دوره 16، شماره 2 - ( فصلنامه علمی تخصصی طب کار یزد 1403 )
جلد 16 شماره 2 صفحات 4-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشکده زبان و ادبیات، دانشگاه یزد ، rostami.masoud@gmail.com
چکیده: (119 مشاهده)
همانطور که میدانید، اتوماسیون و هوش مصنوعی به سرعت در حال تغییر دادن چشمانداز بسیاری از صنایع هستند و نحوه انجام کار توسط انسانها را متحول میکنند. این امر تأثیر عمیقی بر قابلیت اطمینانی دارد که به توانایی انسانها برای انجام وظایف خود به طور ایمن، کارآمد و موثر در محیطی پویا و اغلب غیرقابل پیشبینی اشاره دارد.
در حالی که اتوماسیون و هوش مصنوعی میتوانند مزایای زیادی از جمله افزایش بهرهوری، کاهش خطا و بهبود ایمنی را به ارمغان بیاورند، خطرات بالقوهای نیز وجود دارد که باید در نظر گرفته شود. یکی از نگرانیهای کلیدی این است که اتکای بیش از حد به اتوماسیون میتواند منجر به از دست رفتن مهارتها و دانش انسانی شود که میتواند قابلیت اطمینان را در شرایطی که سیستمهای خودکار از کار میافتند یا با دادههای غیرمنتظره مواجه میشوند، کاهش دهد. علاوه بر این، سیستمهای هوش مصنوعی میتوانند پیچیده و غیرقابل درک باشند که میتواند منجر به مشکلاتی در اعتماد به خروجی آنها و درک نحوه عملکرد آنها در صورت بروز خطا شود. از این رو در اینجا به بررسی چالشها و فرصتهای جدیدی که هوش مصنوعی بر قابلیت اطمینان انسانی در صنایع میگذارد، میپردازیم.
در حالی که اتوماسیون و هوش مصنوعی میتوانند مزایای زیادی از جمله افزایش بهرهوری، کاهش خطا و بهبود ایمنی را به ارمغان بیاورند، خطرات بالقوهای نیز وجود دارد که باید در نظر گرفته شود. یکی از نگرانیهای کلیدی این است که اتکای بیش از حد به اتوماسیون میتواند منجر به از دست رفتن مهارتها و دانش انسانی شود که میتواند قابلیت اطمینان را در شرایطی که سیستمهای خودکار از کار میافتند یا با دادههای غیرمنتظره مواجه میشوند، کاهش دهد. علاوه بر این، سیستمهای هوش مصنوعی میتوانند پیچیده و غیرقابل درک باشند که میتواند منجر به مشکلاتی در اعتماد به خروجی آنها و درک نحوه عملکرد آنها در صورت بروز خطا شود. از این رو در اینجا به بررسی چالشها و فرصتهای جدیدی که هوش مصنوعی بر قابلیت اطمینان انسانی در صنایع میگذارد، میپردازیم.
نوع مطالعه: مقاله کوتاه |
موضوع مقاله:
ایمنی و حوادث ناشی از کار
دریافت: 1403/2/25 | پذیرش: 1403/4/10 | انتشار: 1403/4/10
دریافت: 1403/2/25 | پذیرش: 1403/4/10 | انتشار: 1403/4/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |