Health Organization. Getting your workplace ready for COVID-19. WHO Report 2020 Feb 27; Version 1.4.
- Joob B, Wiwanitkit V. COVID-19 in medical personnel: observation from Thailand. Journal of Hospital Infection 2020. (in press)
- Environmental and Occupational Health Center. Instruction for prevention and control of coronavirus (COVID-19) in workplaces. Ministry of Health and Medical Education of Iran 2020 March; 2nd version. [Persian]
- Ministry of Health and Medical Education of Iran. National instruction of care, diagnosis, treatment, and clinical services and reference of patients with new coronavirus (COVID-19). 2020 March. [Persian]
- Centers for Disease Control and Prevention. Interim Guidance for Businesses and Employers to Plan and Respond to Coronavirus Disease 2019 (COVID-19). Available from: https://www.cdc.gov/coronavirus/2019-ncov/specific-groups/guidance-business-response.html (Accessed February, 2020).
- Li Q, Guan X, Wu P, et al. Early transmission dynamics in Wuhan, China, of novel coronavirus-infected pneumonia. The New England Journal of Medicine 2020. DOI: 10.1056/NEJMoa2001316.
- Wang D, Hu B, Hu C, et al. Clinical characteristics of 138 hospitalized patients with 2019 novel coronavirus-infected pneumonia in Wuhan, China. Journal of the American Medical Association 2020. (in press)
- Wang C, Horby PW, Hayden FG, Gao GF. A novel coronavirus outbreak of global health concern. The Lancet 2020; 395(10223): 470.
- Beth M. 175 Now Infected with Coronavirus on Cruise Ship, Including Quarantine Officer. Available from: https://arstechnica.com/science/2020/02/175-now-infected-with-coronavirus-on-cruise-ship-including-quarantine-officer/ (Accessed February 20, 2020).
- Imai H. Trust is a key factor in the willingness of health professionals to work during the COVID‐19 outbreak: Experience from the H1N1 pandemic in Japan 2009. 2020. (in press)
- Okello DR, Gilson L. Exploring the influence of trust relationships on motivation in the health sector: a systematic review. Human Resources for Health 2015; 13: 16.
- Liem A, Wang C, Wariyanti Y, Latkin CA, Hall BJ. The neglected health of international migrant workers in the COVID-19 epidemic. The Lancet Psychiatry 2020. (in press)
- Webster R, Liu R, Karimullina K, Hall I, Amlôt R, Rubin G. A systematic review of infectious illness Presenteeism: prevalence, reasons and risk factors. BMC public health 2019; 19(1): 799.
- Xiang YT, Yang Y, Li W et al. Timely mental health care for the 2019 novel coronavirus outbreak is urgently needed. The Lancet Psychiatry 2020; 7(3): 228.
Approaches for Covid-19 infection control in the workplaces
Rafeemanesh E1, Rahimpour F2, Memarzadeh M3
1 Associate Professor of Occupational Medicine, Faculty of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
2 Assistant Professor of Occupational Medicine, Faculty of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
3 Resident of Occupational Medicine, Faculty of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
Abstract
Introduction: Due to the spread of the new coronavirus around the world, workplaces are not safe against this disease. Different guidelines have been proposed by international organizations regarding high-risk jobs and the necessity of implementing health rules in the workplaces. According to the high incidence of this disease in our country, the aim of this review article was to evaluate the epidemiologic studies on prevention and control of new coronavirus in the workplaces.
Materials and Methods: In this study, different databases such as Scopus, PubMed, and Google Scholar from 2019 to 2020 and CDC, NIOSH, OSHA, and WHO instructions were evaluated. Eighteen articles and 5 instructions were selected for this review article.
Results: Investigations revealed that most of occupations such as healthcare workers, waste workers, and public transportation staff are at increased risk of this disease.
Conclusion: All members of the society including employers, employees and laborers should be completely ready to overcome the virus, even if the epidemic has not been spreading in that country or area. This point can be effective on the reduction of lost workdays, work absenteeism and prevent the spread of the virus in the community.
Key words: Control, Coronavirus, Occupation, Workplaces
|
This paper should be cited as:
Rafeemanesh E, Rahimpour F, Memarzadeh M. Approaches for Covid-19 infection control in the workplaces. Occupational Medicine Quarterly Journal 2020:11(4): 84-91. |
*Corresponding Author:
Email: memarzadehtm961@mums.ac.ir
Tel: +985138002176, +989151229940
Received: 11.03.2020 Accepted: 11.05.2020
1 دانشیار گروه طب کار، دانشکده پزشکی،دانشگاه علوم پزشکی مشهد
2 استادیار گروه طب کار، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
3دستیار تخصصی طب کار، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
* نویسنده مسئول: تلفن تماس: 05138002176و 09151229940، پست الکترونیک: memarzadehtm961@mums.ac.ir
تاریخ دریافت: 21/12/1398 تاریخ پذیرش: 22/02/1399
2 استادیار گروه طب کار، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
3دستیار تخصصی طب کار، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
* نویسنده مسئول: تلفن تماس: 05138002176و 09151229940، پست الکترونیک: memarzadehtm961@mums.ac.ir
تاریخ دریافت: 21/12/1398 تاریخ پذیرش: 22/02/1399
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
