۴ نتیجه برای باقری
پژمان باقری، بهرام آلسعدی،
دوره ۳، شماره ۲ - ( فصلنامه علمی تخصصی طب کار یزد ۱۳۹۰ )
چکیده
دکتر اسحاق درتاج رابری، پژمان باقری،
دوره ۳، شماره ۳ - ( فصلنامه علمی تخصصی طب کار یزد ۱۳۹۰ )
چکیده
چکیده
مقدمه: هدف از این مطالعه بررسی اپیدمیولوژیک حوادث شغلی در جمعیت فعال اقتصادی واقع در سطح شهرستانهای مرودشت، پاسارگاد و ارسنجان طی یک دوره ۶ ساله میباشد.
روش بررسی: این مطالعه به روش مقطعی انجام شده و به بررسی حوادث شغلی رخ داده در بین سالهای ۸۴ تا ۸۹ در کلیه واحدهای صنعتی و تولیدی در شهرستانهای مرودشت، پاسارگاد و ارسنجان پرداخته است و ارتباط متغیرهایی مثل علت وقوع، سابقه کار، وضعیت بیمه و نوع فعالیت و برخی متغیرهای دموگرافیک با بروز حوادث، با استفاده از آزمون مجذور کای دو سنجیده شده است.
یافتهها: بیشترین تعداد حوادث درگروه سنی ۲۹-۲۵ساله به میزان ۷۵/۲۹%، مهمترین عامل وقوع حادثه سقوط از ارتفاع با میزان ۸۲/۳۶% ، بیشترین میزان حادثه در گروه ساختمانی (۶/۳۸%)، شایعترین زمان وقوع حادثه بین ساعات ۱۰-۷ صبح با میزان ۷/۳۱% شایعترین عضو حادثهدیده، دست با میزان ۲۶/۲۹% و نهایتاَ به لحاظ پیامد حادثه، شایعترین پیامد، گروه جراحت- شکستگی- مسمومیت با میزان ۷/۶۵% بوده است. الگوی بروز حوادث در این ۶ سال یک روند کاملاً افزایشی داشته و میزان بروز تجمعی حوادث بر اساس محاسبه کل جمعیت فعال اقتصادی موجود در هر سه شهرستان به میزان ۵۶/۳۳ در۱۰۰۰۰ نفر محاسبه گردید.
نتیجهگیری: با توجه به یافتههای به دست آمده از طرف کارفرمایان و متصدیان مشاغل گوناگون میبایستی برنامههای آموزشی و بهداشتی و کاری و مدیریتی مدون و پژوهش بنیانی طرحریزی و اجرا گردد تا بتوان واقعاً تاثیر تدابیر بهداشت حرفهای را در قالب کاهش سوانح شغلی در سطح شهرستان و سایر محیطهای کاری شاهد بود.
محمد زارع زاده، محمد صادق ابوالحسنی، سیما اسلامی، الهه سالاری خواه، فرزانه باقری، ابراهیم سلمانی،
دوره ۵، شماره ۳ - ( فصلنامه علمی تخصصی طب کار یزد ۱۳۹۲ )
چکیده
مقدمه: ریسک یا خطر همان تهدید ناشی از رویداد یا اقدامی است که به طور نامطلوبی توانایی یک سازمان را در دستیابی به اهدافش تحت تاثیر قرار میدهد. در واقع مدیریت ریسک عبارتست از فرایند شناسایی، ارزیابی و کنترل ریسکهای اتفاقی بالقوهای که مشخصاً پیشامدهای ممکن آن خسارت یا عدم تغییر در وضع موجود باشد. این پژوهش با هدف شناسایی وضعیت مدیریت خطر در بیمارستان شهید دکتر رهنمون انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی توصیفی روی پرستاران بیمارستان شهید رهنمون انجام شد. گردآوری دادهها بر اساس پرسشنامه و به طور سرشماری در اختیار کلیه پرستاران به تعداد۲۵۰ نفر قرار گرفت. این پرسشنامه ۶ متغیر میزان شناخت کارکنان از مدیریت ریسک، وضعیت ساماندهی مدیریت ریسک، وضعیت سیاستها ورویهها، وضعیت آموزش مدیریت ریسک، جایگاه مدیریت ریسک و نظارت بر تحلیل، ارزیابی و کنترل ریسک را در ۴۵ سوال در مقیاس لیکرت ۵ گزینهای مورد بررسی قرار داد و دادهها نیز در نرمافزار Excel آنالیز شدند.
