مقدمه: بر اساس نتایج برخی مطالعات انجام شده مواجهه همزمان با انواع حلال‌های آلی در محیط‌های صنعتی می‌تواند اثر صدا در ایجاد کاهش شنوایی را تشدید نماید. هدف این مطالعه بررسی تاثیر همزمان مواجهه با حلال‌های آلی و سر و صدای بالا بر میزان افت شنوایی در فرکانس بالا در کارگران می‌باشد.

روش بررسی: این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی تحلیلی بر روی 1029 کارگر شاغل در یکی از کارخانه‌های لاستیک سازی کشور در سال 1392 انجام شد. پس از انجام هماهنگی با مسئولین کارخانه، اطلاعات مورد نیاز شامل اطلاعات دموگرافیک، سوابق شغلی، سوابق پزشکی و اودیومتری استخراج گردید و با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS مورد آنالیز قرار گرفت.

نتایج :پس از اعمال معیارهای ورود و خروج در نهایت 914 نفر وارد مطالعه شدند. نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که در گروه‌های چهار‌گانه مواجهه همزمان با سر و صدا و حلال‌های آلی، افراد حاضر در گروه دارای بالاترین شدت مواجهه غیر مجاز با حلال‌های آلی و صدا (گروه‌4) نسبت به گروه بدون مواجهه با سطوح غیر مجاز حلال‌های آلی و صدا (گروه 1)، 74/1 برابر بیشتر دچار افت شنوایی شده بودند و این افت شنوایی حتی پس از تعدیل متغیر‌های مخدوش‌کننده با استفاده از آنالیز رگرسیون لجستیک معنی‌دار باقی ماند.

نتیجه‌گیری: مطالعه ما نشان داد کارگرانی که  در معرض مواجهه همزمان با سرو صدای بیش از حد مجاز و حلال‌های آلی بودند(گروه 4) بیشتر از گروه بدون مواجهه(گروه1) دچار افت شنوایی در فرکانس‌های بالا می‌گردند. بنابراین کارگرانی که در محیط کار خود علاوه بر سروصدای بیش از حد مجاز با حلال‌های آلی در شدتهای بیشتر از حد مجاز نیز به صورت همزمان مواجهه دارند احتمالا از انجام اودیومتری‌های دوره ای در فواصل زمانی کوتاهتر سود خواهند برد.