BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://tkj.ssu.ac.ir/article-1-861-fa.html
، یاسین منصوری ، ویدا رضایی هاچه سو ، فاطمه امینائی ، حمیده میهن پور ، محمدجواد زارع سخویدی*
چکیده
مقدمه: استنشاق ذرات معلق یکی از مهمترین عوامل خطر بیماریهای قلبی عروقی، تنفسی و ... میباشد. با افزایش تعداد واحدهای تولید کاشی و سرامیک در دو دهه اخیر، شاغلین این صنایع در معرض استنشاق ذرات آلاینده بیماریزا هستند. لذا این مطالعه با هدف ارزیابی مواجهه تنفسی کارگران با ذرات معلق در یک کارخانه کاشی و سرامیک انجام شد.
مواد و روشها: در مطالعۀ مشاهدهای حاضر نمونهبرداری از ناحیه تنفسی 93 کارگر یک صنعت کاشی برای دو دامنه ذرات قابل تنفس و قابل استنشاق انجام پذیرفت. نمونهبرداری از ذرات قابل تنفس بر اساس متدNIOSH_0500 و ذرات قابل استنشاق بر اساس متد _0600 NIOSH انجام شد. به منظور آنالیز دادهها از نرم افزار SPSS22 استفاده شد.
یافته ها: 47/92 درصد از کارگران با غلظت کمتر از حد مجاز مواجهه با ذرات قابل استنشاق و 8/39 درصد کارگران با مقادیر بیشتر از حد مجاز مواجهه با ذرات قابل تنفس مواجهه داشتند. حداکثر غلظت ذرات قابل استنشاق mg/m3 04/13 و ذرات قابل تنفس mg/m3 88/84 در واحد سنگ شکن و کمترین غلظت ذرات قابل استنشاق mg/m341/0 و ذرات قابل تنفس mg/m3 74/1 در بین کارگران خط لعاب مشاهده گردید.
نتیجه گیری: از آن جا که کارگران در معرض ذرات قابل استنشاق و به ویژه ذرات قابل تنفس در بعضی از واحدها چندین برابر بالاتر از حدود مجاز می باشند، اقدامات کنترلی مناسب برای پیشگیری از عوارض احتمالی باید مورد توجه قرار گیرد.
دریافت: 1396/2/30 | پذیرش: 1396/5/14 | انتشار: 1399/1/26
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
