Ethics code: IR.IAU.ARAK.REC.1402.111
Ghasemi N, Halvani G, Fallah M H, Najafi A M, Ghasemi M. Evaluation of the effect of ergonomic educational intervention on working condition correction and reduction of musculoskeletal disorders in office workers. tkj 2024; 16 (1) :66-74
URL:
http://tkj.ssu.ac.ir/article-1-1265-fa.html
قاسمی ندا، حلوانی غلامحسین، فلاح حسین، نجفی پور امیرمحمد، قاسمی مرتضی. بررسی تأثیر مداخله آموزشی ارگونومی بر اصلاح وضعیتکاری و کاهش اختلالات اسکلتی عضلانی در کارکنان اداری. فصلنامه علمی تخصصی طب کار. 1403; 16 (1) :66-74
URL: http://tkj.ssu.ac.ir/article-1-1265-fa.html
علوم پزشکی شهید صدوقی یزد ، halvani39@gmail.com
متن کامل [PDF 815 kb]
(227 دریافت)
|
چکیده (HTML) (350 مشاهده)
متن کامل: (637 مشاهده)
بررسی تأثیر مداخله آموزشی ارگونومی بر اصلاح وضعیتکاری و کاهش اختلالات اسکلتی عضلانی در کارکنان اداری
ندا قاسمی1، غلامحسین حلوانی2، حسین فلاح3، امیرمحمد نجفی پور4، مرتضی قاسمی5
چکیده
مقدمه: روند رو به رشد شاغلین محیطهای اداری و استفاده از رایانه در این ایستگاههای کاری باعث افزایش شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی در میان آنها گردیده است. در بیشتر مطالعات صورت گرفته بر لزوم انجام مداخلات جهت اصلاح وضعیت ارگونومیک ایستگاههای کاری اداری تأکید گردیده است. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر مداخله آموزشی ارگونومی بر اصلاح وضعیت کاری و کاهش اختلالات اسکلتی عضلانی در کارکنان اداری انجام شد.
روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعهی توصیفی – تحلیلی و همبستگی میباشد. جامعه آماری مطالعه کلیه کارکنان کادر اداری شرکت شاتل میباشد که با توجه به معیارهای ورود و خروج از مطالعه، تعداد 130 نفر در این مطالعه شرکت داشتند. بعد از ارزیابی اولیه از وضعیت کاری، برنامه مداخله آموزشی ارگونومی جهت کاهش عوامل آسیبزایی اسکلتی- عضلانی در طی یک دوره دوماهه، به کارکنان شرکت ارائه گردید. ارزیابی وضعیت بدنی قبل و بعد از آموزش انجام شد. ابزار گرداوری دادهها شامل پرسشنامه ارزیابی اختلالات اسکلتی عضلانی نوردیک( NMQ) و روش ارزیابی پوسچر ROSA بودند. دادهها توسط نرمافزارSPSS مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت جهت تجزیهوتحلیل آماری از آمار توصیفی و نیز آزمونt student استفاده شد.
نتایج: نتایج مطالعه نشان داد که ارتباط بین اختلالات اسکلتی - عضلانی با گروههای سنی مختلف در اکثر اندامهای بدن معنیدار نمیباشد و تنها این ارتباط در ناحیه گردن و قسمت فوقانی پشتی تائید میشود. همچنین ارتباط بین اختلالات اسکلتی و عضلانی با سابقه کار کارمندان در اکثر اندامهای بدن معنیدار نمیباشد و تنها این ارتباط در ناحیه گردن و قسمت فوقانی پشتی تائید میشود. در نهایت آموزش ارگونومی افراد موردمطالعه بر سطح ریسک محاسبهشده آنها (به روش ROSA) تأثیر معناداری داشته است.
نتیجهگیری: اگرچه بیشتر شرکتها از وسایل با ارگونومی لازم برخوردارند اما کارکنان نحوه استفاده صحیح از آنها را نمیدانند. به دلیل عدم آگاهی برخی از مدیران و کارکنان از اهمیت رعایت ارگونومی بهتر است علاوه بر محیا کردن محیط کار مطابق با اصول ارگونومی آموزشهای لازم در این زمینه به این افراد داده شود.
