دوره 16، شماره 2 - ( فصلنامه علمی تخصصی طب کار یزد 1403 )
جلد 16 شماره 2 صفحات 80-72 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.UMSHA.REC.1400.240
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sharifian P, Sharifian P. Intention to Leave the Service in Nurses During the COVID-19 Pandemic: A Systematic Review. tkj 2024; 16 (2) :72-80
URL: http://tkj.ssu.ac.ir/article-1-1287-fa.html
URL: http://tkj.ssu.ac.ir/article-1-1287-fa.html
شریفیان پگاه، شریفیان پریسا. تمایل به ترک خدمت در پرستاران در دوران پاندمی کووید-۱۹ : یک مطالعه مرور سیستماتیک. فصلنامه علمی تخصصی طب کار. 1403; 16 (2) :72-80
علوم پزشکی ایران ، rsharifian7@gmail.com
متن کامل [PDF 595 kb]
(115 دریافت)
| چکیده (HTML) (213 مشاهده)
![]()
شکل 1: نمودار جریان مطالعه (فلوچارت PRISMA)
جدول 1: مقالات مورد بررسی قرار گرفته در این مرور نظامند
بحث
References
متن کامل: (202 مشاهده)
تمایل به ترک خدمت در پرستاران در دوران پاندمی کووید-۱۹ : یک مطالعه مرور سیستماتیک
پگاه شریفیان1[*]، پریسا شریفیان2
چکیده
مقدمه: ترک حرفه بخصوص در دوران پاندمی کووید-۱۹ به یکی از چالشهای جهانی مطرح شده در سازمانهای ارائه دهنده خدمات بهداشتی درمانی تبدیل شده است. این مطالعه با هدف مرور نظامند تمایل به ترک خدمت در پرستاران در دوران پاندمی کووید-۱۹ انجام شد.
روش بررسی: در این مرور نظامند، تمام مطالعات انجام گرفته در داخل و خارج از کشور در طی دوره پاندمی کووید-۱۹ از سال 2019 تا 2022 با استفاده از کلید واژه های ترک خدمت پرستاران، ترک خدمت در کووید، پرستاری در کووید، تمایل به ترک خدمت در کووید، تمایل به ترک خدمت، ترک خدمت پرستاران در کووید، انصراف از شغل پرستاری، کووید و ترک خدمت، در پایگاه های اطلاعاتی داخلی Google Scholar, Iranmedex, Magiran, Nindex, MediLib و مجلات نور و پایگاه های اطلاعات خارجی WoS, ProQuest, PubMed, Scopus مورد بررسی قرارگرفتند. مقالاتی که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند، انتخاب شده و در نهایت مورد آنالیز دقیقتر قرارگرفتند.
نتایج: در جستجوی گسترده اطلاعاتی، تعداد 127 مقاله بدست آمد که طی فرایند غربالگری و بررسی معیارهای ورود به مطالعه، در نهایت 10 مقاله انتخاب و ارزیابی شدند. نتایج این مرور نظامند نشان داد که ترس از بیماری، نداشتن ایمنی کافی، داشتن فرزند، عدم تحمل وسایل فردی، نامناسب بودن حقوق و مزایا به نسبت سختی کار، ترس از انتقال عفونت به خانواده، عدم حمایت مسئولین، کار کردن در بخش کووید و حجم سنگین کار در دوران کووید-۱۹ از مهمترین دلایل ترک شغل عنوان شد.
نتیجه گیری: انتخاب راهکارهایی برای امنیت جانی، مالی، ایمنی شغلی و حمایت موثرتر مسئولین در قبال پرستاران، از جمله راهکارهایی است که می تواند به ادامه شغل پرستاری بخصوص در زمان بحرانهایی مانند کووید-۱۹ کمک کند.
واژه های کلیدی: کووید-۱۹، ترک شغل، پرستاری، مرور سیستماتیک، پاندمی
مقدمه
پگاه شریفیان1[*]، پریسا شریفیان2
چکیده
مقدمه: ترک حرفه بخصوص در دوران پاندمی کووید-۱۹ به یکی از چالشهای جهانی مطرح شده در سازمانهای ارائه دهنده خدمات بهداشتی درمانی تبدیل شده است. این مطالعه با هدف مرور نظامند تمایل به ترک خدمت در پرستاران در دوران پاندمی کووید-۱۹ انجام شد.
روش بررسی: در این مرور نظامند، تمام مطالعات انجام گرفته در داخل و خارج از کشور در طی دوره پاندمی کووید-۱۹ از سال 2019 تا 2022 با استفاده از کلید واژه های ترک خدمت پرستاران، ترک خدمت در کووید، پرستاری در کووید، تمایل به ترک خدمت در کووید، تمایل به ترک خدمت، ترک خدمت پرستاران در کووید، انصراف از شغل پرستاری، کووید و ترک خدمت، در پایگاه های اطلاعاتی داخلی Google Scholar, Iranmedex, Magiran, Nindex, MediLib و مجلات نور و پایگاه های اطلاعات خارجی WoS, ProQuest, PubMed, Scopus مورد بررسی قرارگرفتند. مقالاتی که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند، انتخاب شده و در نهایت مورد آنالیز دقیقتر قرارگرفتند.
نتایج: در جستجوی گسترده اطلاعاتی، تعداد 127 مقاله بدست آمد که طی فرایند غربالگری و بررسی معیارهای ورود به مطالعه، در نهایت 10 مقاله انتخاب و ارزیابی شدند. نتایج این مرور نظامند نشان داد که ترس از بیماری، نداشتن ایمنی کافی، داشتن فرزند، عدم تحمل وسایل فردی، نامناسب بودن حقوق و مزایا به نسبت سختی کار، ترس از انتقال عفونت به خانواده، عدم حمایت مسئولین، کار کردن در بخش کووید و حجم سنگین کار در دوران کووید-۱۹ از مهمترین دلایل ترک شغل عنوان شد.
نتیجه گیری: انتخاب راهکارهایی برای امنیت جانی، مالی، ایمنی شغلی و حمایت موثرتر مسئولین در قبال پرستاران، از جمله راهکارهایی است که می تواند به ادامه شغل پرستاری بخصوص در زمان بحرانهایی مانند کووید-۱۹ کمک کند.
واژه های کلیدی: کووید-۱۹، ترک شغل، پرستاری، مرور سیستماتیک، پاندمی
مقدمه
کرونا (Corona)، نام گروه بزرگی از ویروسهاست که موجب پیدایش عفونت های تنفسی، از قبیل سرماخوردگی ساده تا بیماریهای جدیتری می شود که در سال 2019، گونه ای جدید از آن به نام کووید-۱۹ (COVID-19) به صورت پاندمیک در شهر ووهان کشور چین آغاز شد و به سرعت همه کشورهای دنیا را تحت تاثیر قرار داد (1). بطوریکه این بیماری در ایران در سال 1398 در شهر قم گزارش شد (2). علائم این بیماری متفاوت است و از مهمترین علامت های آن می توان به تب، لرز، سرفه و مشکلات تنفسی اشاره کرد (3). پیامدهای روانشناختی کووید-۱۹ می تواند بسیار شدید باشد و منجر به بروز احساسات شدید در افراد شود به نحوی که یافته های مطالعات اخیر حاکی از آن بوده که شیوع کووید-۱۹ به عنوان مهمترین نگرانی جامعه بوده و چالش های عمده ای در سلامت جسمی و روانی افراد ایجاد نموده است (4) که از جمله آنها میتوان به افسردگی، اضطراب و اختلال پس از سانحه اشاره کرد (5,6). از آنجا که این بیماری به سرعت در همه کشورها دنیا شیوع پیدا کرده است، مراقبین بهداشتی در سراسر دنیا بدون توجه به علایق خود در این مبارزه دشوار شرکت کرده و تحت شرایط دشوار مراقبت های لازم را برای بیماران مشکوک یا مبتلا قطعی به کووید-۱۹ را انجام می دهند (7). بنابراین همه گیری این بیماری، از نظر جسمی و عاطفی فشار زیادی بر مراقبین بهداشتی وارد کرده است (8).
