هادی علیمرادی، مهسا نظری، روح الله فلاح، رضا جعفری، محمد جواد زارع سخویدی، علیرضا آجدانی،
دوره ۱۳، شماره ۱ - ( فصلنامه علمی تخصصی طب کار یزد ۱۴۰۰ )
چکیده
مقدمه: در اکثر محیط‌های صنعتی، افراد روزانه در معرض مواجهه با صدا قرار دارند. مواجهه با این عامل مخاطره‌آمیز فیزیکی می‌تواند منجر به اختلالات شناختی در افراد شود. صدا نیز همانند کلیه آلاینده‌ها، کیفیت زندگی را کاهش داده و باعث اختلالات خلقی قابل‌توجهی در افراد می‌شود. مطالعه حاضر به بررسی مجموعه‌ای از عوامل شناختی جهت ارزیابی وضعیت سلامت روان کارگران از نظر افسردگی و استرس در محیط کاری پرسروصدا می‌پردازد.
روش بررسی: در یک مطالعه توصیفی تحلیلی در سال ۱۳۹۹، ۱۱۰۰ تن از کارگران فولاد، به‌منظور تعیین درجه افسردگی و حالات خلقی مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها از طریق یک فراخوان عمومی در کارخانه فولاد اصفهان مورد بررسی قرار گرفتند. جهت سنجش تراز فشار صوت از استاندارد (۲۰۰۹)ISO ۹۶۱۲ استفاده شد. علاوه بر انجام مصاحبه بالینی، آزمودنی‌ها به پرسشنامه افسردگی BAKK و مقیاس افسردگی پرسشنامه DASS-۴۲ پاسخ دادند. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (v. ۲۲) صورت گرفت.
نتایج: بر اساس یافته‌های پژوهش سروصدا آزاردهنده (بالاتر از ۸۵ دسی‌بل) روی عامل سن بر روی افسردگی، عامل وضعیت تأهل بر روی اضطراب و عامل نوبت‌کاری بر روی میزان استرس و انتقاد از خود کارکنان اثرگذاری معناداری نشان دارد (p<۰,۰۵). میانگین متغیر استرس در گروه مورد به‌طور معناداری بیشتر از گروه شاهد بود (p<۰,۰۰۱) که این موضوع نشان‌دهندۀ اثرگذاری تراز شدت صوت بر روی افزایش میزان استرس و افسردگی در محیط پرسروصدا است.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه سروصدای شغلی بالاتر از ۸۵ دسی‌بل استاندارد می تواند اثرات مخربی بر روی افسردگی و ابعاد مختلف وضعیت شناختی کارگران داشته باشد.
