دوره 16، شماره 2 - ( فصلنامه علمی تخصصی طب کار یزد 1403 )
جلد 16 شماره 2 صفحات 42-34 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.SSU.MEDICINE.REC.1398.103
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Neshati A, Davari M H, Mollasadeghi A, Vakili M, Mehrparvar A H. Effect of exposure to recreational noise on hearing threshold levels in medical students. tkj 2024; 16 (2) :34-42
URL: http://tkj.ssu.ac.ir/article-1-1311-fa.html
URL: http://tkj.ssu.ac.ir/article-1-1311-fa.html
نشاطی امیر، داوری محمدحسین، ملاصادقی ابوالفضل، وکیلی محمود، مهرپرور امیرهوشنگ. اثر مواجهه تفریحی با صدا بر آستانه ی شنوایی دانشجویان پزشکی. فصلنامه علمی تخصصی طب کار. 1403; 16 (2) :34-42
دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد ، dr.amirneshati@gmail.com
چکیده: (87 مشاهده)
مقدمه: مواجهه با صدا ممکن است نوعی از افت شنوایی حسی عصبی را ایجاد کند. افت شنوایی ناشی از صدا(NIHL) به عنوان یک بیماری شغلی شناخته شده است، اما اثر مواجهه تفریحی با صدا به صورت کامل مشخص نشده است. این مطالعه به ارزیابی اثر مواجهه تفریحی با صدا بر وضعیت شنوایی کمک خواهد کرد.
روش یررسی: این مطالعه از نوع مقطعی بر روی 304 دانشجوی پزشکی انجام گرفت. شرکت‌کنندگان به صورت تصادفی از بین دانشجویان پزشکی سال چهارم تا ششم تحصیل انتخاب شدند و با توجه به مواجهه تفریحی با صوت به دو گروه تقسیم شدند. ادیومتری مرسوم برای تمامی شرکت‌کنندگان انجام شد و آستانه‌های شنوایی در فرکانس‌های مختلف بین دو گروه مقایسه شد. اطلاعات با استفاده از نرم‌افزار SPSS (ورژن 20) و آزمون‌های آماری Kolmogorov-Smirnov، Mann-Whitney، و Chi-Square آنالیز شدند.
نتایج: میانگین سن شرکت‌کنندگان 14/3 ± 18/23 سال بود. در مجموع، 7/74% از شرکت‌کنندگان با صوت تفریحی مواجهه داشتند. متوسط مدت زمان مواجهه با صوت تفریحی 91/2 ± 67/4 سال بود. شایعترین نوع مواجهه، مواجهه با موسیقی از طریق هدفون یا هندزفری (3/27%) بود. تمام آستانه‌های شنوایی در هر دو گروه در محدوده نرمال بود و تفاوت معنی‌داری بین دو گروه از لحاظ آستانه‌های شنوایی وجود نداشت.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که هر نوع از مواجهه تفریحی با صدا (موسیقی، مداحی، سخنرانی) در جمعیت جوان آستانه‌های شنوایی مرسوم را تحت تاثیر قرار نداده است.
روش یررسی: این مطالعه از نوع مقطعی بر روی 304 دانشجوی پزشکی انجام گرفت. شرکت‌کنندگان به صورت تصادفی از بین دانشجویان پزشکی سال چهارم تا ششم تحصیل انتخاب شدند و با توجه به مواجهه تفریحی با صوت به دو گروه تقسیم شدند. ادیومتری مرسوم برای تمامی شرکت‌کنندگان انجام شد و آستانه‌های شنوایی در فرکانس‌های مختلف بین دو گروه مقایسه شد. اطلاعات با استفاده از نرم‌افزار SPSS (ورژن 20) و آزمون‌های آماری Kolmogorov-Smirnov، Mann-Whitney، و Chi-Square آنالیز شدند.
نتایج: میانگین سن شرکت‌کنندگان 14/3 ± 18/23 سال بود. در مجموع، 7/74% از شرکت‌کنندگان با صوت تفریحی مواجهه داشتند. متوسط مدت زمان مواجهه با صوت تفریحی 91/2 ± 67/4 سال بود. شایعترین نوع مواجهه، مواجهه با موسیقی از طریق هدفون یا هندزفری (3/27%) بود. تمام آستانه‌های شنوایی در هر دو گروه در محدوده نرمال بود و تفاوت معنی‌داری بین دو گروه از لحاظ آستانه‌های شنوایی وجود نداشت.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که هر نوع از مواجهه تفریحی با صدا (موسیقی، مداحی، سخنرانی) در جمعیت جوان آستانه‌های شنوایی مرسوم را تحت تاثیر قرار نداده است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
