محمود صادقی خراشاد، احسان رضائیان، امیراحسان عبداله نژاد،
دوره ۱۲، شماره ۳ - ( فصلنامه علمی تخصصی طب کار یزد ۱۳۹۹ )
چکیده
مقدمه: آتش‌نشانان در معرض ریسک بالای ابتلا به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) قرار دارند و کیفیت زندگی (QoL) در افراد مبتلا به PTSD به‌طور جدی در خطر است. پژوهش حاضر به‌منظور بررسی رابطه اختلال استرس پس از سانحه و ابعاد گوناگون کیفیت زندگی در بین آتش‌نشانان شهر بیرجند انجام شد.
روش بررسی: در این پژوهش تحلیلی-مقطعی، کلیه کارکنان آتش‌نشانی شهر بیرجند در سال ۱۳۹۷ به روش سرشماری انتخاب شدند (۹۶=N)؛ وضعیت PTSD و QoL به ترتیب به‌وسیله نسخه فارسی پرسشنامه‌های Mississippi (Eshel) و WHOQOL-BREF سنجش گردید. پایایی درونی گونه‌های فارسی این دو مقیاس با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب ۹۲/۰ و بیش از ۷/۰ گزارش شده است. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم‌افزار SPSS ویرایش ۲۱ و آزمون‌های مقایسه‌ایT-test مستقل، آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه، آزمون تعقیبی توکی و آزمون همبستگی پیرسون صورت گرفت.
نتایج: اغلب آتش‌نشانان (۵/۷۰ درصد) از علائم اختلال استرس پس از سانحه متوسط (۷/۱۱±۲/۷۹) رنج می‌برند. بر اساس مقیاس خودگزارشی، ۷/۵۳ درصد آتش‌نشانان کیفیت زندگی خود را خوب ارزیابی می‌کنند و ۲/۴۳ درصد آتش‌نشانان از وضعیت سلامت خود راضی هستند. تحلیل‌های آماری نشان داد که بین نمره PTSD و حیطه‌های سلامت روانی (۰۳/۰P=)، روابط اجتماعی (۰۰۲/۰P=) و سلامت محیط (۰۰۴/۰P=) ارتباط معنادار آماری معکوس وجود دارد و بین نمره PTSD و حیطه سلامت فیزیکی هیچ رابطه معنادار آماری یافت نشد (۰۸/۰P=).
نتیجه‌گیری: یافته‌ها حاکی از وجود نرخ بالای PTSD در بین آتش‌نشانان و رابطه منفی آن با ۳ حیطه کیفیت زندگی آنان می‌باشد؛ با این وجود اغلب آتش‌نشان سلامت و کیفیت زندگی خود را خوب ارزیابی کردند. پیاده‌سازی استراتژی‌های مقابله با اختلالات روانی در بین آتش‌نشانان باعث کاهش علائم PTSD و افزایش هرچه بیشتر کیفیت زندگی آنان خواهد شد.