در این راستا، بررسی ها نشان داده اند که ارتباط قابل توجهی بین شیوع کووید-۱۹ و ظهور مشکلات بهداشتی روانی مانند استرس، فرسودگی شغلی و اضطراب در پرستاران وجود دارد (9) که این عامل می تواند منجر به عدم رضایت شغلی و تمایل به ترک خدمت پرستاران شود (10). از سوی دیگر، محافظت و تلاش برای ماندگاری پرسنل درمانی در محل کار در زمان شیوع کووید-۱۹ به یک چالش تبدیل شده است به نحوی که نتایج یک مطالعه ابراز می دارد که همه گیری بیماری کووید-۱۹، کارکنان بهداشت و درمان را تحت تاثیر فشارهای روحی و روانی خیلی زیادی قرار میدهد که این امر تاثیر مستقیم و مثبتی بر غیبت آن ها در محل کار و تمایل به ترک خدمت توسط آنها دارد (11,12). با توجه به احتمال بروز اوج گیری های مجدد این بیماری در دوران مختلف و در این راستا، مطالعه ای که در کشور ایتالیا در طول دوران همه گیری کووید-۱۹ انجام شده بود نشان داد که میزان غیبت از کار در دوران همه گیری 3 برابر دوران عدم پاندمی است (13,14). از آنجا که احتمال بروز بیماری های نوظهور همچون کووید-۱۹ در دنیای امروزه دور از انتظار نیست، و با توجه به اینکه مطالعات و بررسی های انجام شده نشان داده اند که پاندمی های نوظهور و شرایط پیش بینی نشده ناشی از آنها میتواند تاثیرات سوء بسیاری بر مراقبین بهداشتی و سیستم های درمانی داشته باشه، و از آنجا که سیستم مراقبت بهداشتی درمانی در ایران نیز از این مشکلات مستثنی نبوده و اطلاعات دقیقی در خصوص اثرات منفی و مشکلات مراقبین بهداشتی از جمله پرستاران در دوران پاندمی کووید-۱۹ ارائه نشده است؛ لذا همین عامل ما را بر این داشت که مطالعه حاضر را با هدف مرور نظامند تمایل به ترک خدمت در پرستاران در دوران پاندمی کووید-۱۹ طراحی کنیم.
روش بررسی
در این مرور نظامند، تمام مطالعات انجام گرفته در داخل و خارج از کشور در طی دوره پاندمی کووید-۱۹ از سال 2019 تا 2022 با استفاده از کلید واژه های "ترک خدمت پرستاران"، "ترک خدمت در کووید"، "پرستاری در کووید"، "تمایل به ترک خدمت در کووید"، "تمایل به ترک خدمت"، "ترک خدمت پرستاران در کووید"، "انصراف از شغل پرستاری"، "کووید" و "ترک خدمت"، از پایگاه های اطلاعاتی داخلی Google Scholar ,Iranmedex Magiran ,Nindex ,MediLeb و مجلات نور و پایگاه های اطلاعاتی خارجی WoS ,ProQuest ,PubMed ,Scopusجستجو شده و مورد بررسی قرار گرفتند.
پس از انجام جستجوی اولیه، بر اساس معیارهای ورود و خروج از پیش تعریف شده، محققان مطالعاتی که دارای معیارهای موردنظر بودند بدون در نظرگرفتن مکان و محل انتشار و شیوه انجام مطالعه، تحت غربالگری قرار دادند. فرآیند غربالگری شامل بررسی عناوین و چکیده مقالات برای تعیین میزان ارتباط مطالعات با هدف تحقیق بود. پس از بررسی و جمع آوری تمامی مقالات جستجو شده، مقالات تکراری و غیر مرتبط نیز حذف شدند. معیار ورود در این مطالعه عبارت بودند از: مقالاتی که در سالهای 2019 تا 2022 انجام شده باشند، پرستاران شاغل در بیمارستان ها را مورد بررسی قرار داده باشند و در راستای ترک شغل به دلیل پاندمی کووید-۱۹ باشد. معیارهای خروج نیز شامل مطالعات گزارش موردی، پوستر و همایش ها بودند. از محدودیت های این مطالعه در روش بررسی و استخراج داده ها؛ دسترسی محدود محققان به برخی پایگاه های اطلاعاتی جهت استخراج مقالات با متن کامل بود که موجب محدودیت دسترسی به تعدادی از مقالات با وجود مرتبط بودن عناوین آنها شد.
پس از شناسایی مطالعات مربوطه، محققان داده های هر مطالعه را با استفاده از یک فرم استاندارد استخراج کردند. این فرم شامل اطلاعات کلیدی مانند ویژگی های مطالعه (به عنوان مثال، طراحی مطالعه، حجم نمونه)، یافته های مربوط به ترک خدمت پرستاران در پاندمی کووید-۱۹، و هر گونه تحلیل آماری مربوطه بود. در انتها نیز ارزیابی مطالعات وارد شده با استفاده از ابزارها و یا چک لیست های مناسب به منظور اطمینان از مستحکم بودن یافته های مبتنی بر شواهد انجام شد. لازم به ذکر است هر یک از مراحل فوق توسط دو محقق و به صورت جداگانه انجام شد. همچنین کلیه موارد اخلاقی لازم در خصوص استفاده صحیح از مقالات استخراج شده و موازین مربوط به انتشار اثر رعایت شد.
نتایج
پس از جستجوی پایگاه های اطلاعاتی و خارج کردن تعداد زیادی از مقالات بر اساس عنوان و چکیده 127 مقاله بررسی شدند که از این تعداد 117 مقاله به علت این که معیارهای ورود به مطالعه را نداشتند حذف شدند و در نهایت 10 مقاله در این بررسی مروری وارد گردید ( نمودار PRISMA).
در این راستا، بررسی ها نشان داده اند که ارتباط قابل توجهی بین شیوع کووید-۱۹ و ظهور مشکلات بهداشتی روانی مانند استرس، فرسودگی شغلی و اضطراب در پرستاران وجود دارد (9) که این عامل می تواند منجر به عدم رضایت شغلی و تمایل به ترک خدمت پرستاران شود (10). از سوی دیگر، محافظت و تلاش برای ماندگاری پرسنل درمانی در محل کار در زمان شیوع کووید-۱۹ به یک چالش تبدیل شده است به نحوی که نتایج یک مطالعه ابراز می دارد که همه گیری بیماری کووید-۱۹، کارکنان بهداشت و درمان را تحت تاثیر فشارهای روحی و روانی خیلی زیادی قرار میدهد که این امر تاثیر مستقیم و مثبتی بر غیبت آن ها در محل کار و تمایل به ترک خدمت توسط آنها دارد (11,12). با توجه به احتمال بروز اوج گیری های مجدد این بیماری در دوران مختلف و در این راستا، مطالعه ای که در کشور ایتالیا در طول دوران همه گیری کووید-۱۹ انجام شده بود نشان داد که میزان غیبت از کار در دوران همه گیری 3 برابر دوران عدم پاندمی است (13,14). از آنجا که احتمال بروز بیماری های نوظهور همچون کووید-۱۹ در دنیای امروزه دور از انتظار نیست، و با توجه به اینکه مطالعات و بررسی های انجام شده نشان داده اند که پاندمی های نوظهور و شرایط پیش بینی نشده ناشی از آنها میتواند تاثیرات سوء بسیاری بر مراقبین بهداشتی و سیستم های درمانی داشته باشه، و از آنجا که سیستم مراقبت بهداشتی درمانی در ایران نیز از این مشکلات مستثنی نبوده و اطلاعات دقیقی در خصوص اثرات منفی و مشکلات مراقبین بهداشتی از جمله پرستاران در دوران پاندمی کووید-۱۹ ارائه نشده است؛ لذا همین عامل ما را بر این داشت که مطالعه حاضر را با هدف مرور نظامند تمایل به ترک خدمت در پرستاران در دوران پاندمی کووید-۱۹ طراحی کنیم.