واژههای کلیدی: آموزش ارگونومی، اصلاح وضعیت کاری، اختلالات اسکلتی عضلانی، کارکنان اداری
مقدمه
ارگونومی علم مطالعهی انسانها در ارتباط با محیط کارشان میباشد. این شاخه از دانش به سنجش و ارزیابی توانمندی انسانی میپردازد و بدین ترتیب مهندسان و طراحان را در متناسبسازی سیستمها و فرآیندها با ویژگیهای انسانی یاری میدهد. وظیفه مهم دانش ارگونومی تطابق شرایط کاری با محدودیتهای بدن انسان است بهنحویکه با کمترین آسیب به بدن انسان و ایجاد خطا در سیستم، بهترین خروجی را داشته باشیم (1).ازآنجاکه هدف از مداخلات ارگونومیکی رسیدن به رابطه مناسب و منطقی بین کارکنان با محیط، ماشینآلات و ابزار است رعایت اصول ارگونومی و کاربرد آن اصول سبب ایجاد سلامت، رضایت و همبستگی با موسسهای که فرد در آن کار میکند میگردد(2). سازمان بهداشت جهانی با معرفی دههی 2000 بهعنوان دههی پیشگیری از اختلالات عضلانی- اسکلتی و الویت قرار دادن اداره بهداشت و ایمنی انگلیس بر کنترل و پیشگیری از اختلالات عضلانی اسکلتی مرتبط با کار بر اهمیت این موضوع افزوده است(3).
افزایش روزانه حوادث و بیماریهای حرفهای ریشه در فقدان توجه به ارگونومی محل کار دارد. شواهد بسیاری به ویژه از کشورهای در حال رشد صنعتی نشان داده است که عدم تناسب بین تکنولوژی و استفادهکننده در محیط کار حوادث ناشی از کار را سبب شده است، که با توجه به گستردگی بسیار زیاد اختلالات عضلانی – اسکلتی مرتبط با کار مسئله پیشگیری و کنترل این اختلالات اهمیت فوقالعادهای یافته و توجه بسیاری از محققان و مؤسسات تحقیقاتی را به خود جلب نموده است(3).
در حال حاضر نیز اختلالات اسکلتی عضلانی یکی از عوامل شایع آسیبها و ناتوانیها در کشورهای صنعتی و درحالتوسعه به شمار میرود. این اختلالات از مشکلات عمده در محیطهای کاری بوده که سبب از دست رفتن زمان کار، غیبت از کار،کاهش بهرهوری کارکنان و افزایش هزینههای تولید و خدمات میگردد(4). در ایتالیا، میزان بالای شیوع شکایت از این اختلالات در بین حرفههای مختلف پزشکی گزارششده است(5). مطالعات گزارش کردهاند 65 تا 80 درصد مردم حداقل یک بار کمردرد را در زندگی تجربه کردهاند و بروز کمردرد در جمعیت عمومی 5 تا 14 درصد در طول یک سال میباشد(6).
برخی عوامل منتسب به محیط کار که در وقوع این اختلالات نقش دارند شامل وضعیت نامطلوب، کار استاتیک، عوامل محیطی و عوامل روانی میباشند(4). همچنین عوامل مختلف شغلی از قبیل افزایش فعالیت جسمانی، بلند کردن اشیا، همچنین چاقی، سن، و جنس (7) و علاوه بر آن رابطه نزدیکی بین این اختلالات و استفاده ناصحیح از مکانیک بدن وجود دارد(8).
