محمدحسین مصدق، ابولفضل برخورداری، مهتا فولادی،
دوره ۴، شماره ۳ - ( ۱۰-۱۳۹۱ )
چکیده
مقدمه: بنزن، به عنوان یکی از ترکیبات آلی فرار در بسیاری از محیط‌های صنعتی بزرگ، کارگاه‌های کوچک، آزمایشگاه‌ها، بیمارستان‌ها و حتی در محیط‌های اداری و منزل وجود دارد که مواجهه با آن میتواند منجر به بروز عوارض متعددی از جمله سرطان گردد. هدف از انجام این مطالعه تعیین میزان کاهش بنزن موجود در هوا توسط گیاهان گلخانه‌ای دراسنا و عشقه می‌باشد.
روش بررسی: در یک مطالعه کارآزمایی آزمایشگاهی، در مجموع ۶ گیاه ۲ ساله دراسناDracaena deremensis)) و عشقه Hedera helix)) (از هر نوع ۳ گیاه) تهیه و پس از آماده‌سازی و تطابق با شرایط محیطی(رطوبت نسبی، درجه حرارت و روشنایی) و درزگیری، مقدار ۴۶ میکرولیتر بنزن به وسیله سرنگ هامیلتون به اتاقک تزریق گردید. سپس میزان غلظت بنزن در داخل محفظه در زمان و شرایط مختلف اندازه‌گیری و نمونه‌ها با روش میکرواستخراج از فاز جامد استخراج و با استفاده از دستگاه گاز کروماتوگرافی با دتکتور یونش شعله‌ای تجزیه و تعیین مقدار گردیدند.
یافته‌ها: یافته‌های مطالعه نشان داد که غلظت بنزن در اتاقک حاوی گیاه عشقه با گلدان پس از ۲۴، ۴۸، ۷۲، ۹۶ و ۱۲۰ ساعت به ترتیب به میزان ۱۲، ۳۴، ۵۰، ۹۱ و ۹۷ درصد نسبت به روز اول کاهش یافته است. همچنین غلظت بنزن در اتاقک حاوی گیاه دراسنای تنها در زمان‌های فوق به ترتیب به ۱۸، ۳۷، ۹۴، ۹۸ و ۱۰۰ درصد نسبت به غلظت اولیه کاهش یافته بود. در حالی که غلظت بنزن در اتاقک حاوی گلدان و خاک به تنهایی پس از ۲، ۲۴، ۴۸، ۷۲ ، ۹۶و ۱۲۰ ساعت به ترتیب به ۲، ۲۱، ۴۲، ۵۵، ۷۱ درصد نسبت به میزان اولیه کاهش یافته بود. میزان کاهش بنزن توسط دراسنا بیشتر از عشقه بود.
نتیجهگیری: دراسنا و عشقه به طور قابل توجهی بنزن را جذب نموده است بنابراین می‌توان با قرار دادن این گیاهان در آزمایشگاه‌ها، کارگاه‌های کوچک، منزل و محیط‌های مشابه حاوی بخارات بنزن، غلظت آنها را به طور قابل توجهی کاهش داد.
