فصلنامه طب کار

مقدمه: خستگی یکی از عوامل بروز عوارض و بیماری‌ها و ایجاد حوادث ناشی از کار بوده و باعث کاهش بازدهی در کار می‌گردد. هدف از این مطالعه بررسی وضعیت خستگی کارگران شرکت نورد و تولید قطعات فولادی استان تهران و مقایسه میزان خستگی در دو شیفت ثابت و در گردش بود. روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی – تحلیلی بوده که بر روی ۱۸۰ کارگر شرکت نورد و تولید قطعات فولادی در دو شیفت ثابت (شیفت صبح) و در گردش (شیفت شب) صورت گرفته است. جمع‌آوری اطلاعات در این مطالعه به صورت حضوری و با استفاده از چک‌لیست استاندارد، انجام پذیرفت. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS مورد آنالیز قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بالاترین میزان خستگی در کارگران شیفت ثابت و شیفت در گردش به ترتیب با امتیاز ۶ و ۷ و سطح خستگی ۴ قرار دارد. با استفاده از آزمون من ویتنی میانگین امتیاز تمام نشانه‌های مرتبط با خستگی در کارگران شیفت در گردش از شیفت ثابت بیشتر بوده و از نظر آماری این تفاوت معنادار می‌باشد. مقایسه بین وظایف از نظر میزان خستگی با استفاده از آزمون کروسکال والیس نشان داد که بیشترین میزان خستگی در قسمت انبار بود. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که میزان خستگی در کارگران مورد مطالعه بسیار بالاست و با استفاده از تمهیداتی مانند کاهش ساعات کاری، استراحت و نرمش در حین کار، توجه کافی به نیازهای انسانی کارگران و بهبود نظام کاری می‌توان این معضل را کاهش داد.

مقدمه: آتش‌نشانان برای حفاظت در برابر خطرات در طول کار نیازمند استفاده از لباس‌های حفاظتی هستند. ترکیب اثرات استرس حرارتی ایجاد شده در اثر فعالیت‌های عضلانی و لباس‌های حفاظتی، منجر به سطح  بالایی از استرین در سیستم تنظیم کننده حرارت بدن می‌گردد. هدف از این مطالعه بررسی استراتژی خنک‌کننده فرو بردن دست و ساعد در آب برای کاهش استرین حرارتی ناشی از لباس حفاظتی آتش نشانان بوده است.

روش بررسی: در این پژوهش ۱۴ داوطلب از آتش‌نشان حرفه‌ای شرکت داشتند. هر داوطلب بعد از پوشیدن تجهیزات حفاظتی بر روی صندلی نشسته پارامتر‌های میزان ضربان قلب، دمای عمقی و میانگین دمای پوست به عنوان شاخص پایه اندازه‌گیری شد، سپس بر روی تردمیل با سرعت Km/h ۵ وشیب ۵/۷% به مدت ۲۰ دقیقه راه رفتند. سپس بر روی صندلی نشسته و در یک دوره بازیابی ۱۵ دقیقه‌ای بصورت غیرفعال(کنترل) هر ۵ دقیقه پارامترهای استرین حرارتی اندازه‌گیری شدند. در ادامه طبق پروتکل قبل افراد روی تردمیل راه رفته و بعد از ۲۰ دقیقه طی یک دوره‌ی بازیابی مداخله‌ای، فرد ۱۵ دقیقه بر روی صندلی نشسته دست و ساعد خود را در آب قرار دادند و پارامترهای استرین حرارتی هر ۵ دقیقه مورد پایش قرار گرفتند. تحلیل‌های آماری نیز با کمک مدل برآوردی تعمیم‌یافته انجام گرفت.

نتایج: نتایج معادلات برآوردی تعمیم­یافته در مدل تک متغیره حاشیه­ای طولی برای پاسخ‌های فیزیولوژیک استرین حرارتی دمای عمقی، دمای پوست و ضربان قلب، قبل و بعد از زمان مداخله اختلاف معنی‌داری(۰۵/۰>P ) را نشان می‌دهد.

نتیجه‌گیری: در شرایطی که آتش‌نشان مواجهات متعددی را با استرین حرارتی در زمان‌های کوتاه دارند،. استراتژی خنک‌کننده فرو بردن دست و ساعد در آب می‌تواند یک راه عملی و ساده مورد استفاده قرار گیرد.