سید تقی میر محمدی، سیده زهرا حسینعلی پور، آرام تیرگر، بیژن شعبانخانی،
دوره ۱۱، شماره ۱ - ( فصلنامه علمی تخصصی طب کار یزد ۱۳۹۸ )
چکیده
مقدمه: دندانپزشکان، به‌دلیل مواجهه شغلی با آمالگام، در معرض استنشاق بخار جیوه هستند که سلامتی آن‌ها را به مخاطره می‌اندازد. هدف از انجام این مطالعه تعیین تأثیر بخار جیوه بر غلظت جیوه ادرار دانشجویان و متخصصان دندانپزشکی یکی از دانشکده‌های دندانپزشکی ایران بود.
روش بررسی: جامعه مورد مطالعه شامل ۴۰ نفر از دانشجویان و ۱۰ نفر اساتید دندانپزشکی بودند. نمونه ادرار در پایان وقت کاری جمع‌آوری و غلظت جیوه آن با روش طیف‌سنجی جذب اتمی بخار سرد اندازه‌گیری شد. پرسشنامه‌ای به منظور تعیین تاثیر برخی عوامل شخصی و محیطی بر میزان جیوه ادراری توسط افراد تکمیل شد. آنالیز اطلاعات با استفاده از نرم افزار spss انجام شد.
یافته‌ها: میانگین جیوه ادرار دانشجویان دندانپزشکی μg/l ۳۴/۴ ± ۱۸/۱۵ و متخصصین ترمیمی μg/l ۰۵/۱ ± ۱۱/۴ بدست آمد. اختلاف معنی داری بین غلظت ادراری جیوه در دو گروه فوق وجود داشت (۰/۰۰۱>P). در اساتید بین جیوه ادراری و ساعت کاری در روز همبستگی منفی بدست آمد (r=-۰/۷۸۹ ،P=۰/۰۰۷). همچنین در این مطالعه بین جیوه ادراری با جنس، سن، نوع آمالگام مصرفی، مصرف سیگاری و تعداد ترمیم های آمالگامی از لحاظ آماری ارتباط معنی‌داری وجود داشت.
نتیجه‌گیری: اگرچه سطح جیوه ادراری تمام نمونه‌ها از مقدار توصیه شده توسط ACGIH کمتر بود با این حال توصیه می‌شود به طور مرتب میزان جیوه محیط کار دندانپزشکان ارزیابی گردد.