روش بررسی
در این مرور نظامند، تمام مطالعات انجام گرفته در داخل و خارج از کشور در طی دوره پاندمی کووید-۱۹ از سال 2019 تا 2022 با استفاده از کلید واژه های "ترک خدمت پرستاران"، "ترک خدمت در کووید"، "پرستاری در کووید"، "تمایل به ترک خدمت در کووید"، "تمایل به ترک خدمت"، "ترک خدمت پرستاران در کووید"، "انصراف از شغل پرستاری"، "کووید" و "ترک خدمت"، از پایگاه های اطلاعاتی داخلی Google Scholar ,Iranmedex Magiran ,Nindex ,MediLeb و مجلات نور و پایگاه های اطلاعاتی خارجی WoS ,ProQuest ,PubMed ,Scopusجستجو شده و مورد بررسی قرار گرفتند.
پس از انجام جستجوی اولیه، بر اساس معیارهای ورود و خروج از پیش تعریف شده، محققان مطالعاتی که دارای معیارهای موردنظر بودند بدون در نظرگرفتن مکان و محل انتشار و شیوه انجام مطالعه، تحت غربالگری قرار دادند. فرآیند غربالگری شامل بررسی عناوین و چکیده مقالات برای تعیین میزان ارتباط مطالعات با هدف تحقیق بود. پس از بررسی و جمع آوری تمامی مقالات جستجو شده، مقالات تکراری و غیر مرتبط نیز حذف شدند. معیار ورود در این مطالعه عبارت بودند از: مقالاتی که در سالهای 2019 تا 2022 انجام شده باشند، پرستاران شاغل در بیمارستان ها را مورد بررسی قرار داده باشند و در راستای ترک شغل به دلیل پاندمی کووید-۱۹ باشد. معیارهای خروج نیز شامل مطالعات گزارش موردی، پوستر و همایش ها بودند. از محدودیت های این مطالعه در روش بررسی و استخراج داده ها؛ دسترسی محدود محققان به برخی پایگاه های اطلاعاتی جهت استخراج مقالات با متن کامل بود که موجب محدودیت دسترسی به تعدادی از مقالات با وجود مرتبط بودن عناوین آنها شد.
پس از شناسایی مطالعات مربوطه، محققان داده های هر مطالعه را با استفاده از یک فرم استاندارد استخراج کردند. این فرم شامل اطلاعات کلیدی مانند ویژگی های مطالعه (به عنوان مثال، طراحی مطالعه، حجم نمونه)، یافته های مربوط به ترک خدمت پرستاران در پاندمی کووید-۱۹، و هر گونه تحلیل آماری مربوطه بود. در انتها نیز ارزیابی مطالعات وارد شده با استفاده از ابزارها و یا چک لیست های مناسب به منظور اطمینان از مستحکم بودن یافته های مبتنی بر شواهد انجام شد. لازم به ذکر است هر یک از مراحل فوق توسط دو محقق و به صورت جداگانه انجام شد. همچنین کلیه موارد اخلاقی لازم در خصوص استفاده صحیح از مقالات استخراج شده و موازین مربوط به انتشار اثر رعایت شد.
نتایج
پس از جستجوی پایگاه های اطلاعاتی و خارج کردن تعداد زیادی از مقالات بر اساس عنوان و چکیده 127 مقاله بررسی شدند که از این تعداد 117 مقاله به علت این که معیارهای ورود به مطالعه را نداشتند حذف شدند و در نهایت 10 مقاله در این بررسی مروری وارد گردید ( نمودار PRISMA).
|
کل مقالات بررسی شده با کلیدواژهای ذکر شده در روش کار: 207 مقاله
|
|
مقالاتی که فقط ترک خدمت پرستاران را مورد بررسی قرار داده بودند: 127 مقاله
|
|
Identification
|
|
کل مقالاتی که معیارهای ورود کامل را داشتند: 17 مقاله
|
|
Screening
|
|
تعداد نهایی مقالات انتخاب شده: 10 مقاله
|
|
Eligibility
|
|
مقالات ترک خدمت پرستار غیر مرتبط با کووید: 7 مقاله
|
|
تعداد نهایی مقالات بررسی شده: 10 مقاله
|
|
Included
|
شکل 1: نمودار جریان مطالعه (فلوچارت PRISMA)
جدول 1: مقالات مورد بررسی قرار گرفته در این مرور نظامند
| مولف اول و سال انتشار | هدف | حجم نمونه و شرکت کنندگان | طرح مطالعه | نتایج مطالعه |
| Lou و همکاران 2022 (15). |
پریشانی، فرسودگی شغلی و راهبردهای مقابله ای پرستاران و پزشکان در طول کووید-19: استرس و تأثیر بر عملکرد درک شده و قصد ترک | 119 پرستار | توصیفی-مقایسه ای | پرستاران سطح بالایی از پریشانی و فرسودگی شغلی را تجربه کرده اند و از راهبردهای مقابله‌ای ناسازگار بیشتری استفاده می کنند. راهبردهای مقابله انطباقی تأثیر منفی استرس بر فرسودگی شغلی را تعدیل می کند که به نوبه خود باعث کاهش تمایل به ترک می شود. |
| Raso و همکاران 2021 (16). |
قصد پرستاران برای ترک موقعیت و حرفه خود در طول همه‌گیری COVID-19 | بیش از 5000 پرستار | توصیفی-مقایسه ای | 11 درصد از کل نمونه نشان دادند که قصد ترک سمت خود را داشتند و 20 درصد آنها بلاتکلیف بودند. پرستارانی که تأثیر بیماری همه گیر را در بالاترین سطح ارزیابی کردند، قصد بیشتری برای ترک موقعیت خود داشتند. |
| Kim و همکاران 2020 (17). |
مطالعه ای در مورد قصد حفظ شغل پرستاران بر اساس حمایت اجتماعی در وضعیت COVID-19 | 377 پرستار | توصیفی- تحلیلی | نتایج زیر به دست آمد. اول اینکه درگیری شغلی و قصد حفظ شغل پرستاران بسته به سن و سابقه کاری آنها بالا بود. دوم، از نظر عوامل مرتبط با COVID-19، گروه با تجربه در پرستاری از بیماران مبتلا به COVID-19 و پرستاران شاغل در بخش COVID-19 قصد حفظ شغل پایینی داشتند. |
| Simard و همکاران 2022 (18). |
رهبری توهین‌آمیز، بهزیستی روانشناختی و قصد ترک شغل در طول همه‌گیری COVID-19: یک تحلیل میانجی‌گری تعدیل‌شده در میان کارکنان سیستم مراقبت‌های بهداشتی کبک | 921 پرستار | توصیفی - مقطعی | نتایج نشان داد که رهبری توهین‌آمیز اثرات ناشی از شناخت و اختیار تصمیم‌گیری بر بهزیستی روانشناختی (اثرات اعتدال) را کاهش میدهد و به قصد بیشتر برای ترک کار در میان پرستاران کمک می‌کند. |
| Said و همکاران2020 (19). |
استرس شغلی، رضایت شغلی، و قصد ترک: پرستارانی که در خط مقدم در طول همه‌گیری کووید-19 در شهر زاگزیگ، مصر کار می‌کنند. | 210 پرستار | توصیفی - مقطعی | تنها 8/4 درصد از پرستاران قطعاً قصد ترک شغل فعلی خود را نداشتند و 8/95 درصد پرستاران این بیمارستان تمایل قطعی به ترک شغل داشتند. نوع بیمارستان و حجم کاری مرتبط با آن مهمترین پیش‌بینی‌کننده پیامدهای مورد مطالعه بود. |
| Li و همکاران 2020 (13). |
