فصلنامه طب کار

مقدمه: بار ذهنی کار، مجموعه عواملی که بر فرآیند ذهنی پردازش اطلاعات، تصمیم‌گیری و عکس‌العمل فرد در محیط کار تاثیر می‌گذارد است. مطالعه حاضر با هدف تعیین بار ذهنی کار و فاکتور عوامل تاثیرگذار بر آن در پرسنل فوریت‌های اورژانس در حین انجام ماموریت‌های پیچیده نجات و انتقال مصدومین انجام شد.

روش بررسی: این مطالعه مقطعی، بر روی ۹۶ نفر پرسنل فوریت‌های اورژانس شهر اصفهان در سال ۱۳۹۲ صورت گرفت. جهت جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد بار ذهنی NASA-TLX که شامل ۶ مقیاس نیازهای ذهنی، نیازهای فیزیکی، نیازهای زمانی، نحوه عملکرد، میزان تلاش و سطح ناامیدی می‌باشد، استفاده شد و نمره بار ذهنی از طریق نرم‌افزارNASA-TLX  مشخص گردید. سپس داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS نسخه ۱۸ و با استفاده از آزمون‌های آماری کولموگرف اسمیرنوف، تی مستقل، اسپیرمن و رگرسیون خطی چند متغیره تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج: میانگین نمره بار ذهنی افراد مورد مطالعه در عملیات‌های پیچیده اورژانس با توجه به وزن و درجه هر یک از مقیاس‌های شش گانه (۸۱/۴±۲۵/۸۱)، محاسبه گردید که بیشترین نمره در مقیاس‌های شش‌گانه بار ذهنی کار NASA-TLX مربوط به نمره نیازهای ذهنی(۱۴/۸±۱۰/۹۰) و کمترین نمره مربوط به ناامیدی(۰۱/۸±۲۰/۵۵) پرسنل اورژانس در انجام ماموریت‌های پیچیده می‌باشد.

نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که پرسنل فوریت‌های اورژانس در انجام ماموریت کمک به مصدومین و بیماران در معرض بار ذهنی کار بالایی می‌باشند که مهمترین علل آن می‌تواند ناشی از نیاز به سرعت عمل، تصمیم‌گیری‌های مهم و انتقال سریع بیماران به مراکز درمانی باشد. این بار ذهنی می‌تواند منجر به افزایش خطا در کارکنان گردد، لذا انجام مداخله‌های ارگونومیکی و روانشناختی جهت کاهش خطاهای انسانی، استرس و خستگی شغلی در این کارکنان، پیشنهاد می‌گردد.

واژه‌های کلیدی: بار ذهنی کار، شاخص NASA-TLX، پرسنل فوریت‌های اورژانس