دکتر اسحاق درتاج رابری، پژمان باقری،
دوره ۳، شماره ۳ - ( ۱۰-۱۳۹۰ )
چکیده
چکیده
مقدمه: هدف از این مطالعه بررسی اپیدمیولوژیک حوادث شغلی در جمعیت فعال اقتصادی واقع در سطح شهرستان‌های مرودشت، پاسارگاد و ارسنجان طی یک دوره ۶ ساله می‌باشد.
روش بررسی: این مطالعه به روش مقطعی انجام شده و به بررسی حوادث شغلی رخ داده در بین سالهای ۸۴ تا ۸۹ در کلیه واحدهای صنعتی و تولیدی در شهرستان‌های مرودشت، پاسارگاد و ارسنجان پرداخته است و ارتباط متغیرهایی مثل علت وقوع، سابقه کار، وضعیت بیمه و نوع فعالیت و برخی متغیرهای دموگرافیک با بروز حوادث، با استفاده از آزمون مجذور کای دو سنجیده شده است.
یافته‌ها: بیشترین تعداد حوادث درگروه سنی ۲۹-۲۵ساله به میزان ۷۵/۲۹%، مهمترین عامل وقوع حادثه سقوط از ارتفاع با میزان ۸۲/۳۶% ، بیشترین میزان حادثه در گروه ساختمانی (۶/۳۸%)، شایع‌ترین زمان وقوع حادثه بین ساعات ۱۰-۷ صبح با میزان ۷/۳۱% شایع‌ترین عضو حادثه‌دیده، دست با میزان ۲۶/۲۹% و نهایتاَ به لحاظ پیامد حادثه، شایع‌ترین پیامد، گروه جراحت- شکستگی- مسمومیت با میزان ۷/۶۵% بوده است. الگوی بروز حوادث در این ۶ سال یک روند کاملاً افزایشی داشته و میزان بروز تجمعی حوادث بر اساس محاسبه کل جمعیت فعال اقتصادی موجود در هر سه شهرستان به میزان ۵۶/۳۳ در۱۰۰۰۰ نفر محاسبه گردید.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های به دست آمده از طرف کارفرمایان و متصدیان مشاغل گوناگون می‌بایستی برنامه‌های آموزشی و بهداشتی و کاری و مدیریتی مدون و پژوهش بنیانی طرح‌ریزی و اجرا گردد تا بتوان واقعاً تاثیر تدابیر بهداشت حرفه‌ای را در قالب کاهش سوانح شغلی در سطح شهرستان و سایر محیط‌های کاری شاهد بود.
