دکتر مریم ملک، دکتر میرسعید عطارچی، دکتر ماشاءاله عقیلی نژاد، دکتر صابر محمدی، دکتر ضرغام صادقی، دکتر سعید خدادادیان،
دوره ۳، شماره ۲ - ( فصلنامه علمی تخصصی طب کار یزد ۱۳۹۰ )
چکیده
چکیده
مقدمه: چشم یکی از حساس‌ترین ارگان‌های بدن است، مسلماّّ آسیب به آن علاوه برعارضه جسمی می‌تواند شخص را برای دوره‌ای طولانی و یا حتی تا آخر عمر از کار مفید باز دارد. با توجه به اهمیت حوادث چشمی ناشی از کار، دراین مطالعه به بررسی فراوانی این آسیب در کارگران معدن پرداخته شده است.
روش بررسی: طی مطالعه‌ای از نوع توصیفی گذشته نگر، پرونده پزشکی تمامی کارگران معدن‌کار در معادن تحت نظارت سازمان توسعه نوسازی معادن کشور در فاصله سالهای ۱۳۸۷-۱۳۸۲ بررسی شد. سابقه ترومای وارده تمامی کارگران بررسی و از میان آنان کسانی که دچار ترومای ناحیه اربیت بودند انتخاب شدند. علاوه بر شیوع ترومای چشمی، تاثیر سن و روند بروز و فراوانی ترومای چشمی در طی سالهای ۱۳۸۷-۱۳۸۲ ارزیابی و توسط آنالیز کیفی CHI –SQUARE با هم مقایسه شد.
یافته‌ها: از میان ۷۱۰۰ مورد حادثه شغلی، ۳۷۷ مورد (۳/۵%) ترومای چشمی گزارش شد. بیشترین شیوع ترومای چشمی در گروه سنی ۵۹-۵۰ سال (۳/۲۵%) و سپس در گروه سنی کمتراز ۲۰ سال(۴/۲۰%) و کمترین شیوع ترومای چشمی نیز در گروه سنی بالای ۶۰ سال دیده شد. تفاوت آماری معنی داری در فراوانی آسیب‌های چشمی بین سالهای مختلف مشاهده نشد(۰۵/۰>P). شایع‌ترین زمان رخداد حادثه نیز در فصل تابستان و بین ساعات ۸ الی ۱۰ صبح بود.
بحث و نتیجه‌گیری: نیروی بدنی کمتر در سنین بالاتر و تجربه کاری کمتر در سنین پایین‌تر می‌تواند از دلایل بروز حوادث چشمی در این رده‌های سنی باشد. عدم کاهش تروماهای چشمی از سالی به سال دیگر نشان از عدم بهبود سیستم‌های ایمنی محیط کار دارد .
