دوره 9، شماره 3 - ( فصلنامه علمی تخصصی طب کار یزد 1396 )
جلد 9 شماره 3 صفحات 21-14 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه علوم پزشکی ایران ، sabermohammadi@gmail.com
چکیده: (4229 مشاهده)
مقدمه: خواب آلودگی روزانه شایع ترین تظاهر روزانه اختلالات تنفسی حین خواب است که بر روی عملکرد رفتاری و شناختی افراد تاثیر منفی زیادی می‌گذارد. بیمارانی که از این اختلالات رنج می‌برند در مقایسه با افراد سالم در معرض افزایش ریسک ابتلا به خواب آلودگی افراطی روزانه، عوارض عصبی روانی و هم چنین افزایش احتمال تجربه تصادفات رانندگی و حوادث شغلی هستد که این موارد می‌توانند توانایی انجام کار در کارگران را کاهش دهند. WAI (Work Ability Index) یک شاخص مهم و ساده جهت اندازه‌گیری توانایی انجام کار در کارگران است که به طور عینی می تواند تعادل بین نیاز کار و توانایی انجام کار در کارگران را اندازه‌گیری نماید.
روش بررسی: این مطالعه به صورت مقطعی و بر روی 224 پرسنل یکی از واحدهای مناطق نفت خیز جنوب که به صورت تصادفی انتخاب شده اند انجام شده است. از تمام شرکت‌کنندگان خواسته شد تا دو پرسشنامه ESS (Epworth Sleepiness Scale) و WAI را تکمیل نمایند. کسب نمره بیشترو مساوی 13 برای پرسشنامه ESS به عنوان معیار خواب آلودگی مفرط روزانه و کسب نمره کمتر و مساوی 36 برای پرسشنامه WAIبه عنوان توانایی انجام کار ضعیف در نظر گرفته شد.
نتایج: میانگین شاخص WAI در افراد مورد مطالعه (48/5±22/40) و میانگین امتیاز خواب آلودگی روزانه ESS (4±99/6) به دست آمد. نتایج آزمون‌های آماری نشان داد که بین خواب آلودگی مفرط روزانه و توانایی انجام کار در گروه‌های سنی مختلف همبستگی (21/0- = r ) معنی‌دار وجود دارد (05/0>P).
نتیجه‌گیری: میانگین شاخص WAI این مطالعه در سطح قابل قبول قرار داشت (36 <WAI). ارتباط شاخص WAI و ESS در گروه‌های سنی مختلف حاکی از آن است که با اصلاح وضعیت خواب و درمان بیماری هایی که منجر به خواب آلودگی روزانه می‌شوند می‌توان وضعیت توانایی انجام کار در کارگران را بهبود بخشید.
روش بررسی: این مطالعه به صورت مقطعی و بر روی 224 پرسنل یکی از واحدهای مناطق نفت خیز جنوب که به صورت تصادفی انتخاب شده اند انجام شده است. از تمام شرکت‌کنندگان خواسته شد تا دو پرسشنامه ESS (Epworth Sleepiness Scale) و WAI را تکمیل نمایند. کسب نمره بیشترو مساوی 13 برای پرسشنامه ESS به عنوان معیار خواب آلودگی مفرط روزانه و کسب نمره کمتر و مساوی 36 برای پرسشنامه WAIبه عنوان توانایی انجام کار ضعیف در نظر گرفته شد.
نتایج: میانگین شاخص WAI در افراد مورد مطالعه (48/5±22/40) و میانگین امتیاز خواب آلودگی روزانه ESS (4±99/6) به دست آمد. نتایج آزمون‌های آماری نشان داد که بین خواب آلودگی مفرط روزانه و توانایی انجام کار در گروه‌های سنی مختلف همبستگی (21/0- = r ) معنی‌دار وجود دارد (05/0>P).
نتیجه‌گیری: میانگین شاخص WAI این مطالعه در سطح قابل قبول قرار داشت (36 <WAI). ارتباط شاخص WAI و ESS در گروه‌های سنی مختلف حاکی از آن است که با اصلاح وضعیت خواب و درمان بیماری هایی که منجر به خواب آلودگی روزانه می‌شوند می‌توان وضعیت توانایی انجام کار در کارگران را بهبود بخشید.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |