مقدمه: از جمله بیماریهای شغلی ناشی از عوامل ارگونومیک، اختلالات اسکلتی‌ـ عضلانی می‌باشند، این مطالعه با هدف تعیین فراوانی اختلالات اسکلتی‌ـ عضلانی در یک صنعت تولید قطعات خودرو انجام شده است.
روش بررسی: این مطالعه بر روی ۹۴ نفر از کارگران یک کارخانه تولید قطعات خودرو صورت گرفت. روش نمونه‌گیری به صورت سرشماری بود. در این مطالعه از پرسشنامه نوردیک جهت بررسی ناراحتی‌های اسکلتی‌ـ عضلانی و از روش RULA جهت ارزیابی وضعیت‌های بدنی استفاده شد. داده‌ها پس از جمع‌آوری توسط نرم‌افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: میانگین سن کارگران مورد مطالعه ۴۴/۳۰ سال و محدوده سنی آنها بین ۲۰ تا ۵۶ سال و بیشترین فراوانی مربوط به گروه سنی ۲۹-۲۰ سال (۱/۵۲%) بود. همچنین میانگین سابقه کار افراد ۲/۵ سال بود. بر اساس نتایج به دست آمده از پرسشنامه نوردیک، ۲/۷۰% افراد مورد مطالعه در طی ۱۲ ماه گذشته حداقل در یکی از نواحی دستگاه اسکلتی‌ـ عضلانی دچار درد و ناراحتی بوده‌اند. بر اساس ارزیابی RULA ۹/۵۰% از وضعیت‌های ارزیابی شده دارای امتیاز نهایی ۷ بودند که در سطح اولویت اقدام اصلاحی چهار قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین سن و سابقه کار با اختلالات اسکلتی‌ـ عضلانی ارتباط معنی‌داری وجود داشت.
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که اختلالات اسکلتی‌ـ عضلانی در نواحی کمر از بیشترین فراوانی برخوردار است. با توجه به اینکه در بین وضعیت‌های ارزیابی شده سطح خطر ۴ دارای بیشترین فراوانی (۹/۵۰%) می‌باشد، انجام فوری مداخلات ارگونومیک برای نیمی از کارگران این کارخانه ضروری به نظر می‌رسد.