مرکز آمار ایران اعلام کرده که بر اساس سالنامه آماری سال ١٣٩٥، کارمندان دولت درمجموع ٢میلیون و ٣٤١هزار و ٧٢٦ نفر هستند. البته این آمار مربوط به بخش دولتی است درحالیکه بخش خصوصی را نباید نادیده گرفت. در شرکت شاتل بهعنوان یک بخش خصوصی تعداد کل کارکنان کادر اداری میباشند. در مطالعهای بیشترین میزان شیوع اختلالات اسکلتی – عضلانی در کارکنان اداری به ترتیب در کمر (9/78درصد)، گردن (8/77درصد)، شانه (3/73درصد)، پشت (3/63درصد) ذکر کردهاند(9).
عواملی مانند خم شدن و چرخش گردن، نشستن، ایستادن و انجام فعالیتهای دستی از مهمترین موارد میباشد. انجام کارهای استاتیک، تکراری و طولانیمدت به همراه اتخاذ وضعیتهای نامناسب، به دلیل غیر ارگونومیک بودن ایستگاههای کار(میز و صندلی) در ادارات، حین کارهای دفتری یا استفاده طولانیمدت از رایانه که امروزه جزء جداییناپذیر محیطهای کار اداری است سبب احساس درد، ناراحتی و بیحسی در نواحی گوناگون سیستم اسکلتی عضلانی
میگردد (4).
مشاغل اداری و غیراداری بهعنوان مشاغل پرخطر در ارتباط با اختلالات عضلانی اسکلتی مرتبط با کار شناختهشدهاند که ریسک فاکتورهای شغلی آنها منحصربهفرد هستند. نداشتن شناخت کافی از وضعیتهای کاری استاندارد و عدم بهکارگیری صحیح عضلات در حالات مختلف نشسته، ایستاده، خمیده، حمل کردن، بلند کردن اشیا و همچنین محروم بودن از تمرینات بدنی که جنبه پیشگیری و ا صلاحی دارد هر یک به نوبه خود میتواند بر ساختار عضلانی اسکلتی بدن اثرات منفی به جا گذارده و موجب نقص یا نقایص در اندامها شود(10)؛ لذا استراتژیهای مداخلهای به طراحیهای ویژهای برای رسیدگی به این ریسک فاکتورها نیاز دارند و بیتوجهی و یا غفلت در این زمینهی مهم میتواند عوارض غیرقابل جبرانی در روند سلامتی و بهداشت کارمندان به بار آورد.
لذا با توجه به تعداد زیاد شاغلین در محیطهای اداری و شیوع بالای اختلالات اسکلتی عضلانی در آنها و لزوم انجام اقداماتی جهت کاهش این اختلالات مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر مداخلات آموزشی جهت اصلاح وضعیت کاری و نیز کاهش اختلالات اسکلتی عضلانی در کارکنان اداری شرکت شاتل انجام گرید.
روش بررسی
مطالعه حاضر از نوع توصیفی و تحلیلی بوده که بهصورت مقطعی در سال1399 انجام گردیده است ازآنجاکه به بررسی تأثیر مداخله آموزشی ارگونومی بر اصلاح وضعیت کاری و کاهش اختلالات اسکلتی عضلانی در کارکنان اداری میپردازد، از نوع مداخلهای میباشد. جامعه آماری موردمطالعه در پژوهش حاضر، کلیه پرسنلcall center یعنی کلیه کارکنان کادر اداری شرکت شاتل میباشد که تعداد 205 نفر میباشند. بر اساس معیارهای ورود مطالعه، افرادی که دارای اختلالاتی در نواحی گردن، شانه، کمر و مچ دست و یا چند اختلال اسکلتی-عضلانی هستند، بهعنوان نمونه در نظر گرفته میشوند. 143 نفر طبق خود اظهاری اولیه مشکل اختلال اسکلتی و عضلانی داشتند لذا حجم نمونه بر اساس جدول مورگان و معیارهای ورود و خروج 130 نفر انتخاب گردید.
