جستجو در مقالات منتشر شده


۳ نتیجه برای آتش نشانان

جلال منصوری، مهرداد فتحی، دکتر سید رضا عطارزاده حسینی،
دوره ۹، شماره ۳ - ( ۴-۱۳۹۶ )
چکیده

مقدمه: آتش نشانی در زمره طاقت فرساترین و خطرناک­ترین مشاغل است به طوری که ۹۶ درصد مرگ‌های در حال خدمت آتش نشانان در افراد بالای ۴۰ سال گزارش شده است. در طی انجام وظایف واقعی و شبیه سازی شده آتش نشانی و اطفای حریق، فعالیت بالای سیستم سمپاتیک و ضربان‌های قلبی بیش از ۹۵ درصد حداکثر ضربان قلب روی می‌دهد. هدف از این مقاله تعیین تاثیر افزایش سن و اضافه وزن بر شاخص‌های زیست حرکتی و عوامل خطرزای قلبی- عروقی سه گروه سنی آتش نشانان مشهد بود.
روش بررسی: در این تحقیق ۱۹۵ آتش نشان از ۲۶ ایستگاه آتش نشانی به روش نمونه­گیری طبقه­ای- تصادفی ساده انتخاب شدند و در سه گروه سنی: I: ۳۴-۲۵؛ II: ۴۴-۳۵ و III: ۵۴- ۴۵ سال قرار گرفتند. پس از اندازه­گیری ابعاد بدنی؛ توان هوازی، بی­هوازی، قدرت انفجاری، استقامت عضلانی، چابکی عمومی و قدرت گریپ دست به عنوان شاخص‌های زیست حرکتی و TG؛ TC؛ LDL-c؛ HDL-c؛ شاخص‌های آتروژنیک نمونه‌های خونی به عنوان عوامل پیشگوی خطرزای قلبی- عروقی اندازه­گیری شد. جهت مقایسه متغیرها در سه گروه سنی از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد.
نتایج: میانگین شاخص‌های زیست حرکتی و عوامل خطرزای قلبی- عروقی سه گروه سنی تفاوت معنی­دار نشان دادند(۰۵/۰>P). به عبارت دیگر، شاخص‌های زیست حرکتی و عوامل خطرزای قلبی- عروقی درگروه سنی ۲۵ تا ۳۴ سال نسبت به دو گروه دیگر در وضعیت مطلوب­تر قرار داشت.
نتیجه گیری: یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد با افزایش سن؛ آتش نشان مشهد دچار اضافه وزن و چاقی می‌شوند و هم چنین وضعیت آمادگی و سلامت جسمانی آن­ها در معرض خطر افت قرار می­گیرد.
 

آسیه مقتدری اصفهانی، علی مهداد،
دوره ۱۳، شماره ۳ - ( ۹-۱۴۰۰ )
چکیده

مقدمه: شغل آتش نشانی، از جمله مشاغل دشوار است که به علت مواجهه دائمی با خطرات جانی، از درجه استرس بالایی برخوردار است. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجیگرانه انگیزش شغلی درونی در رابطه تعهد شغلی و اخلاق حرفه ای با عملکرد فرانقش در بین آتش نشانان شهر اصفهان انجام گردید.
روش بررسی: روش پژوهش توصیفی - همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه آتش نشانان شهر اصفهان بود که از میان آنان، تعداد ۲۲۸ نفر به عنوان نمونه از طریق نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه های انگیزش شغلی درونی(گنگه و همکاران، ۲۰۱۵)، تعهد شغلی (بلاو، ۲۰۰۹)، اخلاق حرفه ای (هاکرینا، ۲۰۱۱) و عملکرد فرانقش (لی و آلن، ۲۰۰۲) بوده است. داده ها ازطریق ضریب همبستگی پیرسون و الگوی مدلسازی معادلات ساختاری تحلیل و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS۲۳ و   Smart PLS۳استفاده شد.
نتایج: نتایج نشان داد که اخلاق حرفه ای بر انگیزش شغلی درونی، عملکرد فرانقش معطوف به سازمان و افراد؛ انگیزش شغلی درونی بر عملکرد فرانقش معطوف به افراد؛ تعهد شغلی بر انگیزش شغلی درونی و عملکرد فرانقش معطوف به سازمان تأثیر مستقیم دارد (P<۰/۰۵). همچنین، مدل ارائه شده از برازش مطلوبی برخوردار است و با بررسی اثرات غیرمستقیم و میانجی از طریق روش بوت استراپینگ در نرم افزار PLS نشان داده که انگیزش شغلی درونی میانجی کننده تأثیر تعهد شغلی و اخلاق حرفه ای بر عملکرد فرانقش معطوف به افراد است.
نتیجه گیری: یافته­ های پژوهش حاضر نشان داد که اخلاق حرفه ای و تعهد شغلی از طریق انگیزش شغلی درونی سبب افزایش رفتار های فرانقش می گردد. بنابراین، به دلیل نقش و اهمیت رفتار های فرانقش در شغل آتش نشانی، توجه به این یافته مهم باید مد نظر مدیران و سیاستگزاران این سازمان قرار بگیرد.
محمد محمودی، منصور صاحب الزمانی، مهدیه آکوچکیان،
دوره ۱۵، شماره ۲ - ( ۵-۱۴۰۲ )
چکیده

