۲ نتیجه برای اعتبارسنجی
رضا عبدی، عادل مظلومی، غلامحسین حلوانی، امیر سیامک نمازی، کمال اعظم،
دوره ۱۱، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۹۸ )
چکیده
مقدمه: بارکاری، ساختار فرضی از فشار متحمل شده توسط یک اپراتور انسانی برای رسیدن به سطح خاصی از عملکرد میباشد. تاکنون روشهای متعددی برای ارزیابی بارکاری ارائه شده است. یکی از پرکاربردترین روشهای ارزیابی ذهنی بارکاری، روش NASA-TLX است. هدف این مطالعه، طراحی و اعتبارسنجی شاخص ارزیابی ذهنی بارکاری شغل خلبانی مبتنی بر الگوی NASA-TLX میباشد.
روش بررسی: این مطالعه، یک بررسی توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی است که در بین خلبانهای شاغل در شرکتهای هواپیمایی مسافربری انجام شد. در ابتدا خرده مقیاسهای شاخص ارزیابی بارکاری خلبانی(PALI) مبتنی بر الگوی NASA-TLX تهیه شد. سپس روایی محتوا بر اساس جدول لاوشه، توسط شاخص CVR و CVI خرده مقیاسها پذیرفته شد. در نهایت برای تعیین سازگاری درونی، شاخص PALI توسط ۳۰ خلبان در فازهای مختلف پروازی تکمیل شد و برای تعیین میزان پایایی از ضریب آلفای کرونباخ با معیار پذیرش ۷/۰ آنالیز در نرمافزار SPSS استفاده شد.
نتایج: فهرست اولیه شاخص ارزیابی ذهنی بارکاری خلبان شامل ۱۷ خرده مقیاس بود که ۱۱ خرده مقیاس آن پس از اعتبارسنجی صوری و محتوایی، با CVR کمتر از ۷۵/۰حذف شد. در نهایت پس از تقلیل، ۶ خرده مقیاس PALI نهایی شدکه ارتباط خوبی با وظایف خلبانی داشتند(۷۹/۰=CVI). آلفای کرونباخ برای شاخص PALI به میزان ۸۹/۰ بدست آمد که نشان داد این شاخص از پایایی درونی برخوردار است.
نتیجهگیری: میتوان از پرسشنامه PALI که از نظر روایی و پایایی تایید شده است، برای ارزیابی بارکاری خلبانهای مسافربری استفاده نمود.
سقراط عمری شکفتیک، سعید محمدی، مرادعلی زارعی پور، آزاد حقیقی اصل، رضیه سلطانی، فخرالدین احمدی کانرش،
دوره ۱۳، شماره ۳ - ( ۹-۱۴۰۰ )
چکیده
مقدمه: ویژگی های منحصربهفرد نانومواد، علاوه بر کاربردهای فراوانشان در علم و فناوری، می توانند تهدیدی برای سلامت انسان و محیط زیست باشند. مواجهه با این مواد، ممکن است در محیط های شغلی و یا در آزمایشگاه های تحقیقاتی اتفاق بیافتد. به جرات می توان گفت که نزدیک به نیمی از افراد دارای مواجهه شغلی با نانومواد، در محیط های آکادمیک و آزمایشگاهی فعالیت می کنند. لذا مطالعه حاضر به منظور طراحی و اعتبارسنجی یک ابزار، برای بررسی اصول ایمنی کار با نانومواد در آزمایشگاه های تحقیقاتی، انجام گرفته است.
روش بررسی: برای طراحی این ابزار از گزارش ها، دستورالعمل ها و مقالات مربوط به "روش های کار ایمن با نانومواد" استفاده شد. روایی ابزار با استفاده از شیوه لاوشه و با محاسبه مقادیر CVI و CVR سنجیده شد. بررسی پایایی ابزار به کمک ضریب آلفای کرونباخ و ضریب کاپا انجام گرفت.
نتایج: ابزار در پنج بخش "اطلاعات کلی"، "حملونقل و نگهداری نانومواد"، "کنترل های مهندسی"، "کنترل های مدیریتی" و "تجهیزات حفاظت فردی" طراحی شد. پس از بررسی روایی، ۵ گویه امتیاز لازم برای ماندن در ابزار را کسب نکردند و حذف شدند. مقدار آلفای کرونباخ برای هریک از بخش های ابزار، بیش از ۸۰/۰ محاسبه شد که نشان از "مناسب بودن" ابزار داشت.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج، به نظر می رسد ابزار مورد بررسی این مطالعه، از هرجهت برای منظور طراحیشده سازگاری دارد و آماده است به صورت پرسشنامه مورد استفاده قرار گیرد.