معیارهای ورود به مطالعه عبارت بودند از: داشتن حداقل یک سال سابقه کار مستمر در شرکت، داشتن اختلال اسکلتی عضلانی یا حداقل یک مورد شکایت ثبتشده در این نواحی و علاقهمندی به شرکت در مطالعه و نداشتن نقص مادرزادی و معیارهای خروج شامل: عدم سابقه جراحی در ستون فقرات در حین مطالعه، عدم مصرف هرگونه مسکن در زمان انجام مطالعه، نداشتن بیماری مزمن بهغیراز اختلالات اسکلتی و عضلانی، نداشتن سن بیشتر از 55 سال بود.
شیوه اجرا بدینصورت بود که ابتدا، با توجه به معیارهای ورود و همچنین نتایج معاینات پزشکی سالانه کارکنانی که به نحوی از نظر اختلالات اسکلتی و ماهیچهای دچار مشکل بوده یا حداقل در طی یک ماه گذشته از تاریخ شروع تحقیق از درد در این نواحی شکایت داشتند، تعیین گردیدند. سپس از طریق نمونهگیری تصادفی سیستماتیک، نمونه انتخاب شد. در مرحله بعد و قبل از مداخله با استفاده از ابزارهای مرسوم وضعیت ارگونومیک ایستگاههای کاری و وضعیت کاری شاغلین موردبررسی قرارگرفته در این راستا جهت ارزیابی وضعیت اختلالات اسکلتی عضلانی شاغلین از پرسشنامه نوردیک( NMQ) (11) استفاده شد که در مطالعات گذشته روایی و پایایی آن مورد تائید قرارگرفته است(12) همچنین به جهت ارزیابی عوامل خطرزای ایجادکننده ناراحتیهای اسکلتی- عضلانی و تعیین سطح خطر از روش ROSA که توسط Sonne و Andrews ارائه گردیده (13) و توسط آرمال و همکاران به فارسی روا و پایا شده بود (14)، استفاده شد.
از تمامی جامعه آماری درخواست شد، پرسشنامه ارزیابی اختلالات اسکلتی عضلانی نوردیک( NMQ) را تکمیل کنند. پرسشنامه نوردیک از دو بخش تشکیلشده است: الف) پرسشنامهی عمومی و ب) پرسشنامهی اختصاصی. هدف از پرسشنامه عمومی بررسی کلی بوده و در آن علائم اختلالات درکل بدن مطرح میشود. درحالیکه پرسشنامه اختصاصی به تجزیهوتحلیل عمیق این علائم در نواحی خاصی از بدن مانند کمر، گردن و شانهها میپردازد. پرسشنامه عمومی برای پاسخ به این سؤال کلی طراحیشده است که آیا مشکلات اسکلتی – عضلانی برای جمعیت خاصی به وجود میآید و اگر چنین است، این اختلالات بیشتر در کدامیک از اندامهای بدن متمرکز میشوند. در این روش سیستم حرکتی بدن به 9 ناحیه گردن، شانهها، آرنجها، مچ دستها، کمر، باسن، زانوها و قوزک پاها تقسیم میگردد و با استفاده از سؤالاتی سابقه بروز درد را در نواحی فوق موردبررسی قرار میدهد(11).
