حسین فلاح، رضا خانی جزنی، ابوالفضل برخورداری، محمدعلی لحمی، غلامحسین حلوانی، محمد موحدی،
دوره ۴، شماره ۱ - ( ۷-۱۳۹۱ )
چکیده
مقدمه: صنعت سفالگری با داشتن قدمت چندین هزار ساله هنوز ماهیت دستی بودن را حفظ نموده که این موضوع، احتمال ابتلای سفالگران به اختلالات اسکلتی-عضلانی را دو چندان کرده است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی و ارزیابی ریسک فاکتورهای آن با استفاده از روش ( OCRA(Occupational Repetitive Actions Indexدر سفالگران شهرستان میبد در سال ۱۳۸۸ صورت پذیرفت.
روش بررسی: این مطالعه به صورت توصیفی- تحلیلی و به روش مقطعی و جامعه هدف، کلیه سفالگران شاغل در کارگاه‌های سفالگری شهرستان میبد می‌باشد. اطلاعات مربوط به شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی به وسیله پرسشنامه‌ی نوردیک و از طریق مصاحبه و همچنین جهت بررسی عوامل خطرزای اختلالات اسکلتی-عضلانی از روش OCRA، بهره گرفته شد.
یافته‌ها: نتایج پرسشنامه نوردیک نشان داد که حدود ۳/۵۹% از سفالگران در یک سال گذشته دارای اختلالات اسکلتی-عضلانی در حداقل یکی از اندام‌های فوقانی خود بودند همچنین گروه سفالگران با فعالیت چرخ‌کاری، دارای بیشترین درصد نفرات دارای اختلالات اسکلتی-عضلانی در اندام‌های فوقانی بودند(۴/۳۴%). استفاده از آزمون آماری T مستقل نشان داد اختلاف معنی‌داری بین میانگین نمره نهایی شاخص OCRA در سفالگران دارای اسکلتی-عضلانی اندام‌های فوقانی و سفالگران فاقد این اختلالات وجود دارد(۰۴۷/۰P=).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج بدست آمده از ارزیابی با روش OCRA باید هر چه سریع‌تر انجام اقدامات اصلاحی و معاینات دوره‌ای جهت شناسایی زودرس این اختلالات، توسط مسئولین ذی‌ربط مدنظر قرار گیرد.
ویداسادات انوشه، غلامحسین حلوانی، حسین فلاح، علی حاجی حسینی، رضا جعفری ندوشن، حسین فلاح زاده،
دوره ۱۰، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۹۷ )
چکیده
چکیده
مقدمه:
اختلالات اسکلتی-عضلانی از شایع ترین آسیب های ناشی از کار به خصوص در صنایع دستی محسوب می گردد. شرایط کار در صنعت کاربافی باعث شده اختلالات اسکلتی-عضلانی (MSDs) از جمله مشکلات شغلی شایع در این حرفه در بین زنان باشد. به این منظور تحقیق حاضر با هدف تعیین شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در اندام های گوناگون کاربافان، ارزیابی پوسچر کاربافان و ایستگاه‌های کارکاربافی، تعیین ریسک فاکتورهای ارگونومیک و فردی موثر در وقوع اختلالات اسکلتی-عضلانی صورت گرفته است.
روش بررسی:
این مطالعه یک بررسی مقطعی از نوع توصیفی-تحلیلی بوده که به ارزیابی ارگونومیک ریسک ابتلا به اختلالات اسکلتی عضلانی ناشی از کار بافندگی بر روی ۱۵۲ نفر از کاربافان شهرستان میبد پرداخته است.
با استفاده از ابزار گردآوری اطلاعات که عبارت بود از پرسشنامه ویژگی های دموگرافیک و شغلی، پرسشنامه نوردیک و BODY MAPمیزان شیوع علائم اختلالات اسکلتی - عضلانی اندام های فوقانی مورد بررسی قرار داده سپس با فیلم برداری از روند کار کاربافان و وضعیت بدنی آنان و با بررسی فیلم ها با استفاده از نرم افزار OCRAبه هر وظیفه کاری نمره‌ی پوسچر اختصاص داده شد.
در پایان آنالیز داده ها توسط آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و t-Test با استفاده از نرم افزار SPSS‐۲۰ انجام گرفت.
یافته ها:
نتایج بررسی‌ها Ocra نشان داد بیشترین فراوانی بروز درد در سال گذشته در اندام‌های مختلف بدن در کاربافان مربوط به گردن ،شانه بوده است و میانگین شاخصocra برابر با ۶۵/۳است و در ناحیه قرمز (خطر بالا )قرار دارند و ۴/۶۴% از افراد در معرض خطر بالا بودند از این رو بررسی‌ها نشان دادند درصد مواجهه با خطر سطح ۴ به مراتب بیشتر از بقیه سطح‌ها می باشد از این رو این ایستگاه‌کاری نیازمند اقدام اصلاحی سریع می باشد
و همچنین ارتباط معناداری بین سطح ریسک ocra و شیوع ناراحتی های اسکلتی عضلانی در طی ۱۲ ماه گذشته در گردن و شانه و مچ دست وجود دارد
نتیجه گیری:
براساس نتایج شاخص‌های OCRA ، کاربافان از نظر ریسک ابتلا به صدمات اسکلتی- عضلانی در رده‌های بالایی قرار دارند که نشان دهنده محیط کار و شرایط کاری نامناسب آنها است که این عامل نشان دهنده ضرورت انجام اقدامات اصلاحی است و همچنین روش OCRA را می‌تواند به عنوان یک روش مناسب برای بررسی ریسک فاکتورهای اختلالات اسکلتی-عضلانی در کاربافان به کار برد.
