چکیده

مقدمه: استنشاق ذرات معلق یکی از مهم­ترین عوامل خطر بیماری­های قلبی عروقی، تنفسی و ... می­باشد. با افزایش تعداد واحدهای تولید کاشی و سرامیک در دو دهه اخیر، شاغلین این صنایع در معرض استنشاق ذرات آلاینده بیماری­زا هستند. لذا این مطالعه با هدف ارزیابی مواجهه تنفسی کارگران با ذرات معلق در یک کارخانه کاشی و سرامیک انجام شد.
مواد و روش­ها: در مطالعۀ مشاهده­ای حاضر نمونه­برداری از ناحیه تنفسی 93 کارگر یک صنعت کاشی برای دو دامنه ذرات قابل تنفس و قابل استنشاق انجام پذیرفت. نمونه­برداری از ذرات قابل تنفس بر اساس متدNIOSH_0500 و ذرات قابل استنشاق بر اساس متد _0600 NIOSH  انجام شد. به منظور آنالیز داده­ها از نرم افزار SPSS22 استفاده شد.
یافته ­ها: 47/92 درصد از کارگران با غلظت کمتر از حد مجاز مواجهه با ذرات قابل استنشاق و 8/39 درصد کارگران با مقادیر بیشتر از حد مجاز مواجهه با ذرات قابل تنفس مواجهه داشتند. حداکثر غلظت ذرات قابل استنشاق mg/m³ 04/13 و ذرات قابل تنفس mg/m³ 88/84 در واحد سنگ شکن و کمترین غلظت ذرات قابل استنشاق  mg/m³41/0 و ذرات قابل تنفس mg/m³ 74/1 در بین کارگران خط لعاب مشاهده گردید.
نتیجه گیری: از آن جا که کارگران در معرض ذرات قابل استنشاق و به ویژه ذرات قابل تنفس در بعضی از واحدها چندین برابر بالاتر از حدود مجاز می باشند، اقدامات کنترلی مناسب برای پیشگیری از عوارض احتمالی باید مورد توجه قرار گیرد.