مقدمه: کار در شیفت‌های در گردش باعث اثرات منفی فیزیولوژیکی، روانی و اجتماعی بر زندگی فردی پرستاران می‌شود که این موضوع به دلیل تأثیر بر وضعیت سلامت بیماران می‌تواند بر وضعیت سلامت کل جامعه نیز تأثیرگذار باشد. این مطالعه به منظور بررسی ارتباط کیفیت خواب با سلامت عمومی در پرستاران یکی از بیمارستان‌های آموزشی شهر بابل انجام شده است. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی– تحلیلی مقطعی 240 پرستار به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه فردی، پرسش‌نامه سلامت عمومی (GHQ-28) و نیز پرسش‌نامه کیفیت خواب پیتزبورگ (PSQI) جمع‌آوری شدند. اطلاعات به دست آمده توسط آمار توصیفی و شاخص‌های مرکزی و آمار استنباطی شامل آزمون‌های آماری مجذور کای و Kruskal-Wallis با کمک نرم‌افزارSPSS مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: به طور کلی وضعیت سلامت عمومی 7/36% از پرستاران مطلوب، 1/58% تا حدی مطلوب و 2/5% نامطلوب بود. همچنین وضعیت کیفیت خواب 3/34% از پرستاران در وضعیت خوب و 7/65% مابقی در وضعیت نامطلوب قرار داشت. بین کیفیت خواب و سلامت عمومی پرستاران ارتباط معناداری وجود داشت (001/0>P)، همچنین بین تعداد شیفت‌های شب و کیفیت خواب ارتباط آماری معناداری مشاهده شد(001/0>P). نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های حاصل از پژوهش به نظر می‌رسد سیاستگذاری‌های مناسب در کشور برای بهبود کیفیت خواب پرستاران ضروری می‌باشد.