۲ نتیجه برای آنتی‌اکسیدان
توکل حیدری شایسته، اکرم رنجبر،
دوره ۴، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۹۱ )
چکیده
مقدمه: گونه‌های فعال اکسیژن، اتم‌ها یا مولکول‌هایی هستند که به خاطر وجود الکترون تک در بدن موجودات، بسیار واکنش‌پذیرند و آسیب‌های جبران‌ناپذیری را به ماکرومولکول‌های بدن آنان مانند DNA، پروتئین‌ها، لیپیدها و کربوهیدرات‌ها وارد می‌سازند. در بدن سیستم‌های خاصی برای مقابله با آسیب حاصل از رادیکال‌های آزاد به وجود آمده است که به نام سیستم‌های دفاع آنتی‌اکسیدانی معروفند، زمانی که میزان تولید رادیکال‌های آزاد بیشتر از ظرفیت سیستم دفاع آنتی‌اکسیدانی باشد، استرس اکسیداتیو (Oxidative Stress) به وجود خواهد آمد. در حالت عادی در یک فرد سالم بین تولید رادیکال‌های آزاد و سیستم دفاع آنتی‌اکسیدانی توازن برقرار است اما اگر فردی در مواجهه با عواملی مانند آلاینده‌های محیطی، شغلی، داروها و هر ماده سمی قرار بگیرد تولید رادیکال‌های آزاد در بدن وی افزایش یافته و این تعادل به هم می‌خورد. هدف از این مطالعه مروری اشاره به برخی از ترکیبات شیمیایی القاء‌کننده استرس اکسیداتیو مانند آزبست، آفت‌کش‌ها، فلزات، پرتوهای اشعه X در بخش‌های رادیولوژی و گازهای بیهوشی در اتاق عمل می‌باشد که این مواد می‌توانند به عنوان عوامل خطر برای کارکنان مراکز مذکور باشد.
روش بررسی: در این بررسی با هدف بررسی میزان استرس اکسیداتیو در مشاغل مختلف، بانک‌های اطلاعاتی: Google Scholar, Pub Med, Scopus از سال ۱۹۶۰ تا ۲۰۱۲ با کلید واژه‌های "Oxidative stress" and Jobs با روش جستجوی موضوعی بررسی شد. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش شامل کلیه مقالات چاپ شده در زمینه استرس اکسیداتیو و مشاغل، تعداد (۶۰n=) مقاله از کل مقالات انتخاب و در نگارش این مقاله مورد استفاده قرارگرفت.
یافته‌ها: نتایج مطالعات مختلف نشان داد که بسیاری از افراد شاغل در مراکز گوناگون که مواجهه با آلاینده ها دارند مستعد به ایجاد استرس اکسیداتیو می‌باشند.
نتیجه‌گیری: مطالعات نشان می‌دهند که در افراد شاغل در این گونه محیط‌ها، استرس اکسیداتیو ایجاد شده منجر به انواع اختلالات و بیماری‌ها می‌گردد، لذا به این گونه افراد توصیه می‌شود که سیستم‌های دفاع آنتی‌اکسیدانی بدن خود را تقویت نموده و رژیم غذایی غنی از آنتی‌اکسیدان مانند سبزیجات و میوه‌های بیشتری را مصرف نمایند و همچنین از وسایل حفاظت فردی استفاده کنند.
سیروس چوبینه، حسین اکبرزاده، حسن نقی زاده،
دوره ۶، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۳ )
چکیده
مقدمه: فعالیت ورزشی می‌تواند موجب پراکسیداسیون لییدی حاصل از استرس اکسایشی شود، و به علاوه دریافت ترکیبات آنتی‌اکسیدانتی با تقویت سیستم دفاع آنتی‌اکسیدانتی می‌تواند در کاهش این آسیب نقش داشته باشد. این تحقیق در پی آن است که اثر مکمل‌سازی ویتامین E را بر پاسخ‌های پراکسیداسیون لیپیدی و دفاع آنتی‌اکسیدانتی متعاقب فعالیت هوازی درماندهساز، بررسی نماید.
روش بررسی: ۲۸ موش در ۴ گروه کنترل، کنترل ویتامین E و هوازی، هوازی ویتامین E قرار گرفتند، سپس موش‌های گروه مکمل، مقدار IU۲۵۰ ویتامینE به ازای هر کیلوگرم از غذای دریافتی طی یک ماه دوره مکمل‌دهی دریافت کردند. گروه‌های فعالیت یک جلسه فعالیت درماندهساز هوازی با سرعت ۲۰ متر بر دقیقه و شیب ۵% و با شدت معادل ۷۰% حداکثر اکسیژن مصرفی روی نوار گردان انجام دادند. سپس دو شاخص مالوندئید آلدئید سرم ((MDA و ظرفیت آنتی‌اکسیدانتی کل سرم (TAC)، اندازه‌گیری شدند. از آزمون‌های ANOVA و تعقیبی شفه در سطح معنی‌داری ۰۵/۰P< جهت تحلیل داده‌ها استفاده شد.
یافته‌ها: MDA سرم پس از انجام فعالیت درماندهساز به طور معنی‌داری افزایش یافت (۰۵/۰P<). اگر چه ویتامین E نتوانست به طور معنی‌داری پاسخ MDA سرم پس از فعالیت را کاهش دهد (۱۶/۰P=). با وجود این TAC سرم پس از فعالیت در گروه مصرف‌کننده ویتامین E، در مقایسه باگروه کنترل به طور معنی‌داری بالاتر بود(۰۱/۰P<).
نتیجه‌گیری :دریافت ویتامین E به صورت مکمل آنتی‌اکسیدانتی علیرغم تقویت سیستم آنتی‌اکسیدانتی تاثیر معنی‌داری بر شاخص پراکسیداسیون لیپیدی ناشی از فعالیت ورزشی ندارد.