مقدمه: امدادگری یکی از شغل‌هایی است که به دلیل ماهیتش بـا عوامـل تنش‌زا همراه اسـت. از جمله مشـاغلِ امـدادگری، شـغل آتـش نشـانی می باشد که به دلیل داشتن مسئولیت های آتش نشـانی و خـدمات ایمنی، با خطرات فیزیکی و شیمیایی مختلفی از جمله دماهای بالا، مواد شیمیایی، سر و صدا و ... مواجهه دارنـد. بنابراین هدف اصلی از این پژوهش، اثر و میزان ماندگاری ۸ هفته تمرینات عملیاتی- مهارتی بر تعادل داینامیک آتش نشانان بود.
روش بررسی: آزمودنی های تحقیق را ۳۴ آتش نشان مرد شهر تهران که حداقل ۵ سال سابقه شیفت مداوم را داشتند. در گروه تجربی با دامنه سنی ۵۵/۲±۰۰/۲۹ سال، قد ۶۲/۴±۴۱/۱۷۸ سانتیمتر، وزن  ۶۶/۴±۳۹/۷۷ کیلوگرم و شاخص توده بدنی ۱۶/۱±۳۱/۲۴  کیلوگرم بر متر مربع و در گروه کنترل با دامنه سنی ۳۹/۲±۷۱/۲۸ سال، قد ۳۲/۳±۴۷/۱۷۷ سانتیمتر، وزن ۱۲/۴±۰۰/۷۶ کیلوگرم و شاخص توده بدنی ۰۲/۱±۱۳/۲۴ کیلوگرم بر متر مربع بودند، انتخاب شدند.
نتایج: برای ارزیابی تعادل داینامیک از تخته تعادل عملکردی آتش نشانان استفاده شد. پایگاه تحقیقاتی در ایستگاه ۱۱۴ آتش نشانی تهران بود. تحلیل داده های حاصل از تحقیق به وسیله روش آماری آنالیز واریانس با اندازه های تکراری و برای مقایسه دو به دو گروه ها از آزمون تعقیبی بونفرونی و در سطح خطای ۰۵/۰ و با استفاده از نسخه ۲۴ نرم افزار SPSS انجام شد.
بر اساس نتایج حاصل از تحقیق، پس از مداخله تفاوت معناداری در گروه تجربی وجود داشت (۰۵/۰p) اما در گروه کنترل تفاوت معناداری وجود نداشت (۰۵/۰p).
نتیجه گیری: تمرینات عملیاتی- مهارتی توانسته فاکتورهای مهم پیشگیری از آسیب (خستگی، زمان واکنش و تعادل) را در بین آتش نشانان بهبود و ارتقا بخشد. از این رو خستگی می تواند زمان واکنش و عدم تعادل را تحت تاثیر خود قرار دهد که به تبع آن آسیب های اسکلتی- عضلانی را در بین آتش نشانان به دنبال خواهد داشت فلذا توصیه می شود برای بهبود و ارتقا فاکتورهای یاد شده جهت پیشگیری از آسیب و اثر ماندگاری، از تمرینات عملیاتی- مهارتی استفاده شود. در نهایت می توان چنین عنوان کرد که تمرینات عملیاتی- مهارتی توانسته تعادل داینامیک آتش نشانان را بهبود بخشد.
 

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه طب کار می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Occupational Medicine Quarterly Journal

Designed & Developed by : Yektaweb