جهت بررسی سطح ریسک ارگونومیک ایستگاههای کاری از روش ROSA استفاده گردید. روش ROSA با استفاده از سیستم چکلیست و نمرهدهی انجام میشود.در این روش امتیازدهی برای تجهیزاتی مانند صندلی، مانیتور و تلفن، موس و کیبورد انجام میگیرد. مدت زمان استفاده از هر یک از تجهیزات توسط اپراتور نیز در امتیاز هر بخش در نظر گرفته میشود(13). پس از ارزیابی وضعیت اسکلتی عضلانی کارکنان و نیز ارزیابی سطح ریسک ارگونومیک ایستگاههای کاری و مشخص شدن مشکلات اسکلتی عضلانی موجود، یک برنامه آموزشی طراحی گردید لذا با استفاده از محتوای آموزشی تعیینشده و برنامه آموزشی طراحیشده طی 8 جلسه آموزشهای لازم از نظر رعایت معیارهای ارگونومی به کارکنان گروه هدف ارائه گردید. بهمنظور کاهش میزان مواجهه با خطر، مداخلات ارگونومی به مدت 8 هفته اعمال گردید. این مداخلات بر اساس آییننامههای حفاظتی و بهداشت وزارت کار با شرایط وضعیت بدن، قدرت ماهیچهای و حرکات بدن اتخاذ گردید؛ بهطوریکه از تنشهای غیرلازم یا بیشازحد بر روی عضلات، مفاصل، رباطها، دستگاه تنفسی و قلبی و عروقی اجتناب گردید. مداخلات اعمالشده بهصورت کتابچه ارگونومی در کار با رایانه و همچنین پوسترهایی در خصوص حرکات بدنی در اختیار آزمودنیها قرار داده شد. برنامه آموزشی به مدت 8 هفته و در هر هفته دو جلسه و هر جلسه به مدت یک ساعت و نیم برگزار شد. محتوای آموزشی شامل اقدامات پیشگیرانه و کنترلی برای حذف و کاهش آسیبهای اسکلتی ماهیچهای در حین انجام کار میباشد. در این راستا در دو جلسه اول به آشنایی با اصول اولیه ارگونومی پرداخته شد تا اهمیت موضوع بهصورت شفافتر برای حاضرین مشخص شود. در دو جلسه بعدی، به توضیح عوامل فیزیکی مؤثر در شرایط کاری مانند روشنایی، صدا، تهویه و دمای آسایش حرارتی پرداختیم. آموزش این عوامل تنها با هدف آشنایی بیشتر با محیط کار مناسب و دریافت شکایات همکاران در صورت اختلال در شرایط محیط کار ارگونومیک بود. چهار جلسه باقیمانده بهصورت تخصصی بر تنظیم ایستگاه کار با رایانه و آشنایی با تجهیزات ارگونومیک اداری در دسترس اعم از: صندلی، مانیتور، موس، کیبورد، زیرپایی و پد موس و همچنین تقسیمبندی میز کار به فضاهای در دسترس برای راحتی کاربر، اختصاص داده شد. در جلسه آخر چینش میز و صندلی در اتاقها و تنظیم ایستگاه کاری هر فرد با حضور کارشناس ارگونومی موردبررسی قرار گرفت. محل برگزاری کلاسهای آموزشی در سالن اجتماعات شرکت شاتل بود. روش ارائه محتوای آموزشی بهصورت سخنرانی و پرسش و پاسخ با استفاده از امکانات سمعی و بصری بود. شرکتکنندگان قبل از شروع برنامه آموزشی با استفاده از پرسشنامههای فوقالذکر مورد ارزیابی قرارگرفته و در پایان برنامه آموزشی نیز ارزیابی مجدد از آنها صورت گرفت.
پس از دو هفته از انجام برنامه مداخله ارگونومیک مجدداً ایستگاههای کاری ازلحاظ ارگونومیکی مورد ارزیابی قرار گرفت و نتایج دادههای قبل و بعد از مداخله مقایسه گردید. برای تجزیهوتحلیل دادهها، در بخش آمار توصیفی از جدول توزیع فراوانی، شاخصهای مرکزی (میانگین)، شاخصهای پراکندگی (واریانس و انحراف معیار) و شاخصهای آمار استنباطی استفاده گردید. جهت تجزیهوتحلیل استنباطی دادهها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون بهمنظور بررسی ارتباط بین متغیرهای تحقیق و برای مقایسه نتایج قبل و بعد از آموزش از آزمونt دانشجویی زوجی استفادهشده است. بهعنوان سطح معنیداری05/0P < استفاده شد.
نتایج
در این مطالعه 130 نفر از پرسنلcall center کارکنان کادر اداری شرکت شاتل شرکت داشتند. بیشترین تعداد شرکتکنندگان در محدوده سنی 25 تا 31 سال (43 درصد) بودند همچنین 8/63 درصد از آنان مذکر میباشند که از نظر وضعیت تحصیلی 8/53 درصد از آنان دارای مدرک تحصیلی کارشناسی بودند. از نظر سابقه کار اکثر شرکتکنندگان در محدوده 5 تا 10 سال (9/46درصد) سابقه داشتهاند.4/65 درصد کارکنان متأهل و2/59 شاخص توده بدنی 24 یا بالاتر داشتند(جدول1).
