محمد زارع زاده، محمد صادق ابوالحسنی، سیما اسلامی، الهه سالاری خواه، فرزانه باقری، ابراهیم سلمانی،
دوره ۵، شماره ۳ - ( ۸-۱۳۹۲ )
چکیده
مقدمه: ریسک یا خطر همان تهدید ناشی از رویداد یا اقدامی است که به طور نامطلوبی توانایی یک سازمان را در دستیابی به اهدافش تحت تاثیر قرار می‌دهد. در واقع مدیریت ریسک عبارتست از فرایند شناسایی، ارزیابی و کنترل ریسک‌های اتفاقی بالقوه‌ای که مشخصاً پیشامدهای ممکن آن خسارت یا عدم تغییر در وضع موجود باشد. این پژوهش با هدف شناسایی وضعیت مدیریت خطر در بیمارستان شهید دکتر رهنمون انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی توصیفی روی پرستاران بیمارستان شهید رهنمون انجام شد. گردآوری داده‌ها بر اساس پرسشنامه و به طور سرشماری در اختیار کلیه پرستاران به تعداد۲۵۰ نفر قرار گرفت. این پرسشنامه ۶ متغیر میزان شناخت کارکنان از مدیریت ریسک، وضعیت سامان‌دهی مدیریت ریسک، وضعیت سیاست‌ها ورویه‌ها، وضعیت آموزش مدیریت ریسک، جایگاه مدیریت ریسک و نظارت بر تحلیل، ارزیابی و کنترل ریسک را در ۴۵ سوال در مقیاس لیکرت ۵ گزینه‌ای مورد بررسی قرار داد و داده‌ها نیز در نرم‌افزار Excel آنالیز شدند.
یافته‌ها: میزان شناخت کارکنان از مدیریت ریسک امتیاز ۱۸/۰±۴/۲، وضعیت سامان‌دهی مدیریت ریسک امتیاز ۱۳/۰±۲۷/۲، وضعیت سیاست‌ها و رویه‌ها امتیاز۰۲/۰±۱۷/۲، وضعیت آموزش مدیریت ریسک امتیاز ۰۴/۰±۱۸/۲، جایگاه مدیریت ریسک امتیاز ۰۸/۰±۶۵/۲، نظارت بر تحلیل، ارزیابی و کنترل ریسک امتیاز ۰۵/۰±۷۹/۲ را به خود اختصاص داد.
نتیجه‌گیری: با توجه به امتیازات به دست آمده در حیطه ۶ مولفه مدیریت ریسک، وضعیت کلی مدیریت ریسک در بیمارستان شهید رهنمون یزد در حد ضعیف ارزیابی گردید. به نظر می‌رسد نظام حاکمیت بالینی، تدوین برنامه‌های آموزشی،اتخاذ خط‌مشی‌ها و روش‌های اجرایی و استقرار برنامه‌های نظارتی در راستای جاری سازی مدیریت ریسک باید به صورت جدی در بیمارستان‌ها دنبال شود.
