خسرو صادق نیت حقیقی، سمیرا جوراب باف مطلق، امید امینیان،
دوره ۶، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۳ )
چکیده
مقدمه: با وجود توسعه حمل و نقل جاده‌ای در ایران، خطر تصادفات و مرگ و میر ناشی از آن در دهه‌های اخیر در حال افزایش است. سالانه بیش از ۲۲ هزار نفر در ایران بر اثر تصادفات جاده‌ای جان خود را از دست می‌دهند. تعداد زیادی از این تصادفات، ناشی از کیفیت خواب نامناسب رانندگان حرفه‌ای است. از مهمترین عواقب کیفیت خواب نامطلوب در رانندگان، کاهش میزان کارآیی آنان است. این مطالعه جهت بررسی کیفیت خواب در رانندگان حرفه‌ای و عوامل موثر بر آن طراحی شده است.
روش بررسی: این مطالعه از نوع مقطعی بوده و در سال ۱۳۹۰ انجام شده است. ۱۵۰۰ نفر از رانندگانی که به کلاس‌های آموزش رانندگان مراجعه می‌کردند، انتخاب شدند. جهت جمع‌آوری اطلاعات، از پرسشنامه‌ای شامل اطلاعات شخصی و شغلی و برای بررسی کیفیت خواب از پرسشنامه پیتزبورگ (PSQI) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمـون‌های آماری T-test،Chi-square و رگرسیون لجستیک با نرم‌افزار SPSS۱۱,۵ تحلیل شدند.
یافته‌ها: میانگین سنی رانندگان ۴/۹±۶۶/۳۶ سال و میانگین ساعات کار روزانه ۵/۲±۳/۹ بود. حدود ۲۴% رانندگان، سابقه مصرف سیگار را گزارش کردند. ۴/۱۴% رضایت شغلی نامطلوب داشتند و ۱/۳۰%، به صورت چرخشی رانندگی می‌کردند. میانگین نمره پیتزبورگ ۷۵/۲±۵۷/۵ بوده و ۳/۶۲%، نمره بالاتر از ۵ داشتند. رگرسیون لجستیک نشان داد که مصرف سیگار، رضایت شغلی، کار چرخشی و تعداد ساعات کار در روز مهمترین فاکتورهای موثر بر کیفیت خواب رانندگان می‌باشند.
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که شیوع کیفیت خواب نامناسب در رانندگان حرفه‌ای ایران بالاست.
