جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای بهرامی احمدی

محمد حسن نصیری کاشانی، امیر بهرامی احمدی، ماشاالله عقیلی نژاد، مرجان شمس پور، الهه کبیر مکمل خواه،
دوره ۷، شماره ۴ - ( فصلنامه علمی تخصصی طب کار یزد ۱۳۹۴ )
چکیده

مقدمه: ویژگی های شخصیتی و فردی شاغلان از مهمترین عوامل تاثیر گذار بر کیفیت کاری آنها می باشد. مطالعات مختلف نشان داده است که تفاوت های شخصیتی بر نحوه عملکرد و رفتار شاغلان اثر گذاشته، به نحوی که ویژگی های رفتاری کارکنان، اثر بالقوه ای بر شکل دهی جو سازمانی و در نهایت بهره وری سازمان خواهد داشت. آگاهی از شخصیت افراد می­تواند به مدیران سازمان کمک کند تا افراد واجد شرایط را در پست­های مختلف سازمان گماشته و این کار به نوبه خود باعث خواهد شد جابه­جایی کارکنان کاهش و رضایت شغلی آنان افزایش یابد. بر این اساس این مطالعه با هدف تعیین رابطه بین رضایت شغلی و ویژگی‌های شخصیتی در بین امدادگران جمعیت هلال احمر تهران طراحی شده است.

روش ها: در قالب یک مطالعه مشاهده ای مشاهده ای تحلیلی و به روش مقطعی تعداد ۱۹۹ نفر از امدادگران جمعیت هلال احمر شمیرانات و شهر ری استان تهران وارد مطالعه شدند. برای جمع­آوری اطلاعات در این مطالعه از ابزار پرسشنامه نئو برای ارزیابی ویزگی های شخصیتی و پرسشنامه بری فیلد و روث برای ارزیابی رضایت شغلی استفاده شد.

یافته ها: در این مطالعه، ۱۰۲ (۳/۵۱%) نفر از امدادگران از شغل خود رضایت داشته و ۹۷ نفر (۷/۴۸%) نیز از شغل خود رضایت نداشتند. ویژگی شخصیتی با تعهد بیشترین رضایت و امدادگران دارای شخصیت روان رنجور کمترین میزان رضایت را از شغل خود داشتند. در این مطالعه ارتباط معنی داری بین ویژگی های شخصیتی امداد گران و رضایت مندی آنها از شغل خود وجود داشت.

نتیجه گیری: توجه هر چه بیشتر سازمان به ویژگی‌های شخصیتی افراد و فراهم کردن محیطی که افراد احساس تعهد و پایبندی بیشتری به سازمان داشته باشند، می­توان زمینه را برای ایجاد عملکرد بهتر کارکنان و در نتیجه بهره­وری بالاتر در سازمان فراهم نماید. 


لیلا خدمتی همپا، ماشااله عقیلی نژاد، زهرا آرتین، امیر بهرامی احمدی، نگین کثیری،
دوره ۱۶، شماره ۴ - ( فصلنامه علمی تخصصی طب کار یزد ۱۴۰۳ )
چکیده

مقدمه: با توجه به این که استرس شغلی در میان کارکنان بهداشت و درمان می‌تواند به طور منفی بر توانایی کاری آنها تأثیر بگذارد، ظرفیت کاری آنها را کاهش دهد و منجر به نارضایتی شغلی، فرسودگی شغلی و نتایج ضعیف جسمی و روانی شود، مطالعه حاضر برای ارزیابی تأثیر درد کمر و سطح استرس بر شاخص توانایی کاری در میان کارکنان بهداشت و درمان در یکی از بیمارستان‌های سطح سوم ایران طراحی شد.
روش بررسی: مطالعه مقطعی حاضر بر روی کارکنان بهداشت و درمان یکی از بیمارستانهای شهر تهران در سال ۱۴۰۱ انجام شد. شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در میان شرکت‌کنندگان مطالعه توسط پرسشنامه اسکلتی-عضلانی نوردیک ارزیابی شد. علاوه بر این، توانایی کاری و سطح استرس شغلی شرکت‌کنندگان به ترتیب توسط شاخص توانایی کاری (WAI) و پرسشنامه استرس HSE ارزیابی شد.
نتایج: سطح پایین استرس شغلی در میان کارکنان بهداشت و درمان ارتباط معنی‌داری با تعداد ساعات کاری در روز(P=۰,۰۲)  و در هفته(P=۰,۰۰۴)  داشت. علاوه بر این، کارکنان بهداشت و درمانی که در یک هفته گذشته درد کمر نداشتند، توانایی کار کردن ساعات بیشتری در روز نسبت به دیگران داشتند(P-value=۰,۰۱) . همچنین در مدل رگرسیون خطی، رابطه بین شاخص توانایی کاری (WAI)  و استرس شغلی و عنوان شغلی همچنان معنی‌دار باقی ماند (P<۰,۰۵).
نتیجه‌گیری: پرداختن به استرس شغلی و ارتقاء رفاه کارکنان برای بهبود بهره‌وری کاری و سلامت کلی ضروری است. اجرای مداخلات هدفمند و انجام تحقیقات بیشتر می‌تواند به طور موثری در دستیابی به این اهداف کمک کند.




صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه طب کار می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Occupational Medicine Quarterly Journal

Designed & Developed by : Yektaweb