دوره 15، شماره 1 - ( فصلنامه علمی تخصصی طب کار یزد 1402 )
جلد 15 شماره 1 صفحات 66-58 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: پایان نامه
Ethics code: IR.ACECR.JDM.REC.1401.094
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sadra Abarghouei N, Imenpanah M, Sadri Esfahani A. Investigating the relationship between demographic characteristics, job stress and work ability in nurses: A cross-sectional descriptive study. tkj 2023; 15 (1) :58-66
URL: http://tkj.ssu.ac.ir/article-1-1233-fa.html
URL: http://tkj.ssu.ac.ir/article-1-1233-fa.html
صدرا ابرقویی ناصر، ایمن پناه محمد، صدری اصفهانی علی. بررسی ارتباط مشخصات دموگرافیک، استرس شغلی و توانایی کار در پرستاران: یک مطالعه توصیفی- مقطعی. فصلنامه علمی تخصصی طب کار. 1402; 15 (1) :58-66
دانشگاه جامع علمی کاربردی ، nasersadra@yahoo.com
چکیده: (291 مشاهده)
مقدمه: پرستاران نقش مهمی در سلامت جامعه ایفا میکنند. پژوهشهای قبلی میزان استرس شغلی بالایی را در جامعه پرستاران گزارش دادهاند. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط مشخصات دموگرافیک و استرس شغلی بر توانایی کار پرستاران انجام شد.
روش بررسی: 408 پرستار در این مطالعه توصیفی- مقطعی شرکت کردند. دادهها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، مقیاس استرس شغلی پرستاران (NSS) و شاخص توانایی کار (WAI) جمعآوری شدند. جهت تجزیه‌وتحلیل آماری دادهها از نرمافزار آماری SPSS نسخه 24 و آزمونهای تی مستقل، آنالیز واریانس یک‌طرفه (ANOVA) و همبستگی پیرسون استفاده شد. سطح معنیداری در مطالعه حاضر کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.
نتایج: میانگین و انحراف معیار سن پرستاران 1/5 ± 6/33 سال بود. 2/78 درصد شرکتکنندگان (319 پرستار) زن و مابقی مرد بودند. 7/68 درصد از پرستاران ( 280 نفر) متأهل بودند. پرستاران دارای استرس شغلی بالا و توانایی کار ضعیف بودند. بین استرس شغلی و توانایی کار پرستاران ارتباط معنیدار منفی مشاهده شد (001/0P<). سن و سابقه کاری با استرس شغلی ارتباط معنیدار منفی و با توانایی کار ارتباط معنیدار مثبت داشتند. همچنین، پرستاران با تحصیلات بالاتر دارای استرس شغلی پایینتر و توانایی کار بالاتری بودند.
نتیجهگیری: با توجه به تأثیر منفی استرس شغلی بر توانایی کار پرستاران، به‌منظور کاهش میزان استرس شغلی و بهبود توانایی کار پرستاران، پیشنهاد میشود که مدیران ذیربط نسبت به شناسایی و رفع عوامل ایجادکننده استرس جهت حفظ سلامت، بهبود توانایی کار و افزایش بهرهوری پرستاران اقدام نمایند.
روش بررسی: 408 پرستار در این مطالعه توصیفی- مقطعی شرکت کردند. دادهها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، مقیاس استرس شغلی پرستاران (NSS) و شاخص توانایی کار (WAI) جمعآوری شدند. جهت تجزیه‌وتحلیل آماری دادهها از نرمافزار آماری SPSS نسخه 24 و آزمونهای تی مستقل، آنالیز واریانس یک‌طرفه (ANOVA) و همبستگی پیرسون استفاده شد. سطح معنیداری در مطالعه حاضر کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.
نتایج: میانگین و انحراف معیار سن پرستاران 1/5 ± 6/33 سال بود. 2/78 درصد شرکتکنندگان (319 پرستار) زن و مابقی مرد بودند. 7/68 درصد از پرستاران ( 280 نفر) متأهل بودند. پرستاران دارای استرس شغلی بالا و توانایی کار ضعیف بودند. بین استرس شغلی و توانایی کار پرستاران ارتباط معنیدار منفی مشاهده شد (001/0P<). سن و سابقه کاری با استرس شغلی ارتباط معنیدار منفی و با توانایی کار ارتباط معنیدار مثبت داشتند. همچنین، پرستاران با تحصیلات بالاتر دارای استرس شغلی پایینتر و توانایی کار بالاتری بودند.
نتیجهگیری: با توجه به تأثیر منفی استرس شغلی بر توانایی کار پرستاران، به‌منظور کاهش میزان استرس شغلی و بهبود توانایی کار پرستاران، پیشنهاد میشود که مدیران ذیربط نسبت به شناسایی و رفع عوامل ایجادکننده استرس جهت حفظ سلامت، بهبود توانایی کار و افزایش بهرهوری پرستاران اقدام نمایند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
