مقدمه: باتوجه به روند رو به رشد تصادفات رانندگی و ارتباط تنگاتنگ آن با سرعت بالای رانندگان، پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین سلامت روان و رغبت‌ها با سبک رانندگی در رانندگان اتوبوس‌های بین شهری استان اصفهان انجام شد. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. باتوجه به اینکه فهرست کامل افراد جامعه مورد مطالعه در دسترس نبود از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای یک مرحله‌ای استفاده شد. خوشه مورد پژوهش رانندگان مسیر اصفهان- تهران بود که شامل 226 راننده بود. برای جمع‌آوری داده‌ها از سه پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ(1980)، رغبت سنج هالند(1973) و سبک رانندگی تابمن و همکاران(2004) استفاده شد. جهت تحلیل داده‌ها نیز از روش‌های همبستگی ساده و رگرسیون خطی به روش گام به گام استفاده شد. یافته‌ها: نتایج همبستگی نشان داد که بین علائم اضطرابی، نشانه‌های روان‌تنی و افسردگی با سبک رانندگی پرسرعت رابطه معنادار و مثبت وجود دارد. نتایج رگرسیون نیز نشان داد که علائم اضطرابی، رغبت‌های واقع‌گرا و تهوری سبک رانندگی با سرعت بالا را پیش‌بینی می‌کنند. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که سبک رانندگی با سرعت بالا در رانندگان بوسیله علائم اضطرابی، رغبت‌های واقع‌گرا و تهوری قابل پیش‌بینی است.

واژه‌های کلیدی: سلامت روان، علائم اضطرابی، افسردگی، رانندگی با سرعت زیاد

متن کامل [PDF 480 kb]   (2462 دریافت)