محمد رضا ملکی، عظیمه قربانیان، ،
دوره ۶، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۳ )
چکیده
چکیده
مقدمه: بر اساس شاخص کار پرستاری- تجدید نظر شده (NWI-R) خود‌مختاری، کنترل فراتر از عملکرد و همکاری پزشک و پرستار سه ویژگی عملکرد حرفه‌ای پرستاری می‌باشد. در مطالعه حاضر رابطه توانمندسازی ساختاری محیط بیمارستان با عملکرد حرفه‌ای پرسنل پرستاری بررسی شده است.
روش بررسی: این پژوهش به صورت مقطعی در سال ۱۳۸۹ انجام شد. جامعه پژوهش پرستاران شاغل در یک مرکز آموزشی درمانی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی ایران بود و ۱۰۰ نفر از طریق نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند. جهت بررسی توانمندسازی ساختاری و عملکرد حرفه‌ای پرستاری به ترتیب از پرسشنامه‌های استاندارد شرایط اثر‌بخشی کار- فرم مختصر شده ۲، Conditions of Work Effectiveness Questionnaire –II (CEWQ-II) و شاخص کار پرستاری تجدید نظر شده (Nursing Work Index–Revised: NWI-R) استفاده گردید. جهت تحلیل داده‌ها آزمون تحلیل همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چند متغیره استفاده شد و به این منظور نرم‌افزار SPSS۱۶به کار رفت.
یافته‌ها: رابطه معنادار مثبت بین توانمندسازی ساختاری و عملکرد حرفه‌ای پرستاری تایید شد(۰۱/۰P≤). همچنین سه زیر مقیاس توانمندسازی ساختاری یعنی توانمندسازی کلی، دسترسی به فرصت و دسترسی به منابع توانسته ۱/۵۱% تغییرات عملکرد حرفه‌ای پرستاری را تبیین نماید.
نتیجه‌گیری: گرچه بیمارستان مورد بررسی از نظر عملکرد حرفه‌ای پرستاری، خود‌مختاری، کنترل فراتر از عملکرد و همکاری پزشک و پرستار امتیاز بیش از ۶۰% را کسب نموده است، اما لازم است جهت ارتقا عملکرد حرفه‌ای در این بیمارستان برنامه‌ریزی شود تا پرستاران و بیماران از پیامدهای مثبت عملکرد حرفه‌ای در بیمارستان بهره‌مند شوند و با توجه به رابطه توانمندسازی ساختاری و عملکرد حرفه‌ای پرستاری، لازم است سازه‌های توانمندسازی ساختاری در محیط کار پیاده شود.
کلید واژه‌ها: توانمندسازی ساختاری، عملکرد حرفه‌ای پرستاری، شاخص کار پرستاری تجدید نظر شده، خود‌مختاری، کنترل فراتر از عملکرد، همکاری پزشک و پرستار
