نجمه قریبیان، مریم معاون سعیدی، نسیم خواجویان، محسن صاحبان ملکی،
دوره ۱۵، شماره ۳ - ( فصلنامه علمی تخصصی طب کار یزد ۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه: دانستن فاکتورهایی که منجر به رضایت شغلی میشوند برای کارمندان و کارفرمایان حائز اهمیت میباشد تا از این طریق محیط کار را بهبود ببخشند. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط رضایت‌مندی شغلی با شیوع علائم اسکلتی-عضلانی در کارکنان بیمارستان علامه بهلول گنابادی در سال ۱۴۰۰ میباشد.
روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی است که بر روی ۱۰۷ نفر از کارکنان بیمارستان علامه بهلول گناباد در سال ۱۴۰۰ انجام شد. چک‌لیست اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه استاندارد نوردیک، پرسشنامه رضایت شغلی مینه‌سوتا برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد. داده‌ها پس از گردآوری وارد نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۴ شد و بـا استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی مورد تفسیر قرار گرفت. سطح معنی‌داری برای همه تحلیل‌ها کمتر از ۰۵/۰ در نظر گرفته شد.
نتایج: میانگین سنی کل شرکت‌کنندگان ۴۵/۶ ±۱۰/۳۱ و میانگین نمره رضایت شغلی ۳۴/۱۰ ±۰۸/۵۵ بود که با توجه به پرسشنامه رضایت شغلی مینه‌سوتا ۴۸ نفر رضایت متوسط و ۵۹ نفر رضایت نامطلوب داشتند. بین علائم اسکلتی-عضلانی و رضایت شغلی ارتباط معناداری وجود نداشت اما بااین‌حال علائم اسکلتی-عضلانی در افراد با رضایت شغلی نامطلوب بیشتر بود.
نتیجه‌گیری: شیوع اختلالات اسکلتی عضلاتی و نارضایتی شغلی در کارکنان بیمارستان بالاست که می‌تواند در کاهش بازده کاری و ازکارافتادگی آن‌ها نقش مهمی داشته باشد. بنابراین با توجه به جایگاه ویژۀ کارکنان بیمارستان در سیستم نظام سلامت، اقداماتی برای بهبود وضعیت ارگونومی محل کار و رفع مشکلات روحی و روانی این افراد توصیه می‌شود.
