دوره 13، شماره 4 - ( فصلنامه علمی تخصصی طب کار یزد 1400 )
جلد 13 شماره 4 صفحات 64-56 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 397265
Ethics code: IR.MUI.MED.REC.1397.013
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Babak A, Bakhshiani M, Safaeian A. Day time sleepiness and work ability index in health care workers. tkj 2022; 13 (4) :56-64
URL: http://tkj.ssu.ac.ir/article-1-1085-fa.html
URL: http://tkj.ssu.ac.ir/article-1-1085-fa.html
بابک آناهیتا، بخشیانی مجید، صفائیان علیرضا. ارتباط خواب آلودگی با شاخص توانایی انجام کار در پرسنل بهداشتی درمانی. فصلنامه علمی تخصصی طب کار. 1400; 13 (4) :56-64
دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ، ar.safaeian@med.mui.ac.ir
چکیده: (1216 مشاهده)
مقدمه: پرسنل بهداشتی به علت ماهیت شغلی، مستعد اختلال خواب هستند که بر روی عملکرد رفتاری و شناختی افراد تأثیر منفی زیادی می‌گذارد که می‌تواند توانایی کار در پرسنل بهداشتی را کاهش دهد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط خواب‌آلودگی روزانه و عوامل مؤثر بر آن با شاخص توانایی کار می‌باشد.
روش‌ها: این مطالعه به‌صورت مقطعی بر روی 384 پرسنل بخش‌های مختلف بیمارستان الزهرا اصفهان می‌باشد که به‌صورت نمونه‌گیری سهمیهای و بر اساس نسبت تعداد هر رده شغلی به‌کل پرسنل بیمارستان انتخاب شدند. برای شرکت‌کنندگان چکلیست متغیرهای دموگرافیک و شغلی و دو پرسشنامهESS (EPWORTH SLEEPINESS SCALE) و WAI (WORK ABILTY INDEX) تکمیل شد. کسب نمره ۱۳ و بیشتر برای پرسشنامه ESS به‌عنوان معیار خواب‌آلودگی مفرط روزانه و کسب نمره ۲۸ و کمتر برای پرسشنامه WAI به‌عنوان توانایی انجام کار ضعیف در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: 48% شرکت‌کنندگان مرد و ۵۲% زن بودند. میانگین سنی شرکت‌کنندگان 65/7±79/35 و میانگین سابقه کار آن‌ها 24/7±48/10 سال بود. نتایج بررسی‌ها نشان داد که بین خواب‌آلودگی روزانه با متغیرهای دموگرافیک و شغلی به‌جز جنس، ارتباط معناداری وجود دارد. در رابطه با توانایی انجام کار نیز ارتباط معناداری با متغیرهای فوق به‌جز جنس، تحصیلات و رده شغلی دیده شد. بین خواب‌آلودگی روزانه و توانایی انجام کار ارتباط قوی معکوس و معنادار مشاهده شد. r=.-0.62, p<0.001))
بحث: ارتباط شاخصWAI وESS در پرسنل، حاکی از آن است که با اصلاح وضعیت خواب و کنترل عوامل مؤثر بر آن‌که منجر به خواب‌آلودگی روزانه می‌شوند، می‌توان وضعیت توانایی انجام کار در پرسنل را بهبود بخشید.
روش‌ها: این مطالعه به‌صورت مقطعی بر روی 384 پرسنل بخش‌های مختلف بیمارستان الزهرا اصفهان می‌باشد که به‌صورت نمونه‌گیری سهمیهای و بر اساس نسبت تعداد هر رده شغلی به‌کل پرسنل بیمارستان انتخاب شدند. برای شرکت‌کنندگان چکلیست متغیرهای دموگرافیک و شغلی و دو پرسشنامهESS (EPWORTH SLEEPINESS SCALE) و WAI (WORK ABILTY INDEX) تکمیل شد. کسب نمره ۱۳ و بیشتر برای پرسشنامه ESS به‌عنوان معیار خواب‌آلودگی مفرط روزانه و کسب نمره ۲۸ و کمتر برای پرسشنامه WAI به‌عنوان توانایی انجام کار ضعیف در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: 48% شرکت‌کنندگان مرد و ۵۲% زن بودند. میانگین سنی شرکت‌کنندگان 65/7±79/35 و میانگین سابقه کار آن‌ها 24/7±48/10 سال بود. نتایج بررسی‌ها نشان داد که بین خواب‌آلودگی روزانه با متغیرهای دموگرافیک و شغلی به‌جز جنس، ارتباط معناداری وجود دارد. در رابطه با توانایی انجام کار نیز ارتباط معناداری با متغیرهای فوق به‌جز جنس، تحصیلات و رده شغلی دیده شد. بین خواب‌آلودگی روزانه و توانایی انجام کار ارتباط قوی معکوس و معنادار مشاهده شد. r=.-0.62, p<0.001))
بحث: ارتباط شاخصWAI وESS در پرسنل، حاکی از آن است که با اصلاح وضعیت خواب و کنترل عوامل مؤثر بر آن‌که منجر به خواب‌آلودگی روزانه می‌شوند، می‌توان وضعیت توانایی انجام کار در پرسنل را بهبود بخشید.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