جدول1: اطلاعات دموگرافیک کارکنان اداری شاغل در شرکت شاتل
متغیر |
فراوانی(درصد) |
متغیر |
فراوانی(درصد) |
سن |
25 تا 31 سال |
(43) 56 |
سابقه کار |
زیر 5 سال
|
(9/16) 22 |
32 تا 36 سال |
(5/21)19 |
5 تا 10 سال |
(9/46) 61 |
37 تا 41 سال |
(9/16)22 |
11 تا 15 سال
|
(5/21) 19 |
42 سال به بالا
|
(6/26)33
|
16 سال و بالاتر
|
(6/26) 28 |
تحصیلات |
فوقدیپلم و پایینتر
|
(3/29) 38
|
وضعیت تأهل |
مجرد
|
(6/34) 45 |
لیسانس
|
(8/53) 70 |
متأهل
|
(4/65) 85 |
فوقلیسانس
|
(9/16 (22 |
شاخص توده بدنی |
کمتر از 24
|
(8/40) 53 |
جنس |
مذکر
|
(8/63) 83 |
24 یا بالاتر
|
(2/59) 77 |
مؤنث
|
(2/36) 47 |
|
|
|
|
|
|
|
|
با توجه به جدول 2 ملاحظه میشود بیشترین درد در ناحیه گردن در بین افراد با سابقه کار 5 تا 10 سال با 1/34% درصد رخ داده است. درد در ناحیه فوقانی پشتی بیشتر در بین افراد با سابقه کار 16سال به بالا با 6/52 درصد رخ داده است. نتایج آنالیز دادهها نشان میدهد که ارتباط بین اختلالات اسکلتی و عضلانی با سابقه کار کارمندان در اکثر اندامهای بدن معنیدار نمیباشد(05/0( p.value> و تنها این ارتباط در ناحیه گردن و قسمت فوقانی پشتی تائید میشود (04/0=P-Value) یعنی درد در این نواحی با افزایش سابقه کار بیشتر بوده است.
جدول2نتایج بررسی اختلالات اسکلتی- عضلانی در اندامهای مختلف بدن و ارتباط آن باسابقه کار افراد تحت مطالعه
سابقه
اعضای حرکتی |
- |
زیر 5 سال |
5 تا 10 سال |
11 تا 15سال |
16 سال و بالاتر |
کل |
P-Value |
فراوانی (درصد) |
فراوانی (درصد) |
فراوانی (درصد) |
فراوانی (درصد) |
فراوانی (درصد) |
گردن |
بلی |
5 (2/12) |
14 (1/34) |
9 (22) |
13 (7/31) |
41 (100) |
04/0 |
خیر |
17 (7/34) |
12 (5/24) |
5 (2/10) |
15 (6/30) |
49(100) |
شانه |
بلی |
2 (10) |
6 (30) |
4 (20) |
8 (40) |
20 (100) |
36/0 |
خیر |
20 (6/28) |
20(6/28) |
10 (3/14) |
20(6/28) |
70 (100) |
آرنج |
بلی |
1 (1/11) |
2 (2/22) |
1 (1/11) |
5 (6/55) |
9 (100) |
40/0 |
خیر |
21 (9/25) |
24 (6/29) |
13 (16) |
23 (4/28) |
81 (100) |
مچ دستها |
بلی |
1 (7/7) |
4 (8/30) |
3 (1/23) |
5 (5/38) |
13 (100) |
46/0 |
خیر |
21 (3/27) |
22 (6/28) |
11 (3/14) |
23 (9/29) |
77 (100) |
قسمت فوقانی پشتی |
بلی |
1 (3/5) |
4 (1/21) |
4 (1/21) |
10 (6/52) |
19 (100) |
04/0 |
خیر |
21 (6/29) |
22 (31) |
10 (1/14) |
18 (4/25) |
71 (100) |
قسمت تحتانی پشتی |
بلی |
5 (7/16) |
10 (3/33) |
7 (3/23) |
8 (7/26) |
30 (100) |
32/0 |
خیر |
17 (3/28) |
16 (7/26) |
7 (7/11) |
20 (3/33) |
60 (100) |
زانو |
بلی |
3 (25) |
5 (7/41) |
3 (25) |
1 (3/8) |
12 (100) |
27/0 |
خیر |
19 (4/24) |
21 (9/26) |
11 (1/14) |
27 (6/34) |
78 (100) |
پا- مچ پا |
بلی |
0 |
2 (50) |
2 (50) |
0 |
4 (100) |
10/0 |
خیر |
22 (6/25) |
24 (9/27) |
12 (14) |
28 (6/32) |
86 (100) |
بررسی سطح ریسک ابتلا به اختلالات اسکلتی عضلانی به روش RORA در مشاغل اداری موردبررسی نشان میدهد که در بیشتر مشاغل اداری موردبررسی سطح ریسک در ناحیه 3 یعنی ناحیه مداخله ارگونومیکی قرار دارد (جدول 3)
جدول 3: نتایج ارزیابی سطح ریسک تنش اداری به روش ROSA
سطح ریسک |
میزان ریسک |
امتیاز نهایی ROSA |
درصد (فراوانی) |
مداخله ارگونومیکی |
1 |
کم |
کمتر از 3 |
5/3 (4) |
ضروری نمیباشد |
2 |
ناحیه هشدار |
بین 3 الی 5 |
35 (46) |
هر چه زودتر اقدام شود |
3 |
ناحیه مداخله ارگونومیکی |
بالاتر از 5 |
5/61(80) |
سریع اقدام شود |
جدول 4 نشان میدهد مداخله آموزش بر عارضههای اسکلتی عضلانی نظیر: گردن درد و پشت درد تأثیر معنادار دارد. چنانچه در شکل 1 تأثیر مداخله آموزش بر نحوه شستن
صحیح فرد را قبل و بعد از انجام آموزش نشان میدهد،آموزش ارگونومی افراد موردمطالعه بر سطح ریسک محاسبهشده آنها (به روش ROSA) تأثیر معناداری داشته است.
جدول4 شیوع ناراحتیهای اسکلتی- عضلانی افراد موردبررسی قبل و بعد از آموزش
اختلالات اسکلتی عضلانی |
قبل از آموزش تعداد(درصد) |
بعد از آموزش تعداد(درصد) |
نتیجه آزمون |
بله |
خیر |
بله |
خیر |
گردن درد |
(3/62)81 |
(7/37)49 |
(7/43) 56 |
(3/56)74 |
00/0 |
درد شانهها |
(4/38) 50 |
(5/61) 80 |
(1/36) 47 |
(8/68) 83 |
07/0 |
درد آرنجها |
(10) 13 |
(90) 117 |
(23/9) 12 |
(76/90)118 |
25/0 |
درد مچ دستها |
(5/30) 41 |
(5/68) 89 |
(30) 39 |
(70) 91 |
16/0 |
پشت درد |
(2/69) 90 |
(8/30) 40 |
(84/53) 70 |
(15/46)60 |
02/0 |
کمردرد |
(6/34) 45 |
(3/65) 85 |
(1/33) 43 |
(9/66) 87 |
06/0 |
درد رانها |
(69/7) 10 |
(3/92) 120 |
(23/9) 12 |
(76/90) 118 |
75/0 |
درد زانوها |
(84/3) 5 |
(5/96) 125 |
(69/7) 10 |
(3/92) 120 |
92/0 |
درد قوزک پاها |
(3/2) 3 |
(7/97) 127 |
(53/1) 2 |
(5/98) 128 |
13/0 |