BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://tkj.ssu.ac.ir/article-1-820-fa.html
مقدمه: اختلالات عضلانی-اسکلتی مرتبط با کار، به عنوان اختلالاتی متعاقب کار تعریف می شوند که باعث مشکلاتی نظیر محدودیت حرکتی، خستگی، فرسودگی، از دست دادن کار و یا حتی تغییر شغل، می گردند. نظر به اهمیت ارتقا سطح سلامت زنان، هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین های اصلاحی بر اختلالات عضلانی- اسکلتی زنان بود.
روش بررسی: در مجموع 97 نفر از کارمندان با استفاده از پرسشنامه نوردیک مورد ارزیابی قرار گرفتند، تعداد 30 نفر به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. نمونه ها(گروه تجربی) به مدت هشت هفته تحت تمرینهای اصلاحی ویژه(ایزومتریک، انعطاف پذیری و مقاومتی) قرار گرفتند. گروه کنترل در این مدت، هیچ گونه تمرین و فعالیت بدنی خاصی انجام ندادند. میزان اختلالات عضلانی- اسکلتی نواحی گردن، شانه، کمر و زانو قبل و بعد از هشت هفته تمرین اندازه گیری شد. از آزمون t وابسته و ویلکاکسون برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها استفاده شد(05/0>P).
نتایج: ناحیه گردن (3/93 درصد) ، پس از آن شانه (3/73 درصد)، کمر (70 درصد) و زانو ( 60درصد) بالاترین فراوانی اختلال عضلانی- اسکلتی را داشتند. در نواحی ذکر شده بهبود معنی داری (05/0>P) بعد از هشت هفته تمرین های اصلاحی مشاهده شد.
نتیجه گیری: شیوع اختلالات عضلانی- اسکلتی در کارمندان مورد مطالعه نسبتا بالا بود و اقدامات اصلاحی اعمال شده موجب کاهش اختلالات عضلانی- اسکلتی در آنان شد، از این رو گنجاندن تمرینات اصلاحی در برنامه روزانه کارمندان و اصلاح وضعیت پوسچر در انجام وظایف کاری توصیه می شود.
واژه های کلیدی: اختلالات عضلانی- اسکلتی، تمرینات اصلاحی، کارمندان زن
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
