دوره 4، شماره 1 و 2 - ( فصلنامه علمی تخصصی طب کار یزد 1391 )
جلد 4 شماره 1 و 2 صفحات 58-53 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sharifi G, Babai A, Barkhordari A, Faramarzi M, Sadeh M. The effect of one exhausted exercise session on serum serotonin and prolactin level of men runners. tkj 2012; 4 (1 and 2) :53-58
URL: http://tkj.ssu.ac.ir/article-1-169-fa.html
URL: http://tkj.ssu.ac.ir/article-1-169-fa.html
شریفی غلامرضا، بابایی مزرعه‌نو علیرضا، برخورداری ابوالفضل، فرامرزی محمد، ساده محمدرضا. تأثیر یک جلسه تمرین تا سر حد خستگی بر سطح سروتونین و پرولاکتین سرم دوندگان مرد. فصلنامه علمی تخصصی طب کار. 1391; 4 (1 و 2) :53-58
، alireza_babai5@yahoo.com
چکیده: (14152 مشاهده)
مقدمه: سروتونین نقش مهمی در ایجاد خستگی مرکزی در حین ورزش دارد به طوری که تمرینات تا سر حد خستگی باعث افزایش آزادسازی سروتونین و در نهایت باعث بروز خستگی مرکزی می‌شود. از طرفی ترشح سروتونین باعث تحریک گیرنده‌ها و ترشح بیشتر پرولاکتین می‌گردد؛ لذا این مطالعه به منظور تأثیر یک جلسه تمرین تا سر حد خستگی بر سطح سروتونین و پرولاکتین سرم دوندگان مرد و تأثیر زمان بر آن طراحی و اجرا گردید.
روش بررسی: در یک مطالعه نیمه‌تجربی، میزان سروتونین و پرولاکتین سرم خون 14 ورزشکار دونده در سه مرحله قبل از تمرین، بلافاصله پس از یک جلسه در حد خستگی بروس و ده دقیقه پس از تمرین اندازه‌گیری گردید. نتایج به دست آمده با استفاده از ویرایش 18 نرم افزار spss تحلیل شده است.
یافته‌ها: میانگین سروتونین ورزشکاران دونده مرد در سه مرحله قبل از تمرین، بلافاصله بعد از تمرین و 10 دقیقه پس از تمرین به ترتیب 41/92±26/141، 78/104±04/241، 03/120±34/214 و میانگین پرولاکتین به ترتیب 33/4±53/7،1/6±83/11 و 99/4±84/16 بود؛ لذا بین میزان سروتونین و پرولاکتین قبل از تمرین با بلافاصله پس از تمرین و 10 دقیقه پس از تمرین اختلاف معنی‌داری وجود دارد(05/0p<).
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که یک جلسه تمرین خسته کننده می‌تواند باعث افزایش شدید سطح سروتونین و پرولاکتین گردد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
