مقدمه: مشکلات ارگونومیکی وروشنایی ناکافی در محیط کار از علل افزایش شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی می‌باشد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی روشنایی و ارتباط آن با دردهای اسکلتی- عضلانی قالی‌بافان صورت گرفت.

روش بررسی: مطالعه از نوع توصیفیـ تحلیلی و به صورت مقطعی در سال 93 انجام شد. 104 کارگاه قالی‌بافی به صورت تصادفی ساده با 180 قالی‌باف زن واجد شرایط انتخاب شدند. شدت روشنایی عمومی بر اساس الگوهای انجمن مهندسین روشنایی و شدت روشنایی موضعی در سطح افق و قائم بافت اندازه‌گیری شد. با استفاده از نقشه بدن و خط کش درد محل و شدت دردهای اسکلتی- عضلانی قالی‌بافان طی سه ماه گذشته به روش مصاحبه جمع‌آوری گردید. روش رولا برای ارزیابی پوسچرکار مورد استفاده قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 تجزیه و تحلیل گردید.

نتایج: بررسی اثر متغیرهای فردی و شغلی نشان داد که تنها ساعت کار روزانه با شدت دردهای اسکلتی- عضلانی قالی‌بافان رابطه داشته‌است(023/0P=). متوسط شدت روشنایی مصنوعی و کمینه شدت روشنایی موضعی در سطح افق و قائم (05/0 P<) با پوسچرکار (فاصله چشم تا سطح بافت) دارای ارتباط معنی‌دار و مهم‌ترین یافته این مطالعه بوده است.

نتیجه‌گیری: شدت روشنایی عمومی و موضعی با دردهای اسکلتی- عضلانی و شدت آن رابطه مستقیم معنی‌دار نشان نداد. لیکن با توجه به ارتباط آماری کمبود روشنایی با پوسچر نامطلوب، می‌توان با اصلاح نواقص سامانه روشنایی مصنوعی و استفاده از منابع روشنایی موضعی در این کارگاه‌ها از اختلالات اسکلتی- ‌عضلانی ناشی از روشنایی نامناسب پیشگیری و شیوع آن را کنترل نمود