یافتهها: میزان شناخت کارکنان از مدیریت ریسک امتیاز ۱۸/۰±۴/۲، وضعیت ساماندهی مدیریت ریسک امتیاز ۱۳/۰±۲۷/۲، وضعیت سیاستها و رویهها امتیاز۰۲/۰±۱۷/۲، وضعیت آموزش مدیریت ریسک امتیاز ۰۴/۰±۱۸/۲، جایگاه مدیریت ریسک امتیاز ۰۸/۰±۶۵/۲، نظارت بر تحلیل، ارزیابی و کنترل ریسک امتیاز ۰۵/۰±۷۹/۲ را به خود اختصاص داد.
نتیجهگیری: با توجه به امتیازات به دست آمده در حیطه ۶ مولفه مدیریت ریسک، وضعیت کلی مدیریت ریسک در بیمارستان شهید رهنمون یزد در حد ضعیف ارزیابی گردید. به نظر میرسد نظام حاکمیت بالینی، تدوین برنامههای آموزشی،اتخاذ خطمشیها و روشهای اجرایی و استقرار برنامههای نظارتی در راستای جاری سازی مدیریت ریسک باید به صورت جدی در بیمارستانها دنبال شود.
سید یاسر غلمانی، محمدرضا میرجلیلی، مسعود میرزایی، بهنام باقری، طاهره فلاح تفتی، هما موذن، سمیه غلامی، اعظم کبیرزاده، مجید راستی،
دوره ۱۶، شماره ۲ - ( فصلنامه علمی تخصصی طب کار یزد ۱۴۰۳ )
چکیده
مقدمه: در دوران اپیدمی کووید-۱۹ (۱۳۹۸-۱۴۰۰) بیشتر تمرکز بر روی سیستم تنفسی بوده است، ولی اخیرا آگاهی در مورد تظاهرات قلبی عروقی کووید-۱۹ و تأثیر نامطلوب درگیری قلبی عروقی بر پیش آگهی آن افزایش یافته است. از آنجائیکه تاکنون مطالعه جامعی در کشور به بررسی تغییرات الکتروکاردیوگرام در بیماران مبتلا به کووید نپرداخته است، هدف از انجام این مطالعه بررسی تغییرات الکتروکاردیوگرام در بالغین ۲۰-۷۰ سالهی با و بدون سابقهی ابتلا به کووید در این دوره است.
روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع کوهورت بود که بر روی دو گروه افراد شاغل با سابقه ابتلا به کووید-۱۹ و شاهد بدون سابقه ابتلا به کووید-۱۹ انجام شد. افراد مورد و شاهد از شرکتکنندگان مطالعات سلامت مردم یزد (یاس) و کوهورت شاهدیه انتخاب شدند. از هر دو گروه قبل و بعد از مطالعه، نوار قلب گرفته شد و سپس اندازههای Interval QTc و قطعهی ST ثبت و مورد تفسیر قرار گرفتند.
نتایج: در مطالعه حاضر، ۷۷ بیمار که شامل ۴۵ بیمار مبتلا به کووید-۱۹(۴/۵۸%) و ۳۲ فرد غیر مبتلا به کووید-۱۹ (۶/۴۱%) بصورت تصادفی انتخاب شدند. میزان ضربان قلب قبل و بعد از ابتلا به کووید-۱۹ به ترتیب برابر با ۸۹/۱۰±۰۸/۶۹ و ۰۵/۱۴±۵/۷۳ است (۰۱/۰P<) ولی تفاوت معناداری در میزان QTi, QTc قبل و بعد ازکووید-۱۹ مشاهده نشد(۰۵/۰P>).
نتیجه گیری: طبق نتایج، بیماری کووید-۱۹ با تغییر ضربان قلب در این افراد همراه است ولی تاثیری بر میزان پارامترهای QTi , QTc نداشت. بنابراین با توجه به نتایج این مطالعه به نظر میرسد انجام اکوکاردیوگرافی در بیماران مبتلا به کووید-۱۹، ضروری نباشد.