قصد پاسخگویی، آمادگی اضطراری و قصد ترک در میان پرستاران در طول COVID-19 | 1646 پرستار در چین | توصیفی - مقطعی | تأثیرات روی کار و زندگی کووید-19 و قصد ترک شغل رابطه معنی داری داشتند. |
| وارسته و همکاران 2020 (20). |
عوامل مؤثر بر قصد پرستاران ایرانی برای ترک یا ماندن در این حرفه در طول همه‌گیری COVID-19 | 19 پرستار | کیفی | دلایل ترک شغل پرستاری یا ادامه کار به عنوان پرستار در طول بیماری همه گیر شامل عوامل شخصی و سازمانی است. تعهد و وجدان کاری در شرایط همه گیر یکی از عوامل اصلی ماندگاری پرستاران در حرفه خود است. |
| رستگار و همکاران 2021 (21). |
تأثیر مربیگری مدیریتی بر قصد ترک شغل پرستاران شاغل در بخشهای بیماران کرونایی: نقش میانجی اشتیاق شغلی و خودکارآمدی |
130 پرستار | توصیفی - مقطعی | نتایج نشان داد، مدیرانی که در نقش مربی در سازمان ظاهر میشوند قصد ترک شغل پرستاران را کاهش میدهند و همچنین اشتیاق شغلی و خودکارآمدی پرستاران را افزایش میدهند. |
| جبلی و همکاران 2020 (10). |
بررسی علل غیبت از کار پرسنل پرستاری در زمان بحران بیماری کووید-19 در بیمارستان دکتر مسیح دانشوری | 567 پرستار | توصیفی - تحلیلی | نتایج نشان داد که 19 نفر از پرستاران در طول اپیدمی غیبت از کار داشته اند. 6/52 درصد ذکر کردند که علت غیبت از کار ترس و احتمال انتقال بیماری به خانواده عامل غیبت بود. 9/36 درصد نیز عدم حمایت مسئولین مربوطه را عامل غیبت ذکر کردند. |
| حاجی و همکاران 2020 (22). |
پیش بینی تمایل به ترک خدمت پرستاران بیمارستان امام خمینی مهاباد در دورهی پاندمی کرونا بر اساس مؤلفه های استرس شغلی و تاب آوری | 151 پرستار | توصیفی - تحلیلی | نتایج نشان دادند که بین تمایل به ترک خدمت با استرس شغلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و استرس شغلی تمایل به ترک خدمت پرستاران را پیش بینی می کنند. |
بحث
این مطالعه با هدف مرور نظامند تمایل به ترک خدمت در پرستاران در دوران پاندمی کووید-۱۹ انجام شد. نتایج این مرور نظامند نشان داد که ترس از بیماری، نداشتن ایمنی کافی، داشتن فرزند، عدم تحمل وسایل فردی، نامناسب بودن حقوق و مزایا به نسبت سختی کار، ترس از انتقال عفونت به خانواده، عدم حمایت مسئولین، کار کردن در بخش کووید و حجم سنگین کار در دوران کووید-۱۹ از مهمترین دلایل ترک شغل عنوان شد.
در مطالعه توصیفی- مقطعی که توسط جبلی و همکاران (2021) با عنوان بررسی علل غیبت از کار پرسنل پرستاری در زمان بحران بیماری COVID-19 در بیمارستان دکتر مسیح دانشوری شهر تهران انجام شد، 567 پرستار شاغل مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه مشخص شد که 19 نفر از پرستاران مورد بررسی در دوران پاندمی کرونا، غیبت از محل کار را داشتند که علت را ترس از بیماری و ترس از احتمال انتقال عفونت به خانواده و همچنین عدم حمایت موثر مسئولین ذکر کردند. از طرفی نویسندگان در این مطالعه نشان دادند که حجم بالای کاری و فشار ناشی از کار در شرایط بحران پاندمی، می تواند در کنار عدم حمایت از جانب مسولین، تشدید کننده کاهش انگیزه و ترک خدمت باشد (10). در مطالعه کیفی که توسط وارسته و همکاران (2020) با عنوان عوامل مؤثر بر قصد پرستاران ایرانی برای ترک یا ماندن در این حرفه در طول همه‌گیری COVID-19 برروی 19 پرستار انجام شد، یافته ها سه دسته اصلی تعهد و وجدان کاری (با زیرمجموعه ریسک پذیری)، ترس (با دو زیرمجموعه ترس از عفونت خانواده و ترس از کمبود تجهیزات حفاظتی) و عوامل سازمانی (با دو زیر مجموعه جو سازمانی بیمارستان و عوامل انگیزشی) را مشخص کردند. در این میان عوامل فردی و سازمانی بعنوان دلایل ترک شغل پرستاری یا ادامه کار به عنوان پرستار در دوران همه‌گیری و تعهد و وجدان کاری در شرایط پاندمی کرونا نیز بعنوان اصلی ترین عامل ماندگاری پرستاران در حرفه خود شناسایی شدند. لذا نویسندگان ازین مطالعه نتیجه گرفتند که در راستای کاهش قصد و تمایل پرستاران به ترک شغل در بحران های پاندمی، لازم است مسئولین و سازمان ها بینش های مناسب در راستای درک، حمایت و تشویق پرستاران بمنظور حفظ آنها در کار کسب کنند. همچنین، باید برنامه ها و استراتژی هایی برای بهبود تاب آوری در میان پرستاران و کمک به آنها در مدیریت استرس و ترس برنامه ریزی شود (20). در مطالعه توصیفی پیمایشی که توسط رستگار و همکاران (2021) تحت عنوان تأثیر مربیگری مدیریتی بر قصد ترک شغل پرستاران شاغل در بخشهای بیماران کرونایی (مورد مطالعه: پرستاران یک بیمارستان نظامی) در شهر تهران انجام شد، 130 پرستار مورد مطالعه قرار گرفتند که یافته های مطالعه ایشان نشان داد که مدیرانی که در نقش مربی در سازمان ظاهر میشوند قصد ترک شغل پرستاران را کاهش میدهند و همچنین اشتیاق شغلی و خودکارآمدی پرستاران را افزایش می دهند. مجموع این عوامل هزینه های مربوط به ترک شغل پرستاران را کاهش میدهد؛ بنابراین بهتر است سازمانها همواره مدیران خود را به بروز رفتارهای مربیگری در سازمان ترغیب کنند (21). یک مطالعه توصیفی- همبستگی نیز توسط حاجی و همکاران (2021) با عنوان پیش بینی تمایل به ترک خدمت پرستاران بیمارستان امام خمینی مهاباد در دوران پاندمی کرونا بر اساس مؤلفه های استرس شغلی و تاب آوری انجام شد که یافته های مطالعه نشان داد که تاب آوری و استرس شغلی، میتواند تمایل به ترک خدمت پرستاران را در دوره پاندمی کرونا پیشبینی کند. بطوریکه بین استرس شغلی و تمایل به ترک خدمت در پرستاران در دوران پاندمی ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد. این در حالی است که این ارتباط بین تاب آوری با تمایل به ترک خدمت در پرستاران منفی و معنی دار است. لذا شایسته است مدیران امر، با کاهش عوامل استرسزای شغلی و اجرای برنامه های آموزش تاب آوری، تمایل به ترک خدمت پرستاران را در پاندمی کرونا کاهش دهند (22).
