محمدتقی بادله شموشکی، زینب صالحی یانسری، سارا باقرزاده،
دوره ۱۳، شماره ۱ - ( فصلنامه علمی تخصصی طب کار یزد ۱۴۰۰ )
چکیده
مقدمه: حرفۀ پرستاری به علت ماهیت آن در گروه مشاغل با استرس بالا قرار دارد و ذهنآگاهی یک نگرش خاص به تجربه است که متکی به دو عنصر حضور در زمان حال و پذیرش است. هدف این پژوهش تعیین رابطۀ بین ذهنآگاهی و استرس شغلی پرستاران است.
روش بررسی: در این مطالعۀ توصیفی – همبستگی از تمام پرستاران شاغل در بیمارستان پنج آذر شهر گرگان، ۲۷۰ نفر به صورت در دسترس وارد مطالعه شدند. برای گردآوری دادهها از سه پرسشنامۀ استاندارد شامل پرسشنامۀ ویژگیهای دموگرافیک، پرسشنامۀ ذهنآگاهی براون و ریان و پرسشنامۀ استرس شغلی پرستاری تافت و اندرسون استفاده شد سپس دادهها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی در نرمافزار SPSS۱۷ در سطح آماری ۰۵/۰ (p≤ ۰,۰۵) تجزیه و تحلیل شد.
نتایج: طبق نتایج حاصل از این پژوهش پرستاران بیمارستان پنج آذرگرگان با میانگین نمرات حدود ۹۳/۸۰ درصد دچار استرس شغلی در حد متوسط هستند. این متغیر با جنسیت و تأهل رابطۀ معنادار دارد. در این پژوهش میانگین نمرات ذهنآگاهی پرستاران حدود ۲۰/۷۲ است. علاوه بر این طبق نتایج به دست آمده بین دو متغیر گاهی و استرس شغلی همبستگی منفی( ۲۴/۰-) وجود دارد.
نتیجهگیری: متغیر ذهنآگاهی میتواند استرس شغلی پرستاران را پیشبینی کند و پرستارانی که ذهنآگاهی بیشتری دارند، استرس کمتری را تجربه میکنند.