وحید زند، پژمان حسین پور، محمد حسین برادران فر، مجتبی میبدیان، محمد ماندگاری، صدیقه وزیری بزرگ، محمد حسین دادگرنیا،
دوره ۱۲، شماره ۲ - ( فصلنامه علمی تخصصی طب کار یزد ۱۳۹۹ )
چکیده
مقدمه: در این مطالعه در صدد شدیم تا به بررسی سطح سرمی روی در بیماران مبتلا کاهش شنوایی بپردازیم و ارتباط آن را با میزان وزوز گوش بیماران بسنجیم.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی ۱۱۰ نفر از بیماران بالای ۲۰ سال که با شکایت کاهش شنوایی و وزوز گوش به درمانگاه گوش و حلق و بینی مراجعه کردند، مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران شرکت‌کننده در ابتدا به‌وسیله یک متخصص گوش و حلق و بینی به‌وسیله شرح‌حال و معاینه فیزیکی ویزیت شده و ازنظر کاهش شنوایی و همچنین اندازه‌گیری شدت و فرکانس وزوز گوش توسط تست‌های شنوایی‌سنجی استاندارد تحت بررسی قرار گرفتند سپس جهت بررسی سطح سرمی روی تحت نمونه‌گیری از خون ناشتا قرار گرفتند.
نتایج: میانگین سطح سرمی روی ۶۲/۲۷±۳۲/۸۵ و میانگین فرکانس وزوز گوش ۷۶/۲ ± ۹۴/۴ بوده که هر دو بین گروه‌های مختلف اختلاف معناداری داشته‌اند (۰۰۱/۰ P =). میانگین شدت وزوز گوش نیز ۵۶/۴ ± ۷۷/۷ بوده است و بین گروه‌های مختلف اختلاف معناداری نداشته است (۶۷۷/۰ P =). سطح سرمی روی و فرکانس وزوز گوش با ضریب همبستگی ۲۰۵/۰ (۰۳۲/۰ P =) و سطح سرمی روی و میزان شدت وزوز گوش با ضریب همبستگی ۲۴۹/۰ باهم در ارتباط بوده‌اند (۰۰۹/۰ P =).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر تأثیر مثبت سطح سرمی روی بر میزان شدت و فرکانس وزوز گوش مشخص شده است به‌گونه‌ای که با کاهش سطح سرمی روی این مقادیر در فرکانس‌های پایین‌تر بروز می‌یابند.