در مطالعهSimard و همکاران (2022) که تحت عنوان رهبری توهین‌آمیز، بهزیستی روانشناختی و قصد ترک شغل در طول همه‌گیری COVID-19، در میان کارکنان سیستم مراقبت‌های بهداشتی کبک کانادا انجام شد، 921 پرستار مورد بررسی قرار گرفتند. نویسندگان در این مطالعه اظهار میدارند که نتایج به‌دست‌آمده بر اهمیت شرایط سازمانی و سبک رهبری بر سلامت روانی کارکنان سیستم مراقبت‌های بهداشتی و قصد آنها برای ترک شغل در طول یک بیماری همه‌گیر تاکید می‌کند. لذا با توجه به نقش کلیدی آنها، رهبران/مدیران باید در مورد سبک رهبری و تأثیرات احتمالی آن بر رفاه روانی و قصد ترک کارمندان خود حساس باشند. بنابراین، برنامه های آموزشی باید به رهبران/مدیران ارائه شود تا از اتخاذ سبک های رهبری سوء استفاده نکنند (18). یک مطالعه توصیفی- مقطعی توسط Kim و همکاران (2022) با عنوان مطالعه ای در مورد قصد حفظ شغل پرستاران بر اساس حمایت اجتماعی در وضعیت COVID-19 در کشور کره جنوبی انجام شد. در این مطالعه 377 پرستار مورد بررسی قرار گرفتند که یافته های ایشان بدین صورت بود. اول، یافته ها نشان داد که درگیری شغلی و قصد حفظ شغل پرستاران بسته به سن و سابقه کاری آنها بالا بود. دوم، از نظر عوامل مرتبط با COVID-19، گروه با تجربه در پرستاری از بیماران مبتلا به COVID-19 و پرستاران شاغل در بخش COVID-19 قصد حفظ شغل پایینی داشتند. در نهایت، به نظر می رسد که بسته به دسته و نوع حمایت اجتماعی، تفاوت هایی در درگیری شغلی و قصد حفظ شغل وجود دارد. این نتایج نشان می دهد که حمایت اجتماعی باید به صورت استراتژیک برای اطمینان از حفظ شغل پرستاران ارائه شود (17). مطالعه توصیفی- مقایسه ای توسط Said و همکاران (2020) در کشور مصر با عنوان استرس شغلی، رضایت شغلی و قصد ترک: پرستارانی که در خط مقدم در طول همه‌گیری کووید در شهر زاگزیگ، مصر کار می‌کنند، انجام شد. در این مطالعه 210 پرستار از دو بیمارستان خصوصی و دولتی مورد مطالعه قرار گرفتند. یافته ها این مطالعه نشان داد که سطح استرس پرستاران شاغل در بیمارستان دولتی بالاتر از بیمارستان خصوصی بود. مهمترین عوامل استرس زا پرستاران شاغل در بیمارستان دولتی به ترتیب حجم بالای کاری، مواجه با مرگ و احتمال مردن، بکارگیری اقدامات سختگیرانه مراقبتی و انگ بود در حالیکه علت اصلی استرس پرستاران شاغل در بیمارستان خصوصی در دوران پاندمی کرونا تنها احتمال قرار گرفتن در معرض عفونت و ابتلا به بیماری کرونا عنوان شد. نتایج دیگر این مطالعه نشان داد که بیش از 50 درصد پرستاران شاغل در بیمارستان دولتی سطح رضایت پایینی از کار در دوران پاندمی کرونا داشتند و در این میان تنها 8/4 درصد از پرستاران قطعاً قصد ترک شغل فعلی خود را نداشتند و مابقی قصد ترک شغل داشتند. این مطالعه نشان داد که در دوران پاندمی کرونا نوع بیمارستان و حجم کاری مرتبط با آن مهمترین پیش‌بینی‌کننده همه پیامدهای مورد مطالعه و تمایل به ترک خدمت در پرستاران بود (19). در مطالعه توصیفی- مقطعی دیگری که توسط Li و همکاران (2020) با عنوان قصد پاسخگویی، آمادگی اضطراری و قصد ترک در میان پرستاران در طول COVID-19 در کشور چین انجام شد، 1646 پرستار مورد بررسی قرار گرفتند. یافته های مطالعه ایشان نشان داد که کار و زندگی در شرایط کووید-۱۹ با قصد ترک شغل نسبت مستقیم و معناداری دارد و پرستارانی که در بخشهای کووید کار می کنند و بار کاری بیشتری دارند تمایل بیشتری به ترک شغل دارند. لذ نویسندگان نتیجه گرفتند که سیاستگذاران و مدیران میتوانند با دوره‌ها یا پروژه‌های آموزشی مرتبط در راستای آمادگی اضطراری مراقبین بهداشتی برای پاسخگویی مناسبتر به کووید-۱۹ یا سایر پاندمی های احتمالی آینده تاثیر موثرتری بر کاهش تمایل به ترک خدمت ایشان داشته باشند (13).
Raso و همکاران نیز (2021) مطالعه را با عنوان قصد پرستاران برای ترک موقعیت و حرفه خود در طول همه‌گیری COVID-19 در در کشور آمریکا انجام دادند که در این مطالعه بیشتر از 5000 پرستار مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها این مطالعه نشان داد که تأثیر همه‌گیری بر پرستاران بطور کلی بالا بود. از طرفی این تاثیر در پرستاران با بیش از 25 سال تجربه و در مدیران/مدیران بالاترین میزان را داشت. 11 درصد از کل نمونه نشان دادند که قصد ترک سمت خود را داشتند و 20 درصد آن ها بلاتکلیف بودند. در این میان پرستارانی که تأثیر بیماری همه گیر را در بالاترین سطح ارزیابی کردند، قصد بیشتری برای ترک موقعیت خود داشتند. لذا نویسندگان این مطالعه اظهار داشتند که توجه سازمانی به رفاه پرستار، محیط کار و نیروی انسانی ضروری است (16). Lou و همکاران (2022) مطالعه ای توصیفی-تحلیلی با عنوان پریشانی، فرسودگی شغلی و راهبردهای مقابله ای پرستاران و پزشکان در طول کووید-۱۹: استرس و تأثیر بر عملکرد درک شده و قصد ترک ، در کشور کانادا انجام دادند. در این مطالعه بر روی 119 پرستار انجام شد، یافته ها نشان داد که پرستاران سطح بالایی از پریشانی و فرسودگی شغلی را در دوران پاندمی کووید-۱۹ تجربه کردند و برای مقابله با آن نیز از راهبردهای مقابله‌ای ناسازگار بیشتری استفاده کردند. لذا نویسندگان این مطالعه نتیجه گرفتند که راهبردهای مقابله انطباقی میتواند تأثیر منفی استرس بر فرسودگی شغلی را تعدیل می کند و این به نوبه خود میتواند باعث کاهش تمایل به ترک می شود (15).
