دوره 15، شماره 2 - ( فصلنامه علمی تخصصی طب کار یزد 1402 )
جلد 15 شماره 2 صفحات 11-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه باهنر کرمان ، sahebozamani@uk.ac.ir
چکیده: (240 مشاهده)
مقدمه: امدادگری یکی از شغل‌هایی است که به دلیل ماهیتش بـا عوامـل تنش‌زا همراه اسـت. از جمله مشـاغلِ امـدادگری، شـغل آتـش نشـانی می باشد که به دلیل داشتن مسئولیت های آتش نشـانی و خـدمات ایمنی، با خطرات فیزیکی و شیمیایی مختلفی از جمله دماهای بالا، مواد شیمیایی، سر و صدا و ... مواجهه دارنـد. بنابراین هدف اصلی از این پژوهش، اثر و میزان ماندگاری 8 هفته تمرینات عملیاتی- مهارتی بر تعادل داینامیک آتش نشانان بود.
روش بررسی: آزمودنی های تحقیق را 34 آتش نشان مرد شهر تهران که حداقل 5 سال سابقه شیفت مداوم را داشتند. در گروه تجربی با دامنه سنی 55/2±00/29 سال، قد 62/4±41/178 سانتیمتر، وزن 66/4±39/77 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 16/1±31/24 کیلوگرم بر متر مربع و در گروه کنترل با دامنه سنی 39/2±71/28 سال، قد 32/3±47/177 سانتیمتر، وزن 12/4±00/76 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 02/1±13/24 کیلوگرم بر متر مربع بودند، انتخاب شدند.
نتایج: برای ارزیابی تعادل داینامیک از تخته تعادل عملکردی آتش نشانان استفاده شد. پایگاه تحقیقاتی در ایستگاه 114 آتش نشانی تهران بود. تحلیل داده های حاصل از تحقیق به وسیله روش آماری آنالیز واریانس با اندازه های تکراری و برای مقایسه دو به دو گروه ها از آزمون تعقیبی بونفرونی و در سطح خطای 05/0 و با استفاده از نسخه 24 نرم افزار SPSS انجام شد.
بر اساس نتایج حاصل از تحقیق، پس از مداخله تفاوت معناداری در گروه تجربی وجود داشت (05/0≥p) اما در گروه کنترل تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0≤p).
نتیجه گیری: تمرینات عملیاتی- مهارتی توانسته فاکتورهای مهم پیشگیری از آسیب (خستگی، زمان واکنش و تعادل) را در بین آتش نشانان بهبود و ارتقا بخشد. از این رو خستگی می تواند زمان واکنش و عدم تعادل را تحت تاثیر خود قرار دهد که به تبع آن آسیب های اسکلتی- عضلانی را در بین آتش نشانان به دنبال خواهد داشت فلذا توصیه می شود برای بهبود و ارتقا فاکتورهای یاد شده جهت پیشگیری از آسیب و اثر ماندگاری، از تمرینات عملیاتی- مهارتی استفاده شود. در نهایت می توان چنین عنوان کرد که تمرینات عملیاتی- مهارتی توانسته تعادل داینامیک آتش نشانان را بهبود بخشد.
روش بررسی: آزمودنی های تحقیق را 34 آتش نشان مرد شهر تهران که حداقل 5 سال سابقه شیفت مداوم را داشتند. در گروه تجربی با دامنه سنی 55/2±00/29 سال، قد 62/4±41/178 سانتیمتر، وزن 66/4±39/77 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 16/1±31/24 کیلوگرم بر متر مربع و در گروه کنترل با دامنه سنی 39/2±71/28 سال، قد 32/3±47/177 سانتیمتر، وزن 12/4±00/76 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 02/1±13/24 کیلوگرم بر متر مربع بودند، انتخاب شدند.
نتایج: برای ارزیابی تعادل داینامیک از تخته تعادل عملکردی آتش نشانان استفاده شد. پایگاه تحقیقاتی در ایستگاه 114 آتش نشانی تهران بود. تحلیل داده های حاصل از تحقیق به وسیله روش آماری آنالیز واریانس با اندازه های تکراری و برای مقایسه دو به دو گروه ها از آزمون تعقیبی بونفرونی و در سطح خطای 05/0 و با استفاده از نسخه 24 نرم افزار SPSS انجام شد.
بر اساس نتایج حاصل از تحقیق، پس از مداخله تفاوت معناداری در گروه تجربی وجود داشت (05/0≥p) اما در گروه کنترل تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0≤p).
نتیجه گیری: تمرینات عملیاتی- مهارتی توانسته فاکتورهای مهم پیشگیری از آسیب (خستگی، زمان واکنش و تعادل) را در بین آتش نشانان بهبود و ارتقا بخشد. از این رو خستگی می تواند زمان واکنش و عدم تعادل را تحت تاثیر خود قرار دهد که به تبع آن آسیب های اسکلتی- عضلانی را در بین آتش نشانان به دنبال خواهد داشت فلذا توصیه می شود برای بهبود و ارتقا فاکتورهای یاد شده جهت پیشگیری از آسیب و اثر ماندگاری، از تمرینات عملیاتی- مهارتی استفاده شود. در نهایت می توان چنین عنوان کرد که تمرینات عملیاتی- مهارتی توانسته تعادل داینامیک آتش نشانان را بهبود بخشد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |