مقدمه: پرسنل اورژانس همواره در معرض آسیبب با وسایل نوک تیز آلوده و خطر ابتلا بهHBV ، HIV و HCV می‌باشند. هزینه اثرات جسمی و روانی چنین آسیب‌هایی، اهمیت شناخت و پیشگیری از عوامل مؤثر در این خصوص را مشخص می‌کند، یکی از عوامل ذکر شده، استرس شغلی می‌باشد. روش بررسی: این مطالعه مقطعی در 4 بیمارستان دانشگاهی تهران در فاصله 1387 تا 1388 انجام شد. ابزار مطالعه یک پرسشنامه سه قسمتی شامل اطلاعات دموگرافیک‌، پرسشنامه استرس روانی نوردیک و سوالاتی درمورد نوع مواجهه با اجسام نوک تیز بود. تحلیل داده‌ها با نرم افزارSPSS (ver.11) انجام شد. یافته‌ها: 350 نفر‌‌(162 مرد و 188 زن) مونث با میانگین سنی 6/5±30 سال، شامل 146 رزیدنت (7/41%)، 43 انترن )3/12%) و 161 پرستار (46%) وارد مطالعه شدند. 69نفر (معادل 7/19%) سابقه آلودگی با سوزن و 99 نفر (3/28%) سابقه تماس پوستی‌ـ مخاطی را با ترشحات بیماران در 3 ماه گذشته ذکر کردند. به لحاظ سطح استرس، 158 نفر (1/45%) در سطح اول، 158 نفر (1/45%) در سطح دوم و 34 نفر(8/9%) در سطح سوم قرار داشتند. تفاوت آماری معنی‌داری در نسبت افراد آلوده با سوزن در سطوح مختلف استرس وجود نداشت (374/0=P). اما تفاوت این نسبت میان اینترن و پرستار و رزیدنت معنی‌دار بود(002/0=P). نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد میزان آلودگی با سوزن و ترشحات بیمار قابل توجه می‌باشد، خصوصاً در دستیاران تخصصی، لذا برنامه‌ریزی جهت کاهش این آمار ضروری به نظر می‌رسد. در این مطالعه سطح استرس بر میزان آلودگی با سوزن اثر قابل توجهی نداشت. مطالعه‌ای جهت بررسی نقش تک‌تک متغیرهای استرس شغلی مانند حجم کاری و ایهام نقش پیشنهاد می‌شود.

واژه‌های کلیدی: تماس شغلی، آلودگی با وسایل نوک تیز، استرس شغلی

متن کامل [PDF 125 kb]   (1765 دریافت)