نتیجه گیری
نتایج این مرور نظامند نشان داد که ترس از بیماری، نداشتن ایمنی کافی، داشتن فرزند، عدم تحمل وسایل فردی، نامناسب بودن حقوق و مزایا به نسبت سختی کار، ترس از انتقال عفونت به خانواده، عدم حمایت مسئولین، کار کردن در بخش کووید و حجم سنگین کار در دوران کووید-۱۹ از مهمترین دلایل ترک شغل عنوان شد. با توجه به وجود بیماری COVID-19 و احتمال بروز مجدد اوج گیری این بیماری، انتخاب راهکارهایی برای امنیت جانی، مالی، ایمنی شغلی و حمایت موثرتر مسئولین در قبال پرستاران، می تواند به ادامه شغل پرستاری به خصوص در زمان بحرانهایی همچون شیوع بیماری های نوظهور همچون COVID-19 کمک کند. لذا توصیه می شود که سیاستگذاران و مدیران رده بالا با اتخاذ تمهیداتی در این راستا، شرایط لازم را برای تاب آوری بیشتر و افزایش انگیزه کار نیرو پرستاری در زمان مواجه با همه گیری ها فراهم آورند.
محدودیتهای مطالعه
از محدودیت های این مطالعه، عدم دسترسی کامل به متن کامل برخی مقالات در پایگاه های اطلاعاتی خارجی بود که جهت رفع این مشکل محققین تلاش کردند تا با برقراری ارتباط با نویسنده این مقالات به متن کامل آنها دسترسی پیدا کنند. لذا با این وجود برخی از این مقالات بدست نیامد و از روند بررسی حذف شدند.
سپاسگزاری
نویسندگان برخود لازم میدانند بدین وسیله مراتب قدردانی خود را از حمایت و همکاری معاونت پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی همدان و کلیه افرادی که به هر نحوی در انجام این مقاله همکاری نموده اند، ابراز دارند.
تعارض در منافع
بین نویسندگان این مقاله تعارض منافعی وجود ندارد.
حامی مالی
این پژوهش با هزینه شخصی انجام شده است.
ملاحظات اخلاقی
این مقاله حاصل از طرح تحقیقاتی تحقیقاتی با کد ۳۶۵۳۷ و کد اخلاق IR.UMSHA.REC.1400.240 مصوب دانشگاه علوم پزشکی همدان می باشد. در این مطالعه، کلیه موارد اخلاقی لازم در خصوص استفاده صحیح از مقالات استخراج شده و موازین مربوط به انتشار اثر رعایت شد.
مشارکت نویسندگان
تمامی نویسندگان در امور مربوط به مقاله و پیگیری های آن نقش داشته اند.
در مطالعه توصیفی- مقطعی که توسط جبلی و همکاران (2021) با عنوان بررسی علل غیبت از کار پرسنل پرستاری در زمان بحران بیماری COVID-19 در بیمارستان دکتر مسیح دانشوری شهر تهران انجام شد، 567 پرستار شاغل مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه مشخص شد که 19 نفر از پرستاران مورد بررسی در دوران پاندمی کرونا، غیبت از محل کار را داشتند که علت را ترس از بیماری و ترس از احتمال انتقال عفونت به خانواده و همچنین عدم حمایت موثر مسئولین ذکر کردند. از طرفی نویسندگان در این مطالعه نشان دادند که حجم بالای کاری و فشار ناشی از کار در شرایط بحران پاندمی، می تواند در کنار عدم حمایت از جانب مسولین، تشدید کننده کاهش انگیزه و ترک خدمت باشد (10). در مطالعه کیفی که توسط وارسته و همکاران (2020) با عنوان عوامل مؤثر بر قصد پرستاران ایرانی برای ترک یا ماندن در این حرفه در طول همه‌گیری COVID-19 برروی 19 پرستار انجام شد، یافته ها سه دسته اصلی تعهد و وجدان کاری (با زیرمجموعه ریسک پذیری)، ترس (با دو زیرمجموعه ترس از عفونت خانواده و ترس از کمبود تجهیزات حفاظتی) و عوامل سازمانی (با دو زیر مجموعه جو سازمانی بیمارستان و عوامل انگیزشی) را مشخص کردند. در این میان عوامل فردی و سازمانی بعنوان دلایل ترک شغل پرستاری یا ادامه کار به عنوان پرستار در دوران همه‌گیری و تعهد و وجدان کاری در شرایط پاندمی کرونا نیز بعنوان اصلی ترین عامل ماندگاری پرستاران در حرفه خود شناسایی شدند. لذا نویسندگان ازین مطالعه نتیجه گرفتند که در راستای کاهش قصد و تمایل پرستاران به ترک شغل در بحران های پاندمی، لازم است مسئولین و سازمان ها بینش های مناسب در راستای درک، حمایت و تشویق پرستاران بمنظور حفظ آنها در کار کسب کنند. همچنین، باید برنامه ها و استراتژی هایی برای بهبود تاب آوری در میان پرستاران و کمک به آنها در مدیریت استرس و ترس برنامه ریزی شود (20). در مطالعه توصیفی پیمایشی که توسط رستگار و همکاران (2021) تحت عنوان تأثیر مربیگری مدیریتی بر قصد ترک شغل پرستاران شاغل در بخشهای بیماران کرونایی (مورد مطالعه: پرستاران یک بیمارستان نظامی) در شهر تهران انجام شد، 130 پرستار مورد مطالعه قرار گرفتند که یافته های مطالعه ایشان نشان داد که مدیرانی که در نقش مربی در سازمان ظاهر میشوند قصد ترک شغل پرستاران را کاهش میدهند و همچنین اشتیاق شغلی و خودکارآمدی پرستاران را افزایش می دهند. مجموع این عوامل هزینه های مربوط به ترک شغل پرستاران را کاهش میدهد؛ بنابراین بهتر است سازمانها همواره مدیران خود را به بروز رفتارهای مربیگری در سازمان ترغیب کنند (21). یک مطالعه توصیفی- همبستگی نیز توسط حاجی و همکاران (2021) با عنوان پیش بینی تمایل به ترک خدمت پرستاران بیمارستان امام خمینی مهاباد در دوران پاندمی کرونا بر اساس مؤلفه های استرس شغلی و تاب آوری انجام شد که یافته های مطالعه نشان داد که تاب آوری و استرس شغلی، میتواند تمایل به ترک خدمت پرستاران را در دوره پاندمی کرونا پیشبینی کند. بطوریکه بین استرس شغلی و تمایل به ترک خدمت در پرستاران در دوران پاندمی ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد. این در حالی است که این ارتباط بین تاب آوری با تمایل به ترک خدمت در پرستاران منفی و معنی دار است. لذا شایسته است مدیران امر، با کاهش عوامل استرسزای شغلی و اجرای برنامه های آموزش تاب آوری، تمایل به ترک خدمت پرستاران را در پاندمی کرونا کاهش دهند (22).
