دوره 14، شماره 4 - ( فصلنامه علمی تخصصی طب کار یزد 1401 )
جلد 14 شماره 4 صفحات 35-25 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه علوم پزشکی اردبیل ، agamohammadim@gmail.com
چکیده: (328 مشاهده)
مقدمه: نوبتکاری، ازجمله عوامل مؤثر بر عملکرد کارکنان شاغل در حوزه مراقبت‌های بهداشتی است که اثرات مهمی بر سلامتی آنان می‌تواند داشته باشد. مطالعه حاضر، باهدف مقایسه مشکلات مرتبط با نوبتکاری 12 و 24 ساعته در تکنسینهای فوریتهای پزشکی استان اردبیل انجام شد.
روش بررسی: مطالعه حاضر یک پژوهش توصیفی– تحلیلی بود که روی 157 نفر از تکنسینهای پایگاه‌های شهری اورژانس 115 استان اردبیل که با روش سرشماری انتخاب شدند، در سال 1398 انجام گرفت. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسشنامه استاندارد نوبتکاری (SSW) بود. داده‌ها از طریق نرم‌افزار SPSS نسخه 20 و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون کای دو مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت.
نتایج: نتایج نشان داد که بار کار جسمی و روحی تکنسینهای فوریت های پزشکی شاغل در شیفت‌های 12 ساعته نسبت به نوبت‌کاران 24 ساعته بیشتر است. همچنین تمایل شیفت کاران 12 ساعته نسبت به ادامه کار طبق قانون ارتقاء بهره‌وری به‌طور معناداری بیش از شیفت کاران 24 ساعته شهری بود (001/0>P). تکنسینهای شیفت‌های 24 ساعته در مقایسه با کارکنان شیفت‌های 12 ساعته از وقت بیشتری برای گذراندن امورات زندگی شخصی برخوردار بودند (008/0P=). احساس خستگی در طول روز، درد معده و ترش کردن و درد پشت و یا کمردرد، مسئله نسبتاً شایعی در بین تمامی کارکنان فوریت های پزشکی بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه بار کار جسمی و روحی در نوبت‌کاران 12 ساعته بیش از 24ساعته ها است، بنابراین توصیه می‌شود مدیران دقت نظر بیشتری در تدوین برنامه کاری تکنسینهای فوریت پزشکی ازجمله کاهش ساعات کاری آن‌ها را در اولویت قرار دهند.
روش بررسی: مطالعه حاضر یک پژوهش توصیفی– تحلیلی بود که روی 157 نفر از تکنسینهای پایگاه‌های شهری اورژانس 115 استان اردبیل که با روش سرشماری انتخاب شدند، در سال 1398 انجام گرفت. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسشنامه استاندارد نوبتکاری (SSW) بود. داده‌ها از طریق نرم‌افزار SPSS نسخه 20 و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون کای دو مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت.
نتایج: نتایج نشان داد که بار کار جسمی و روحی تکنسینهای فوریت های پزشکی شاغل در شیفت‌های 12 ساعته نسبت به نوبت‌کاران 24 ساعته بیشتر است. همچنین تمایل شیفت کاران 12 ساعته نسبت به ادامه کار طبق قانون ارتقاء بهره‌وری به‌طور معناداری بیش از شیفت کاران 24 ساعته شهری بود (001/0>P). تکنسینهای شیفت‌های 24 ساعته در مقایسه با کارکنان شیفت‌های 12 ساعته از وقت بیشتری برای گذراندن امورات زندگی شخصی برخوردار بودند (008/0P=). احساس خستگی در طول روز، درد معده و ترش کردن و درد پشت و یا کمردرد، مسئله نسبتاً شایعی در بین تمامی کارکنان فوریت های پزشکی بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه بار کار جسمی و روحی در نوبت‌کاران 12 ساعته بیش از 24ساعته ها است، بنابراین توصیه می‌شود مدیران دقت نظر بیشتری در تدوین برنامه کاری تکنسینهای فوریت پزشکی ازجمله کاهش ساعات کاری آن‌ها را در اولویت قرار دهند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |