دوره 16، شماره 4 - ( فصلنامه علمی تخصصی طب کار یزد 1403 )
جلد 16 شماره 4 صفحات 58-50 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IUMS.FMD.REC.1401.203
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Khedmati Hampa L, Aghilinejad M, Artin Z, Bahrami Ahmadi A, Kassiri N. Assessing the relationship between low back pain and job stress on the work ability index among healthcare workers in an educational hospital in Tehran. tkj 2024; 16 (4) :50-58
URL: http://tkj.ssu.ac.ir/article-1-1323-fa.html
URL: http://tkj.ssu.ac.ir/article-1-1323-fa.html
خدمتی همپا لیلا، عقیلی نژاد ماشااله، آرتین زهرا، بهرامی احمدی امیر، کثیری نگین. بررسی ارتباط کمردرد و استرس شغلی بر شاخص توانایی انجام کار در کادر درمان یکی از بیمارستان های آموزشی شهر تهران. فصلنامه علمی تخصصی طب کار. 1403; 16 (4) :50-58
دانشگاه علوم پزشکی ایران ، neginkassiri@gmail.com
چکیده: (35 مشاهده)
مقدمه: با توجه به این که استرس شغلی در میان کارکنان بهداشت و درمان می‌تواند به طور منفی بر توانایی کاری آنها تأثیر بگذارد، ظرفیت کاری آنها را کاهش دهد و منجر به نارضایتی شغلی، فرسودگی شغلی و نتایج ضعیف جسمی و روانی شود، مطالعه حاضر برای ارزیابی تأثیر درد کمر و سطح استرس بر شاخص توانایی کاری در میان کارکنان بهداشت و درمان در یکی از بیمارستانهای سطح سوم ایران طراحی شد.
روش بررسی: مطالعه مقطعی حاضر بر روی کارکنان بهداشت و درمان یکی از بیمارستانهای شهر تهران در سال 1401 انجام شد. شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در میان شرکت‌کنندگان مطالعه توسط پرسشنامه اسکلتی-عضلانی نوردیک ارزیابی شد. علاوه بر این، توانایی کاری و سطح استرس شغلی شرکت‌کنندگان به ترتیب توسط شاخص توانایی کاری (WAI) و پرسشنامه استرس HSE ارزیابی شد.
نتایج: سطح پایین استرس شغلی در میان کارکنان بهداشت و درمان ارتباط معنی‌داری با تعداد ساعات کاری در روز(P=0.02) و در هفته(P=0.004) داشت. علاوه بر این، کارکنان بهداشت و درمانی که در یک هفته گذشته درد کمر نداشتند، توانایی کار کردن ساعات بیشتری در روز نسبت به دیگران داشتند(P-value=0.01) . همچنین در مدل رگرسیون خطی، رابطه بین شاخص توانایی کاری (WAI) و استرس شغلی و عنوان شغلی همچنان معنی‌دار باقی ماند (P<0.05).
نتیجه‌گیری: پرداختن به استرس شغلی و ارتقاء رفاه کارکنان برای بهبود بهره‌وری کاری و سلامت کلی ضروری است. اجرای مداخلات هدفمند و انجام تحقیقات بیشتر می‌تواند به طور موثری در دستیابی به این اهداف کمک کند.
روش بررسی: مطالعه مقطعی حاضر بر روی کارکنان بهداشت و درمان یکی از بیمارستانهای شهر تهران در سال 1401 انجام شد. شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در میان شرکت‌کنندگان مطالعه توسط پرسشنامه اسکلتی-عضلانی نوردیک ارزیابی شد. علاوه بر این، توانایی کاری و سطح استرس شغلی شرکت‌کنندگان به ترتیب توسط شاخص توانایی کاری (WAI) و پرسشنامه استرس HSE ارزیابی شد.
نتایج: سطح پایین استرس شغلی در میان کارکنان بهداشت و درمان ارتباط معنی‌داری با تعداد ساعات کاری در روز(P=0.02) و در هفته(P=0.004) داشت. علاوه بر این، کارکنان بهداشت و درمانی که در یک هفته گذشته درد کمر نداشتند، توانایی کار کردن ساعات بیشتری در روز نسبت به دیگران داشتند(P-value=0.01) . همچنین در مدل رگرسیون خطی، رابطه بین شاخص توانایی کاری (WAI) و استرس شغلی و عنوان شغلی همچنان معنی‌دار باقی ماند (P<0.05).
نتیجه‌گیری: پرداختن به استرس شغلی و ارتقاء رفاه کارکنان برای بهبود بهره‌وری کاری و سلامت کلی ضروری است. اجرای مداخلات هدفمند و انجام تحقیقات بیشتر می‌تواند به طور موثری در دستیابی به این اهداف کمک کند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