در مطالعهSimard و همکاران (2022) که تحت عنوان رهبری توهین‌آمیز، بهزیستی روانشناختی و قصد ترک شغل در طول همه‌گیری COVID-19، در میان کارکنان سیستم مراقبت‌های بهداشتی کبک کانادا انجام شد، 921 پرستار مورد بررسی قرار گرفتند. نویسندگان در این مطالعه اظهار میدارند که نتایج به‌دست‌آمده بر اهمیت شرایط سازمانی و سبک رهبری بر سلامت روانی کارکنان سیستم مراقبت‌های بهداشتی و قصد آنها برای ترک شغل در طول یک بیماری همه‌گیر تاکید می‌کند. لذا با توجه به نقش کلیدی آنها، رهبران/مدیران باید در مورد سبک رهبری و تأثیرات احتمالی آن بر رفاه روانی و قصد ترک کارمندان خود حساس باشند. بنابراین، برنامه های آموزشی باید به رهبران/مدیران ارائه شود تا از اتخاذ سبک های رهبری سوء استفاده نکنند (18). یک مطالعه توصیفی- مقطعی توسط Kim و همکاران (2022) با عنوان مطالعه ای در مورد قصد حفظ شغل پرستاران بر اساس حمایت اجتماعی در وضعیت COVID-19 در کشور کره جنوبی انجام شد. در این مطالعه 377 پرستار مورد بررسی قرار گرفتند که یافته های ایشان بدین صورت بود. اول، یافته ها نشان داد که درگیری شغلی و قصد حفظ شغل پرستاران بسته به سن و سابقه کاری آنها بالا بود. دوم، از نظر عوامل مرتبط با COVID-19، گروه با تجربه در پرستاری از بیماران مبتلا به COVID-19 و پرستاران شاغل در بخش COVID-19 قصد حفظ شغل پایینی داشتند. در نهایت، به نظر می رسد که بسته به دسته و نوع حمایت اجتماعی، تفاوت هایی در درگیری شغلی و قصد حفظ شغل وجود دارد. این نتایج نشان می دهد که حمایت اجتماعی باید به صورت استراتژیک برای اطمینان از حفظ شغل پرستاران ارائه شود (17). مطالعه توصیفی- مقایسه ای توسط Said و همکاران (2020) در کشور مصر با عنوان استرس شغلی، رضایت شغلی و قصد ترک: پرستارانی که در خط مقدم در طول همه‌گیری کووید در شهر زاگزیگ، مصر کار می‌کنند، انجام شد. در این مطالعه 210 پرستار از دو بیمارستان خصوصی و دولتی مورد مطالعه قرار گرفتند. یافته ها این مطالعه نشان داد که سطح استرس پرستاران شاغل در بیمارستان دولتی بالاتر از بیمارستان خصوصی بود. مهمترین عوامل استرس زا پرستاران شاغل در بیمارستان دولتی به ترتیب حجم بالای کاری، مواجه با مرگ و احتمال مردن، بکارگیری اقدامات سختگیرانه مراقبتی و انگ بود در حالیکه علت اصلی استرس پرستاران شاغل در بیمارستان خصوصی در دوران پاندمی کرونا تنها احتمال قرار گرفتن در معرض عفونت و ابتلا به بیماری کرونا عنوان شد. نتایج دیگر این مطالعه نشان داد که بیش از 50 درصد پرستاران شاغل در بیمارستان دولتی سطح رضایت پایینی از کار در دوران پاندمی کرونا داشتند و در این میان تنها 8/4 درصد از پرستاران قطعاً قصد ترک شغل فعلی خود را نداشتند و مابقی قصد ترک شغل داشتند. این مطالعه نشان داد که در دوران پاندمی کرونا نوع بیمارستان و حجم کاری مرتبط با آن مهمترین پیش‌بینی‌کننده همه پیامدهای مورد مطالعه و تمایل به ترک خدمت در پرستاران بود (19). در مطالعه توصیفی- مقطعی دیگری که توسط Li و همکاران (2020) با عنوان قصد پاسخگویی، آمادگی اضطراری و قصد ترک در میان پرستاران در طول COVID-19 در کشور چین انجام شد، 1646 پرستار مورد بررسی قرار گرفتند. یافته های مطالعه ایشان نشان داد که کار و زندگی در شرایط کووید-۱۹ با قصد ترک شغل نسبت مستقیم و معناداری دارد و پرستارانی که در بخشهای کووید کار می کنند و بار کاری بیشتری دارند تمایل بیشتری به ترک شغل دارند. لذ نویسندگان نتیجه گرفتند که سیاستگذاران و مدیران میتوانند با دوره‌ها یا پروژه‌های آموزشی مرتبط در راستای آمادگی اضطراری مراقبین بهداشتی برای پاسخگویی مناسبتر به کووید-۱۹ یا سایر پاندمی های احتمالی آینده تاثیر موثرتری بر کاهش تمایل به ترک خدمت ایشان داشته باشند (13).
Raso و همکاران نیز (2021) مطالعه را با عنوان قصد پرستاران برای ترک موقعیت و حرفه خود در طول همه‌گیری COVID-19 در در کشور آمریکا انجام دادند که در این مطالعه بیشتر از 5000 پرستار مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها این مطالعه نشان داد که تأثیر همه‌گیری بر پرستاران بطور کلی بالا بود. از طرفی این تاثیر در پرستاران با بیش از 25 سال تجربه و در مدیران/مدیران بالاترین میزان را داشت. 11 درصد از کل نمونه نشان دادند که قصد ترک سمت خود را داشتند و 20 درصد آن ها بلاتکلیف بودند. در این میان پرستارانی که تأثیر بیماری همه گیر را در بالاترین سطح ارزیابی کردند، قصد بیشتری برای ترک موقعیت خود داشتند. لذا نویسندگان این مطالعه اظهار داشتند که توجه سازمانی به رفاه پرستار، محیط کار و نیروی انسانی ضروری است (16). Lou و همکاران (2022) مطالعه ای توصیفی-تحلیلی با عنوان پریشانی، فرسودگی شغلی و راهبردهای مقابله ای پرستاران و پزشکان در طول کووید-۱۹: استرس و تأثیر بر عملکرد درک شده و قصد ترک ، در کشور کانادا انجام دادند. در این مطالعه بر روی 119 پرستار انجام شد، یافته ها نشان داد که پرستاران سطح بالایی از پریشانی و فرسودگی شغلی را در دوران پاندمی کووید-۱۹ تجربه کردند و برای مقابله با آن نیز از راهبردهای مقابله‌ای ناسازگار بیشتری استفاده کردند. لذا نویسندگان این مطالعه نتیجه گرفتند که راهبردهای مقابله انطباقی میتواند تأثیر منفی استرس بر فرسودگی شغلی را تعدیل می کند و این به نوبه خود میتواند باعث کاهش تمایل به ترک می شود (15).
نتیجه گیری
نتایج این مرور نظامند نشان داد که ترس از بیماری، نداشتن ایمنی کافی، داشتن فرزند، عدم تحمل وسایل فردی، نامناسب بودن حقوق و مزایا به نسبت سختی کار، ترس از انتقال عفونت به خانواده، عدم حمایت مسئولین، کار کردن در بخش کووید و حجم سنگین کار در دوران کووید-۱۹ از مهمترین دلایل ترک شغل عنوان شد. با توجه به وجود بیماری COVID-19 و احتمال بروز مجدد اوج گیری این بیماری، انتخاب راهکارهایی برای امنیت جانی، مالی، ایمنی شغلی و حمایت موثرتر مسئولین در قبال پرستاران، می تواند به ادامه شغل پرستاری به خصوص در زمان بحرانهایی همچون شیوع بیماری های نوظهور همچون COVID-19 کمک کند. لذا توصیه می شود که سیاستگذاران و مدیران رده بالا با اتخاذ تمهیداتی در این راستا، شرایط لازم را برای تاب آوری بیشتر و افزایش انگیزه کار نیرو پرستاری در زمان مواجه با همه گیری ها فراهم آورند.
محدودیتهای مطالعه
از محدودیت های این مطالعه، عدم دسترسی کامل به متن کامل برخی مقالات در پایگاه های اطلاعاتی خارجی بود که جهت رفع این مشکل محققین تلاش کردند تا با برقراری ارتباط با نویسنده این مقالات به متن کامل آنها دسترسی پیدا کنند. لذا با این وجود برخی از این مقالات بدست نیامد و از روند بررسی حذف شدند.
سپاسگزاری
نویسندگان برخود لازم میدانند بدین وسیله مراتب قدردانی خود را از حمایت و همکاری معاونت پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی همدان و کلیه افرادی که به هر نحوی در انجام این مقاله همکاری نموده اند، ابراز دارند.
تعارض در منافع
بین نویسندگان این مقاله تعارض منافعی وجود ندارد.
حامی مالی
این پژوهش با هزینه شخصی انجام شده است.
ملاحظات اخلاقی
این مقاله حاصل از طرح تحقیقاتی تحقیقاتی با کد ۳۶۵۳۷ و کد اخلاق IR.UMSHA.REC.1400.240 مصوب دانشگاه علوم پزشکی همدان می باشد. در این مطالعه، کلیه موارد اخلاقی لازم در خصوص استفاده صحیح از مقالات استخراج شده و موازین مربوط به انتشار اثر رعایت شد.
مشارکت نویسندگان
تمامی نویسندگان در امور مربوط به مقاله و پیگیری های آن نقش داشته اند.
References
- Hickling MT, Barnett SD. Psychological impact of COVID-19 on nursing personnel: A regional online survey. J Adv Nurs. 2022 Sep;78(9):3025-3033. doi: 10.1111/jan.15339. Epub 2022 Jun 30. PMID: 35774030; PMCID: PMC9349379.
- Rahmani R, Sargazi V, Shirzaei Jalali M, Babamiri M. Relationship between COVID-19-caused Anxiety and Job Burnout among Hospital Staff: A Cross-sectional Study in the Southeast of Iran. Journal of Occupational Hygiene Engineering. 2020;7(4):61-9. [Persian]
- Alipour A, Ghadami A, Alipour Z, Abdollahzadeh H. Preliminary validation of the Corona Disease Anxiety Scale (CDAS) in the Iranian sample. QUARTERLY JOURNAL OF HEALTH PSYCHOLOGY. 2020;8(32):163-75. [Persian]
- Wang C, Pan R, Wan X, Tan Y, Xu L, Ho CS, et al. Immediate Psychological Responses and Associated Factors during the Initial Stage of the 2019 Coronavirus Disease (COVID-19) Epidemic among the General Population in China. Int J Environ Res Public Health. 2020;17(5).
- Hossini Rafsanjanipoor SM, Zakeri MA, Dehghan M, Kahnooji M, Zakeri M. Psychological Consequences of the COVID-19 Disease among Physicians and Medical Students: A Survey in Kerman Province, Iran, in 2020. J Occu Health Epidemiol 2021; 10(4):274-81. [Persian]
- World Health Organization (WHO). Coronavirus disease (COVID‐19) pandemic .2022. https://www.who.int/ emergencies/ diseases/novel‐coronavirus‐2019.
- Chen Q, Liang M, Li Y, Guo J, Fei D, Wang L, et al. Mental health care for medical staff in China during the COVID-19 outbreak. The Lancet Psychiatry. 2020;7(4):e15-e6.
- Kannampallil TG, Goss CW, Evanoff BA, Strickland JR, McAlister RP, Duncan J. Exposure to COVID-19 patients increases physician trainee stress and burnout. PloS one. 2020;15(8):e0237301.
- Mo Y, Deng L, Zhang L, Lang Q, Liao C, Wang N, et al. Work stress among Chinese nurses to support Wuhan in fighting against COVID‐19 epidemic. Journal of nursing management. 2020;28(5):1002-9.
- Jebli B. VM, Tajbakhsh M., Ismaili Sh. Ghazanchaei E. Investigating the causes of absenteeism of nursing staff during the crisis of Covid 19 disease in Dr. Masih Daneshvari Hospital: Investigating the causes of absenteeism of nursing staff during the crisis of Covid disease 19. Nafs Quarterly. 2021;7(4):52-9. [Persian]
- Sánchez-Taltavull D, Castelo-Szekely V, Candinas D, Roldán E, Beldi G. Modelling strategies to organize healthcare workforce during pandemics: application to COVID-19. Journal of theoretical biology.2021;523:110718.
- Gianino MM, Politano G, Scarmozzino A, Stillo M, Amprino V, Di Carlo S, et al. Cost of sickness absenteeism during seasonal influenza outbreaks of medium intensity among health care workers. International journal of environmental research and public health. 2019;16(5):747.
- Li J, Li P, Chen J, Ruan L, Zeng Q, Gong Y. Intention to response, emergency preparedness and intention to leave among nurses during COVID‐19. Nursing open. 2020;7(6):1867-75.
- Nogee D., Tomassoni A.J. Covid-19 and the N95 respirator shortage: closing the gap. Infect. Control Hosp. Epidemiol.2020;41:958. doi: 10.1017/ice.2020.124.
- Lou NM, Montreuil T, Feldman LS, Fried GM, Lavoie-Tremblay M, Bhanji F, et al. Nurses' and Physicians' Distress, Burnout, and Coping Strategies During COVID-19: Stress and Impact on Perceived Performance and Intentions to Quit. Journal of Continuing Education in the Health Professions. 2022;42(1):e44-e52.
- Raso R, Fitzpatrick JJ, Masick K. Nurses' Intent to Leave their Position and the Profession During the COVID-19 Pandemic. JONA: The Journal of Nursing Administration. 2021;51(10).
- Kim Y-J, Lee S-Y, Cho J-H. A study on the job retention intention of nurses based on social support in the COVID-19 situation. Sustainability. 2020;12(18):7276.
- Simard K, Parent-Lamarche A. Abusive leadership, psychological well-being, and intention to quit during the COVID-19 pandemic: A moderated mediation analysis among Quebec’s healthcare system workers. International archives of occupational and environmental health. 2022;95(2):437-50.
- Said RM, El-Shafei DA. Occupational stress, job satisfaction, and intent to leave: nurses working on front lines during COVID-19 pandemic in Zagazig City, Egypt. Environmental Science and Pollution Research. 2021;28(7):8791-801.
- Varasteh S, Esmaeili M, Mazaheri M. Factors affecting Iranian nurses’ intention to leave or stay in the profession during the COVID‐19 pandemic. International Nursing Review. 2021. [Persian]
- Rastgar A, Alikarami S, Jabari E. The Effect of Managerial Coaching on Turnover Intention Nurses Working in Corona Patient Departments: A Mediating Role of Work Engagement and Self-Efficiency among Nurses (Case Study: Nurses of a Military Hospital). Journal Mil Med. 2021;23(6):508-17. [Persian]
- Haji J, Mohammadimehr M. Predicting the intention to leave of the nursing profession in imam khomeini hospital in mahabad during the corona pandemic period based on the components of job stress and resilience. Nursing And Midwifery Journal. 2021;19(1):41-50. [Persian]
نوع مطالعه: مروری |
موضوع مقاله:
بهداشت حرفه ای
دریافت: 1402/11/18 | پذیرش: 1403/4/10 | انتشار: 1403/4/10
دریافت: 1402/11/18 | پذیرش: 1403/4/10 | انتشار: 1403/4/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
